CHAPTER 61

3 1 0
                                    

(CHAPTER 61)

(STEVEN PO'V)

Nang imulat ko ang mata ko ay tanging liwanag lang ang nakikita ko, nasan ba ako ang huli kong natatandaan ay nahimatay ako sa wedding ni Andy at Adrian

Teka nasan naba si abigail, kelangan ko syang makita, pilit akong tumayo kahit makirot pa ang ulo ko na may benda

" Ohh your awake"- sabi ng lalake na pumasok sa room ko si Doc Sebastian pala

" What happened Doc."- tanong ko dito

" Sabi ng girlfriend mo nag Black out ka daw, then when i check your vital signs, mahina nato"- pag papaliwag nya

" And you know what your Lucky"- naka ngiting sabe nya " what do you mean doc"- takang tanong ko

" Your operations is successful, and the good news is, nawala ma ang tumor mo, your fully healed na but, you need to rest pa den"- sabi ni doc na ikinagulat ko

" Re- really doc? W- wala nakong tumor? But how? Pa- panong ngyare yun?"- takang tanong ko

" Don't ask me kase maski ako hindi ko alam pano ngyare yun, ikaw palang ang kauna unahang nag successful na Stage 4 brain cancer dito"- sabe pa nya

Kung ganun magaling na ako " Doc ibig sabihin hindi naba ako mamatay"- tanong ko dito at napatawa naman sya

" Hindi na, malakas ata ang kapit mo sa May kapal at nailigtas ka, its means hindi ko pa oras"- nakangiting sabe ni doc

" Sabu ko naman sayo doc, hindi ako mamamatay kase hindi pwede at ayokong mamatay"- sabe ko na natatawa pa

" Mr. Park maiwan na kita dyan"- sabi ni doc bago umalis

Pinipilit ko naman tumayo kaya lang sobrang sakit pa ng ulo ko dahil nga sa kakatapos palang ng operasyon ko

Kaylangan kong makita si abby alam kong matutuwa sya sa sasabihin ko,

Dahan dahan akong tumayo at mag lakad pababa, inilipat kase nila ako ng room kaya lang hinarang ako ng mga nurse " Sir, balik po muna kayo sa room nyo bawal pa po kayo mag lakad lakad"- sabe neto

" Saglit lang naman ako"- sabe ko pa " I'm sorry sir bawal po talaga"- sabe neto at babalik na sana ako sa room ko ng makita ko si abby na naka upp sa sahig at umiiyak

Kaya naman may nakita akong lalakeng bata at hinubad ko ang jacket na suot ko at tyaka ito binigay sa bata

" Amm bata, pedeng bang paki bigay to dun sa babaeng umiiyak at paki sabing wag na syang umiyak kase papanget sya"- sabe ko dito at pumayag naman

" Sige po"- masayang sabe ng bata,

Nakita ko ngang ibinigay na ng bata yung jacket pero ng maka alis na ang bata ay mas lalo lang itong umiyak

Hayyst ang batang yun inaway ata ang mahal ko, " amm nurse sige na pupuntahan ko lang yung girlfriend ko"- pag mamakaawa ko sa nurse kase ayaw paden ako paalisin

" Sorry sir hindi po talaga kayo pwede umalis"- sabe neto kaya sandali akong nag tago sa gilid

Ng nakita kong naka talikod yung nurse ay agad akong umalis para maka lapit sa pwesto ni abby

" I'm sorry, natagalan ako, ang hirap kaseng takasan ng mga nurse sa bagong pinag lipatan ko"- sabe ko mula sa likod nya kaya napatayo sya at napalingon saken

" S-steven"- sabe nya at halatang gulat na gulat  " sabi ko sa bata, patahanin ka pero lalo kang umiyak, inaway kaba nya"- nakangiti kong sabe pero umiiyak paden sya

" Tama na mahal, wag ka ng umiyak papanget ka nyan"- pag bibiro ko dito

" S-steven,s-salamat na- naman at a-ayos k- ka lang"- sabe nya at bigla nalang syang hinimatay

Mabuti nalang at nasalo ko sya agad, kaya lang nakita kong may dugo ang hita nya

" Abigail, dinudugo ka"- sabe ko dito at tyaka nag tawag ng nurse

May lumapit naman saken at dinala to sa room 104

" Hanggang dyan nalang kayo sir"- sabe nito " hindi pwede sasamahan ko sya, girlfriend ko yan"- sabi ko dito

" Hindi po pwede si---"- hindi kona to pinatapos pa

" Kilala ako ni Doctor Sebastian, pwede bang paki tawag naden sya"- inis na sabe ko

" Ah si-sige po sir"- sabe nito at umalis kaya pumasok nako sa loob ng room ni abigail

Sana naman ay ayos lang sya, sobrang putla din kase nya hindi kaya napag alala ko sya masyado

Ilang sandali lang ay dumating na nga si Doc sebastian " ang tigas talaga ng ulo mo, hindi porket magaling kana ay aabusuhin mona agad ang sarili mo"- inis na sabe ni doc pero tinawanan ko lang sya

" Kahit ilang beses pako mag kasakit doc hinding hindi ako mamamatay"- masayang sabe ko dito

" Abat ano ka supernatural, ano bang ngyare sa girlfriend mo"- takang tanong no doc at tyaka chineck ang vital signs nya

" Dinugo kase sya doc eh tapos bigla syang hinimatay"- sabe ko dito

" Ahh sabi na eh, hawakan ko palang ang pulso nya ay alam kona agad"- sabe naman neto na ipinag taka ko

" Huh? What do you mean doc?"- tanong ko pero hindi nya ako pinansin dahil, chineck nya ang tyan ni abigail, ano bang ginagawa nya

" Kamusta sya do"- takang tanong ko ng matapos nya ng icheck si abby

" Congratulations, i wonder kaya hindi ka pa pwedeng mamatay"- naka ngiting sabe neto

" Huh? Doc ano po bang lagay nya"- sabe ko dito

" Congrats Mr. Park your girlfriend is pregnant, 1 months pregnant, and kaya sya nag bleeding because of stress so its better na mag bed rest nalang muna sya"- sabe ni doc na ikinagulat ko

Napatalon naman ako sa tuwa kaya lang isang talon lang dahil kumirot ng sobra ang ulo ko

" Hayy ano bata ka, nakalimutan mo nabang kaka opera mo lang, ibang klase ka talaga, ngayon lang ako nakakita ng bagong opera nagagawa pang mag palakd lakad sa hospital what if maalog ang utak mo at may mamuong dugo edi mag kaka tumor ka na naman"- galit na sabe ni doc

Ginantihan ko lang naman sya ng tawa " sorry na doc. Seriously masakit na"- sabe ko na natatawa pa

" Halika sa room mo at ichecheck ko ulit, aayusin kona den ang benda sa ulo mo"- sabe neto bago lumabas

Lumapit muna ako kay abby

" Mahal I'll be back, take care ha, ingatan mo ang baby naten, mahal na mahal ko kayo"- sabe ko dito at tyaka sya hinalikan sa labi

Lumabas na nga ako at tyaka sinundan si Doctor Sebastian sa room ko

WHY CAN'T IT BE (COMPLETE)Where stories live. Discover now