ATEŞ VE KÜL

|YİRMİ ÜÇ|

Bir çiçeği büyüten sevgi, insanı değiştirmez mi sanıyorsun?

Antoine de Saint-Exupéry

23. BÖLÜM.
*Çok güzel gülüyordu.

Önümdeki engelleri birer birer nasıl dizdiysem, aynı şekilde kaldırıp attım.

Sanki koca bir düğümle sıkı sıkıya  bağlanmıştım. Beni öyle bir sıkıyordu ki o düğüm, nefes bile alamıyordum. Ama sonra tek bir hareketimle o koca koca düğümleri çözmüştüm ve içime derin derin nefesler çekiyordum.

Yaşadığım şey sahiden garipti.

Hayatım boyunca başıma gelmeyen bu şeyi ben sanki yıllardır içimde taşıyordum.

Yakalanmamak için bıkmadan usanmadan kaçtığım bu şeye şimdi kendi isteğimle sıkı sıkıya tutunmuştum ve aklımda ona tutunmaya devam etmek dışında hiçbir şey yoktu.

İçimde bir rahatlık vardı. Yani rahatlıktan çok, böyle nefeslerimi daha rahat alıp veriyordum. Kafamdaki beni mahveden karmaşaların hepsi bir köşeye çekilmişti. İçim sıkıntıyla dolu değildi.

Sanırım, huzurlu hissediyordum. Eh, tabi bir de çok heyecanlı.

Beni terk etmeyen tek his karnımda hissettiğim o heyecanlı kasılmalardı. Şu midede kelebek hissetme mevzusu doğruydu galiba.

Çünkü o malum kelebekler yüzünden hâlâ elim ayağım titriyordu ve sanki içimde organlarım yer değiştiriyordu. Bu nasıl bir heyecandı?

Onunla öpüşmüştüm.

Yeniden titrer gibi oldum.

Bahçedeki o halimiz yüzünden, heyecandan ve biraz da soğuktan titreyince Bulut beni içeri almıştı.

Neyse ki evde abisi dışında kimse yoktu. O da aşağı bile inmemişti. Yani geldiğimden haberi yoktu. İyi ki de yoktu. Bu saatte burada olmamı sebebimi sakince anlatabileceğimi zannetmiyordum.

Bulut'un odasına geçmiştik en sonunda ve şimdi, onun yatağında hafifçe uzanmıştık.

Bulut'un bir kolu belimin altından beni sarıyordu. Engel olamadığım bir yakın olma isteğiyle ben de yan dönmüştüm ve kafamı hafifçe onun omzuna bırakmıştım.

Şu an bu halde olduğumuza inanamıyordum.

"Evin önündeyim dediğinde şoka girdim," dedi Bulut bana bakıp. Onu tanıyalı aylar olmuştu ama ben bu zamana kadar bu kadar içten bir gülümseme hiç görmedim yüzünde. Mutluydu ve o da benim gibi şaşkındı. Bunların gerçekleşmiş olmasına inanamıyordu.