ප්‍රාණ

ආයන්ත බද්ධ ප්‍රාණය 2

හිස් සුදු කොලයක ඉරෙන් ඉර ඇදෙද්දී අවසානයට ඒක ලස්සන චිත්‍රයක් වෙනවද එහෙමත් නැත්නම් නිකම්ම ඉරිකෑලී ගොඩක් වෙනවද කියන එක දැනගන්න අවසානය වෙනකම් ඉන්න ඕන නෑ.... හිස් කොලයක් වගේ තිබුන නෙෂාම්ගේ මතක එකින් එක ලැබෙද්දී මේ තාක් ලැබුණ මතකයන් ගැන හිතත්දී අවසානයට එයා ලස්සන චිත්‍රයක් වෙයිද නැත්නම් නිකම්ම ඉරිකෑලී ටිකක් වෙයිද කියන බය නෙෂාම්ට දැනෙන්න අරන් තිබුනා.. නිකම්ම ඉරි කෑලී ටිකක් උනත් ලස්සන චිත්‍රයක් කරගන්න පුලුවන් හැකියාව තියන මිනිස්සු ඉන්න නිසා නෙෂාම් විශ්වාස කලා තමන්ටත් ඒදේ කරන්න පුලුවන් කියලා...

පෝය දවස කියන්නේ නෙෂාම් බයම දවස වෙද්දි එදාට එයාගේ මතක එකින් එක ලැබෙන්න පටන් ගද්දී.. එයා තද නින්දකට වැටිලා අවදිවෙන්නේ වෙනස්ම මතක ගොඩක් එක්ක වෙද්දී.. ගිය පෝය දවසේ නින්දට ගිය නෙෂාම් නින්දෙන් ගොඩක් අඩද්දී.... අවදිවෙලත් ගෙදර ගැන කිය කිය අඩන්න පටන්ගද්දී... නෙෂාම්ගේ හිතේ අද දවස ගැන සාධාරණ බයක් ඇතිවෙලා තිබුණා.. කොයිතරම් අමාරුවුනත් දරුවා එක්ක දවසම හෙට්ටු වෙද්දී දවල් වරුවෙවත් ටිකක් ඇස් දෙක පියාගන්න බය වුණ නෙෂාම්ට හවස් වෙලා කරුවල වැටෙන්න පටන්ගද්දිම දරාගැනීමේ සීමාවට ඇවිත් තද නිදිමතක් දැනෙන්න පටන්ගෙන තිබුනා..

නෙෂාම්ගේ මේ කලබල අමුතු හැසිරීමට හේතුව ගෙදර අනිත් අයත් හොදින්ම දැනගෙන ඉද්දී කලුවර වැටීගෙන එනකොටම ලතා අම්මා කැමැත්තෙන්ම දරුවව රෑ වරුවට බලාගන්න වැඩේ බාරගත්තා.. අයානුත් සිද්ධවෙන්න යන දේ කලින් ඉදන්ම දැනන් හිටයා වගේ සයෝන්වයි ඒ මදිවට භාතියවයි එදා රෑට තමන්ගේ ගෙදර ඉන්න ගෙන්නව ගත්තා. නෙෂාම්ගේ හිතේ කලබල ගතිය නිසාම නෙෂාම්ට කාත් එක්ක හරි කතා කරන්න ඕන වෙද්දී ඒකට සුදුසුම කෙනා සයෝන් කියලා හිතලා තිරණය කල නෙෂාම් සයෝන් එක්ක තමන්ට දැනෙන හැගීම් බදාගත්තා... 

"සයූ අයියේ.... මට ඔයා එක්ක ටිකක් කතා කරන්න පුලුවන්ද"

තවමත් නිදාගන්න බයෙන් ඉන්න නෙෂාම්ම දැකපු සයෝන්ට දුකක් දැනුනත් නෙෂාම් එක්ක කතා කරන්න එයා කැමති වුනා..

"කියන්න චූටී... ඔයාට තාම නිදාගන්න බයයිද"

"හ්ම්... අනේ මන්දා වෙනදා වගේ නෙමි.. මට හරි බයක් දැනෙනවා.. හරියට මට මතක් කරන්න ඕන ඒත් අමතක කරන්නත් ඕන මොකක්ද දුක හිතෙන මතකයක් මගේ ඔලුව ඇතුලේ තියනවා වගේ.. කවදාවත් නැතුව මට තරහක් දැනෙනවා... "