Gözlerimi karanlık odaya açtım "changbin"
Yoktu burda değildi.Etrafıma iyice bakındım,sadece karanlık.
"Uyandın demek"
"Anne"
"Korkuyor musun tatlım?"
"Evet lütfen ışık yak anne"
Karanlıktan çok korkardım her an bişi çıkabilirdi.Dediğim oldu karnıma sıcak bir metal değdi.
"Belkide bu benim sözümden çıkmaman için işe yarar ha?"
"Sözünden ç-çıkmadım"
"Yine o tohumlardan ekmişsin!"
"Ö-özür dilerim"
Karnım yanıyordu konuşmak zor geliyordu resmen "bu sondu jeongin bir daha asla"
Önüme metali attı odadan çıkmadan önce ışığı yaktı.Gözlerim yerde ısınması nedeniyle kızarmış metale kaydı.
"Changbin yardıma ihtiyacım var"
Bir kaç dakika sonra kapı açıldı bakışlarımı yerden kaldırmadım bile.Changbin hızla yanıma gelip beni yerden kaldırdı.
Çalıştı sadece,acı çığlığım onu korkutmuş olmalı ki durdu "üzgünüm yavaş olmalıydım"
"Canım çok yanıyor changbin"
"Ağlama güzelim birazdan oranı sarıcam"
Canım her yandığında bana güzel kelimeler söylüyorsun bu beni onca acımın içinde mutlu edebiliyor.
Bu sefer daha yavaş ve dikkatle kucağına aldın yüzüm sana dönüktü.Güzel yüzünü görmek için gözlerimi sildim.
"Bugün bir şeyler yapmak ister misin?"
"İstemiyorum artık"
"Peki küçük bayım"
Başımı omzuna yerleştirdim,Odama girdikten sonra beni yatağa bırakıp çıktın.
Çok geçmeden geldiğinde elinde bir çanta vardı.üstümü çıkartıp uzanmamı sağladı.
Kremi güzelce sürdükten sonra güzelce sardı ve t-shirttümü giydirdi "acıyor mu?"
"Acıyor ama olsun"
Tavana çevirdim bakışlarımı,Bakışlarını hâlâ üstümde hissediyorum.
"Aç mısın hm?"
"İstemiyorum"
"Bütün gün böyle durucak mısın?"
"Evet,odamdan çıkmak istemiyorum"
"Jeongin-"
"Changbin bana bir kez sarılır misin? Buna ihtiyacım var."
Kollarını açıp beni bekledin. Seni hiç bekletmeden kolların arasına girdim başım boynunla omzun arasında dururken göz yaşlarımı tutamadım.
"Ağlama miniğim"
"Neden bana böyle davranıyor changbin ben ona hiç bir şey yapmadım ki"
"Bende bilmiyorum.."
Bir eliyle belimi diğer eliyle saçlarımı okşuyordu "biraz beni de sevsin istiyorum changbin,sevilmek istiyorum."
