Bölüm 6

78 6 1
                                    



Elde bir avuç ilaç, derin nefes alışverişler, sanki yüz metrelik koşu sonrasındaki kalbin ağzında o hızlı atışları. Korku biraz, heyecan çok, bütün o kaosun ardından sonra ulaşılacak olan boşluk, rahatlatıcı.

Akılda dönüp duran sözler, nefeslerin yavaşlaması, kalbin artık hissedilmeyen atışları, vaz geçmek.

Oturulan üçlü koltuk artık çok daha rahat. Zihninde durgunlaşan ve kaybolan düşünceler.

Koltuğun üstündeki telefonun titreşimi, yanan ekran, bir mesaj.


Korkak.

-IO


Her şey için teşekkürler ama yanılıyorsun.

-AM


---------------------------------------------------------------


'' Sherlock.''

Her saat başı dedektife sesleniyor ama yanıt alamıyordum. Bu daha ne kadar sürerdi emin değilim ama dört saattir böyle. Evimize döndüğümüzden beri üçlü koltuğa sırt üstü uzanmış, elleri çenesinin altında, düz bir şekilde birleştirilmiş ve zaten hep üstünde olan nikotin bandı sayısı, ikiye çıkmıştı.

Arada bir benden bir bardak su istiyor ama benimle iletişime geçmekten kaçınıyordu.

En sonunda pes etmiş saat başı adını sesleniyor, cevap vermediği taktirde diz üstü bilgisayarımdan, son zamanlardaki çözüme ulaşan davaların bölümlerini hazırlıyordum.

Yayınlayıp yayınlamamak konusunda emin değildim. Özellikle Allen Fox manyağının sevgilisinin dahil olduğu davayı yayınlama konusunda pek bir çekingendim. Alex beyin yayınladığı o yazıdan sonra okuyucuları meraklı bir şekilde ayaklanmış, hatta ortak okuyucularımızdan çoğunun bloğuma bu olayın bir parçası olan davanın ne zaman yayınlanacağına dair çok fazla yorum almıştım.

Birkaç düzeltme sonrası yazı tamamen bitmiş olacaktı ama Sherlock'a sormadan yüklemek istemiyordum. Hatta eğer istemezse yüklemeyeceğimde. Buna karşılık eğer yayınlama olmazsa diye bir özür yazısı hazırlamaya başladım. Normalde gizlilikten veya içeriğinden ötürü yayınlamadığım birçok dava vardı ama kimsensin haberinin olmadığı olaylarında, talebi olmuyordu.

Alex beyin her türlü yerden istenmeyen ot gibi çıkması sinirlenmeme sebep oluyordu.

Ben özür yazısına odaklanmışken, dedektifin uzu süre sonra hareketlendiğini fark ettim.

Önce yavaşça dikleşip, sonra koltuktan dikkatlice kalkmıştı. O kadar saat hareketsiz uzanmanın vücuduna bırakacağı etkileri çok gıcık olabiliyor. Tamamen kendine geldikten sonra birkaç esneme hareketi ile az da olsa vücudundaki çoğu kası hareket ettirdi. Gözümün ona kaymaması için kendimle büyük bir savaş verdim, sonra ise pişman oldum. Hayır baksam ne olacak sanki. Aynı yavaşlıkla karşımdaki koltuğunda yerini aldı.

'' Blog? ''

'' Evet.''

'' Şu Fox olan.''

'' Evet... ama yayınlayıp yayınlamamak konusunda emin değilim, önce sana sormak istedim. ''

Kelimelerimden sonra bilgisayar kapağını biraz eğerek, ilk defa gözlerimi gözlerine diktim.

Uzun bir süre yüzümü inceledikten sonra, koltukta iyice yayılıp geriye yaslandı ve sol bacağı çoktan sağ bacağının üstünde yer edinmişti.

He's Mine (o Benim johnlock)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin