(CHAPTER 58)
(LANCE PO'V)
Alam kong galit saken si abby ngayon pero hindi ko hahayaang mapahamak sya kahit pa magalit sya saken
Ayokong pagbintangan sya kapag namatay na si steven, base sa sakit neto malabong makasurvive pato
Miracle nalang kapag nabuhay pato pero malabo yun, wala kami sa palabas para ganun ang mangyare, ayokong mapahamak si abigail
Ginagawa ko to bilang nakakatandang kapatid nya
Nasa kwarto ako ngayon ng may kumatok, pag bukas ko ay si andy pala " pwese ba kitang kausapin kuya"- sabe nya saken
Oo tinatawag na nya akong kuya, gumagalang na sya saken pero wala akong pake elam sa kanya baka palabas nya lang to
" I'm bc sabe ko at akmang isasara na ang pinto pero mabilis syang pumasok
" Hindi bat kung may maka intindi kay abby ay ikaw yun? Pero bakit naging baliktad, wala ka na bang pake elam kay abby?"- sabe nya na ikinagulat ko
" What do you mean?"- inis na sabe ko dito
" Nahihirapan si abby sa kalagayan nya ngayon, pero mas pinahirapan mo sya, pinag katiwalaan ka nyang hindi mo sasabihin kay mom at dad pero sinabi mo paren, sinira mo ang tiwalang binigay sayo ni abigail"- sabe nya at kinalibutan naman ako
" It's really true? Coming from you? Eh ano bang pake elam mo sa kapatid naten, hindi bat palagi mo syang inaaway at pinag iinitan? And now? Nag fefeeling bait baitan ka"- galit na sabe ko
" Noon yun, i know your not believing me but I don't care, kung gusto mo talagang tulungan si Abigail hindi ka sana gumawa ng hakbang para hindi sya mas lalong nahirapan"- sabe nya bago umalis ng kwarto
Bigla naman akong napa upo sa kama ko, hindi kaya mali talaga ang ginawa ko? Pero para naman to sa kanya ayokong may mangyareng hindi maganda sa kanya
(ANDY PO'V)
Pag alis ko sa kwarto ni kuya ay bumaba ako sa second floor at pumunta sa kwarto ni mom
Alam kong hindi ako matitiis ni mommy dahil ako ang palagi nyang pinapaburan, at dahil dun naging sakim, gahaman at naging masama ako sa kahat
Feeling ko lahat ng gusto ko nagagawa ko na but after mabalitaan kong, umalis si Steven kasama si abigail nag bago ako
Oo sa una mahirap pero hanggang sa natutunan kona kung pano mag bago at narealize ko na sobrang sama ko pala talaga
Nawala saken ang lalakeng mahal ko dahil sa kasamaan ko, pero ang lahat ng to ay kasalanan nila mom at dad, kung hindi nya kami ipinag kasundo ni Adrian
Baka hanggang ngayon masaya paren kami ni Steven, pero wala nakong magagawa dahil tapos nayun naikasal na kami ni Adrian
Pag ka katok ko sa kwarto ni mom ay pinapasok nya ako
" Ohh andy anak bakit ka nandito, hindi bat kasama mo dapat ang asawa mo ngayon"- mom
" Yes po but, may nakalimutan akong sabihin kay abby mom, pero hindi ko mabuksan ang door ng pinto nya, pwede ko bang malaman kung ano ang passcode nun"- sabe ko at nag iba ang reaksyon ni mommy
" Anak, ang kapatid mo kase kelangan nyang magtagal dun habang hindi pa na mamatay si steven"- sabe nito na ikinainis ko
Naiinis ako dahil parang gusto nilang mamatay si steven pero hindi ko pinahalata ang inis ko, kaylangan kong makuha ang passcode ng kwarto ni abby para maka punta sya ng hospital
Ang balita ko ginagawa na ang operations, kaylangan ni Steven si abby, dahil alam kong si abby lang ang nag papalakas dito
Kung nandun si abby sa tabe ni steven, baka may pag asa pang mabuhay si steven kahit na isang himala nalang
" Really mom, i feel sorry for abby, but mom can i know her passcode, pag sasabihin ko lang sya na hindi nya dapat iyakan ang ganung klase ng lalake"- sabe ko para makumbinsi koto
" Buti kapa anak, ikaw lang talaga ang matino kong anak, ewan koba sa kuya at kapatid mo hindi tumulad sayo"- sabe nito ng nakangiti
Kaya pilit akong tumawa para hindi sya maka halata
" Mom, sasabihin nyo na po ba ang passcode nya, kase may date pa po kami mo Adrian mamaya baka ma late po ako"- sabi ko dito
" Ayu oo nga pala, sige anak ang passcode nya ay 567453"- sabi ni mom kaya natuwa ako
" Thank you mom aalis napo ako"- nakangiti sabe ko bago umalis
Nag madali akong umakyat pabalik ng third flooe pero nakita ko si lance
Nasa labas lang sya ng pinto ni Abby, shiit kelangan nyang umalis para maka pasok ako sa loob
" Abby I'm sor sorry i know galit ka saken"- sabi ni kuya habang naka upo sa pinto ni abigail
" But I'm doing this for your sake"- sabe pa nya at umiiyak na
" Alam mo naman na tayo nalang dalawa ang mag tulungan, ayokong mapahamak ka"- kuya
" Hindi kita masisisi kung magagalit ka dahil dapat lang kase hindi ako tumupad sa usapan naten na hindi ko sasabihin kila mom at dad"- kuya
" Pero pano kung wala na talagang pag asa at mamatay na si steven? Edi sa kulungan ang abot mo kapag nalaman ng mga Park ang ngyare sa anak nila"- kuya
" I'm sorry Abigail"- huling sabe ni kuya at tyaka to tumayo
At dahan dahang pumasok sa loob ng kwarto nya, kaya agad akong tumakbo palapit ng kwarto ni abby
Huminga muna ako ng malalim bago ko ienter ang passcode
"567453"- pag ka enter ko ay biglang bumukas ang pinto
At ang bumungad saken ay si abigail na naka upo habang may hawak na kutsilyo, at akmang sasaksakin na nya ang sarili nya ay mabilis ko tong na agaw at kinuha
" Ano bang ginagawa mo? Sa ginagawa mo parang sinabi mo nang sumusuko kana, para mo nareng isinuko si steven"- sigaw ko dito at nagulat naman sya ng makita ako
" Si Steven nada hospital lumalaban, kaya sana tatagan mo ang loob mo dahil iaantay ka nya"- inis pa na sigaw ko at tyaka sya muling umiyak
" Ateee please tulungan moko, kelangan ako ni steven plase ate nag mamakaawa ako sayo"- umiiyak na sabe nya at tyaka lumuhod sa harap ko
" Lahat ng sabihin mo gagawin ko tulungan mo lang ako maka alis please ate mahal na mahal ko si Steven hindi ko sya kayang mawala" - sabe pa neto na halos nahihirapan ng makahinga dahil sa iyak nya
