ATEŞ VE KÜL

|DÖRT|

Zira hepimiz yaşamla bağını az ya da çok kaybetmiş, kör topal idare eden insanlarız.

Dostoyevski.

4. BÖLÜM.
*Gülümsedi lan bana.

Hayatımda yaşadığım en garip gecelerden birinin sabahında zar zor uyanıp okula gitmiştim ve o sabah uyanabilmiş olmak benim için çok büyük bir başarıydı.

Ben uyanıp gelebilmiştim ama Bulut okulda yoktu.

Neden gelmediğini bilmiyordum ama daha sonrasında sınıfta konuşulurken birkaç şey duymuştum.

Ailevi bir durumu olduğu için okula gelmemişti.

Ne olduğunu bilmiyordum ama zaten Bulut hakkında çok bir bilgiye sahip olmadığım için, bunu da düşünmeyi bıraktım.

Dersler sıradan bir şekilde ilerlerken, benim tek yaptığım bu derslere odaklanmaktı.

Tüm gün boyunca tek yaptığım ders dinlemek, sınıftakilerle boş boş muhabbet etmek ve de çokça Mete'yle telefondan kavga etmek olmuştu.

Bunun dışında neredeyse hiçbir şey olmadan biten günün ardından, çıktım okuldan ve eve doğru yürümeye başladım.

Garipti, Bulut olmayınca okuldaki günüm gerçekten de fazlasıyla sakin geçmişti.

Eve geldikten sonra her zaman ki gibi direkt olarak odama geçtim ve üzerimi değiştirdim.

Üzerimi değiştirdikten sonra telefonumu elime aldım ve gelen mesajları kontrol ettim.

Eskiden çok fazla görüştüğüm ama artık taşındığım için göremediğim arkadaşlarımdan gelen mesajlar vardı. Hepsi günlük konuşmalardı. Onun dışında şu an ki sınıfımdan birkaç kişi mesaj atmıştı. Yine bunlarda sıradan konuşmalardı. Bunun dışında bir de bir köşede Alper'in mesajları vardı.

Kimden: Alper
Neden mesajlarıma cevap vermiyorsun?

Kimden: Alper
Armağan ne oluyor?

Ofladım. Sonra bu mesajlara yine cevap vermemek istedim ama belli ki merak ediyordu.

Kime: Alper
Bir şey yok Alper. Ne olabilir? Sadece okuldan dolayı vakit bulamıyorum.

Aradan yalnızca birkaç saniye geçmişti ki, attığım mesajı gördü. Kısa bir süre sonra da mesaj attı.

Kimden: Alper
Sadece bir mesaj atacak kadar da mı vaktin olmuyor? Bana yalan söyleme Armağan.

"Hayır yani bir ilişki içindeyiz de benim mi haberim yok?" diye söylendim kendi kendime. Alper benim erkek arkadaşım değildi. Ona duygusal anlamda bir şey de hissetmiyordum ama o sanki birbirini her anından haberdar eden bir çiftmişiz gibi davranıyordu.