• 3. Bölüm •

29.7K 2K 684
                                    

“ÂLEM GÜZELİ”

«3. BÖLÜM»

‘‘KIYAMET FRAGMANI -I-’’

İlk 3-4 bölüm bu şekilde detaylı ve az diyaloglu ilerleyecektir. Ardından olaylara başlayacak ve olayları işleyip, daha fazla diyalog okuyacağız. Az daha sabır lütfen.

En altta bulunan yıldıza basıp parlatmayı ve satır aralarına bol yorum yapmayı unutmayın lütfen.





☽❯────「 ☘」────❮☾



Asmin;

Gün geceye büyük bir aşk ve özlemle kavuştuğunda, gök kubbe kızıla boyanıp, ardından hayranlık uyandırıcı manzarayı zifiri bir karanlığa bırakmıştı. Şehrin ışıkları olmasa, donuk ve cansız bir portreydi saatlerdir bıkmadan, usanmadan izlediğim görüntü.

Yorgun, bitkin, umutsuz, umursamazdım. Hem fiziksel olarak hem de ruhsal olarak.
Yaklaşık 4 saattir aynı rahatsız edici mindere sahip, aynı rahatsız sedirde oturuyordum. Sırtım tıpkı bacaklarım gibi uyuşmuş ve tutmaz olmuştu adeta. Her bir yanım, düşünceler ile dolup taşan zihnim de dahil sızım sızım sızlıyordu.

Karmakarışık düşüncelerim başımı ağrıtıyor, saatlerdir aynı pozisyonda, aynı yerde oturmamdan mütevellit bedenim sızlıyordu. Ama yine de içi yanan gözlerimi önümdeki manzaradan ayırmakta zorluk yaşıyordum.
Zaman kavramını unuttuğum o vakitlerde saatten dâhi haberim yoktu.

Avare gibi oradan oraya beni savuran düşünceler peşimi bırakmazken, dünyadan soyutlanmış haldeydim. Yemek yememiş, dinlememiş, uyumamış bir vaziyette günlerdir halim, durumum buydu. Benim bu biçare halime acımasız diye tabir ettiğim insanlar bile acır, üzülür olmuşlardı.

Benim üzerimde bir günün ağırlığı vardı.

Sırtıma o günün ağırlığı yüklenmiş, beni kambur etmişti o ağırlık.

Gözlerimden yaşlar akmıyordu belki ama akıtamadığım her yaş 'keşke', 'belki', 'ama' olarak zihnime sızlıyordu zehirli birer yılan misali.

O zehri ölümden beter olan yılanın zehirlemediği düşüncem de kalmamıştı nitekim. Acaba'larda boğuluyor, keşke'lerden yardım dileniyordum. Dedim ya, halim bir avareden, biçareden hallice diye.

Ben, benden halliceyim bu aralar.

Durumum o kadar kötü. Dünden, bugünden, şimdiden beter.
Benim yarın doğum günümdü. Ama ben ne sevinebiliyor, ne de mutlu olabiliyorum. Bir oturtup hıçkıra hıçkıra ağlamadığım, acılı birer ağıt yakmadığım kalmıştı nitekim.

O derecedeydim. O sınırda..

Dünümün, bugünümün, şimdimin, yarınımın katili bir alt katta oturuyor, mutlu mesut bir şekilde kahkahalar atarak gülüyordu.
Ben ise bir üst katta, teras katında oturmuş toprağı nice masumun kanına bulanmış şehrin masumane görüntüsünü izliyordum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 05 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ŞİKESTE #1 - ÂLEM GÜZELİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin