"nefret ediyorum senden,senin gibi bir çocuğum olduğu için en çok kendimden"
Bana bunları yapan sensin anne,neden böyle diyorsun bana.
"Babana benziyorsun aynı seni küçük ibne"
İbne değilim ben.
"Yaşamayı hak etmiyorsun"
Yaşamayı hak etmiyorum.
Elini kaldırdığında gözlerimi yumdum sıkıca,gelicek darbeyi bekledim onun yerine bedenim havalandı.
"Dışarıda bir adam sizi soruyor efendim"
Onun sesi,burada beni kurtarmaya gelmiş yumdugum gözlerimi aralıyorum yavaşça "changbin.." sesim fısıltılı çıkıyor ağlamaktan sesim yok oluyor.
"Jeongin bir yerinde yara var mı?"
Kalbimde changbin en büyük yara kalbimde yinede başımı hayır anlamında sallıyorum.
Daha çok sığınıyorum sana,bedenim o kadar zayıf düşmüşki başımı kaldırmak istemiyorum.
Bedenim bitkin düşmüş ağlamaktan "ben ibne değilim dimi"
"Değilsin tabi"
"Babama mı benziyorum? Babam ibne miydi ki?"
"Babana benzemiyorsun orasını bilmiyorum"
Odama girdiğinde beni bırakmak için eğildi.Daha sıkı sarıldım bırakmak istemedim,bıraksın istemedim.
Beni bırakmayıp yatağa oturdu "cam kırıklarına bastın mı?"
"Hayır"
Ellerim t-shirtünü sıkıyordu,ağlamamak için kendimi sıkıyordum.Ağlarsam duramazdım her şeyi dökerdim ortaya
Gece tek ağlamak en iyisi.
"Ağlayabilirsin"
"Ağlayamam"
Burnumu çekip başımı pencere tarafına çevirdim.Gece oluyordu ve yıldızlar parlıyordu.
Benim yıldızım buradaydı,bana güç vermek adına parlıyordu.
Gözlerim ağırlaştı ve kapandı ellerim gevşerken sırtım soğuk çarşafla buluştu.
_________________
Changbin'den
Jeongini yatağa bıraktıktan sonra üstünü örttüm ve odadan çıktım.
Benim için ayrılan odaya girip yatağa oturdum,uyumayı düşünmüyordum.
Telefonumu çıkarıp WhatsApp'a girdim
Siz
Chan
İşi hızlandırınChan
Bitmek üzere chang
Ne bu aceleSiz
Her gün daha'da acı çekiyor
Elimden bişi gelmiyor
Ve bu sinirlerimi bozuyorChan
Aşık şapşal seniSiz
Aşık değilimChan
Eminim öyledir changSiz
İşleri hızlandırın yeterChan
Olabildiğince hızlandırıcam
Ee beni ne zaman tanıştıracaksın