Tuhaflar da Sever (Gay) -Tamamlandı

Etkinlik

Ecel bana içini döktükten sonra her şey daha da garipleşiyor gibiydi. Artık bir şeyleri çok fazla saklamıyordu. Hayır. Hatta bazı şeyler biraz fazla gözüme batıyordu.Geçen gün elinde makinalı tüfekle eve gelmişti! Evet?! Gözlerim şaşkınlıkla ona bakarken iş yaptığı yaşlı bir adamın ona hediye ettiğini söylemişti. Ayrıca tüfeğe özel davranıp tüm bakımlarını benim evimde yapmıştı. Bana bu kadar ilgi göstermiyordu resmen. Kendimi bir tüfekle karşılaştırırken bulacağıma asla inanmazdım. Onun dışında yaralı olarak geldiği zamanlar artmıştı. Ama fark ettim ki önceden yaralı olsa bile bunları kapatmaya çalışıp bana gelmeden önce kamufle edilebilecek gibiyse her şeyi kapatıyordu. Bende fark etmiyordum salak gibi. Gerçi ruhsuz olduğu için ifadesinden acı çektiğini anlamak zor oluyordu. Kendimce bende haklıyım yani.

İlişkimizde beni zorlayan ikinci şeyse yaşadığımız küçük dokunmalar ve öpüşme harici hiçbir şey yapmıyor oluşuydu. Evet abi sevgi, emin olma tantanaları vardı ama bende insandım. Benim de ihtiyaçlarım vardı. Bu adamın bu kadar muhafazakar olacağını kırk yıl düşünsem bilemezdim. İmalar yapsam bile açıkça "sevişelim" diyemiyordum. Resmen azgınları ben oynuyordum. O da ya iş yüzünden ya da bir bahaneyle beni geçiştiriyordu. Şu sıralar kafama erkek olduğum için benimle olmak istemediği düşüncesi dönüyordu. Ama yakınlaşmalarda hiç bunu dert ediyor gibi görünmüyordu. Şu süre zarfında duygularımın içine sıçmayı başarmıştı. Regl dönemindeki kadınların erkek arkadaşlarını "Artık beni sevmiyor musun?" diye darladıkları kıvama gelmek üzereydim.

İş yerinde masamda bilgisayarda dosya düzenlemesi yaparken telefonuma bildirim geldi. Canım devim mesaj atmıştı. "Bugün benim eve geç." Emredersiniz komutanım! dedim içimden. "Yorgunum benim eve gel işte." yazdım. Şu günlerde biraz tirip atar gibi davranıyordum. Galesiz insan zahmet edip neye kızdığımı bile araştırmıyordu. Birden telefonum çalmaya başladı. Evet Ecel'le ilgili yeni bir şey daha! Mesajlaşmadan nefret ediyor o yüzden konu uzayacak gibiyse direk aramayı ya da yüz yüze konuşmayı tercih ediyor. Telefonu kapıp arkadaşlara ara vereceğimi bildirdikten sonra koşarak dışarı çıktım. Kapanmadan önce açmayı başarmıştım.

-"Aloooo" dedim. Sesim neşeden yoksun çıkıyordu.
+"Bizim eve gel dedim yavrum niye illa tartışma çıkarıyorsun."
- "Bende yorgunum dedim Ecel. Hemen pijamalarımı giyip yatağımda göt devirmek istiyorum. Yüksek müsaadenle"
+ "İstediğin o olsun Cüce. Pijama aldırırım ben çocuklara. Hem benim yatağım da gayet konforlu biliyorsun."
- "Yataktan imalı imalı bahsetme bari insafsız. Neyse buna da tamam ulan. Her şeye tamam."
+ "Tavır yapma bana Cüce. Sen yorulma iş çıkışı ben alırım seni. Haydi görüşürüz."
- "Görüşürüz."

Ağhg kafam ağrıyor. Ben niye bu adama bu kadar kontrol veriyorum ya? Neyse en azından bana aldırdığı pijamaları onun evine saklarım. Sonra kim gelirse gelsin takıldığı biri olduğunu anlar. Yaşasın hayin planlar. Ama dur lan. Kim onun bir erkekle ilişki kurduğuna inanır ki? Kadir İnanır. Öğğğ bu şakanın modası geçeli asırlar oluyordu. Ben şaka da yapamıyorum aq. Offf planım bir kere daha düşünme aşamasında başarısızlığa uğramıştı. Hüzünle masama geri geçtim. Gün sonuna kadar enerjim çekilmiş bir şekilde çalışmaya devam ettim. Keşke bugün galeride resimlerle çalışıyor olsaydım diye geçirdim içimden.

İş çıkışı Aslan ve Ecel beni almaya gelmişlerdi. Arabayı kullanan Aslan'ın suratı sirke satıyordu. Ona iyi misin? Bakışlarımı attım ama kafasını salladı. Endişelendiğimi fark edince de rahatlatmak adına gülümseyerek bana sataşmaya hazırlandı. " Sence de şu sıralar çok dip dibe değil misiniz? Abi seni her yere taşıyor. Yenge olma yolunda adım adım ilerliyorsun bakıyorum" göz kırparak aynadan bana bakıyordu. Bense her zamanki gibi onun oyununa dahil olmak yerine surat astım. Yanımda oturan adama trip attığım için hiç neşeli olasım yoktu. Ecel ben bir şey demeden yanımdan Aslan'a "Yorgun Hayat şu an kardeşim. Çocuklardan istediğim şeyi almışlar mı?" dedi. "Aldılar abi bagajda. Çıkarırım inince." diye cevap verdi. Arabada başka hiç konuşma geçmedi. Bugün ortada bir durgunluk hakimdi.