"Merhaba ben Efken Yalım Ateş "

61 4 2
                                    

Günümüz

Alarmın sesiyle acilen sıcacık uykumdan uyanmak zorunda kaldım. Bugün okul vardı,keşke sonsuza dek uyuya bilsem. Hızlı bir şekilde elimi yüzümü yıkayıp üstüme uzun kollu koyu kestane crop takımı ,üzerimede hava soğuk olur diye kahverengi kolej ceketi giyip,çantamı alıp evden çıktım.
Kılpayıyla okula yetişmiştim. Her zamanki gibi herkesin gözü benim üstümdeydi. Koşarak sınıfa çıktım ve sırama oturdum. Zil çalmıştı sıraya kafamı koyup tam gözümü kapatıcakken gülüşme sesleri geliyordu.
Gine ne yaptı acaba sürtük,ölümsüz diye dalga geçiyorlardı yine ,şaşırdıkmı hayır!. Ama bu sefer farklı bir şey oldu
Laren Ateş benim sırama geliyordu. Kımbilir neyi yanlış anlatmışlardı,yada neyi yanlış anlamıştı. Yanıma yaklaştı ,bende ayağa kalktım. Laren Ateş "Sen Kamelya Akman mısın ?" Dedi Laren Ateş. "Evet benim sende Laren Ateş öyle değilmi "diye lafına karşılık verdim. Laren lafına devam etti."Benimle iki dakikalığına bir bahçeye gelir misin ?" Dedi laren lafı gevelerken. Neden diye sormadan " Tamam gelirim"dedim ve arkasından bende bahçeye ilerledim. Kuytu bir köşeye geçtikten sonra bana" bu akşam bizim eve yemek yemeğe gelmek ister misin"dedi laren Ateş. Neden ,neden onların evine gelmemi isteğip üstüne üstlük yemek yemeğe çağırmıştıki, benimle 2 yıl boyunca hiç muhatap olmayan kız şimdi bizim eve yemek yemeğe gelmek ister misin diyo çok saçma. Bu işin içinde kesin bir şey var.
"Neden " diye sorusuna soruyla cevap verdim. Tam ağzını açıp bir şey diyecek gibi olduğu an bu okuldan olmayan benden bir kaç yaş büyük biri geldi. Beyaz tenli ,siyah saçlı ,yeşil gözlü Laren Ateşin erkek versiyonu gibiydi sadece bir kaç yaş daha büyük biri gibi.
Bana elini uzattı ve konuşmaya başladı " merhaba ben Efken Yalım Ateş" dedi yabancı .sonra "Ben laren Ateşin abisi "dedi Efken sonra hatırlamış gibi yaparak uzattığı eli sıktım ve " memnun oldum ben kamelya Akman "diyip sıktığım elini geri çektim. "Ama sizden hala sorduğum soruya bir cevap bulamadım" dedim mesafeli bir şekilde.
Efken Ateş kaşları çatılmış bir şekilde sorduğum soruya" laren seni hep tek görmüş iki yıldırda hep düşünüyorduk müdürle konuşmuştum verdiği bazı bilgilerden dolayı çok üzüldük nasip bugüneymiş " cevap vermişti.
Ama neden, neden müdür ne demiştiki merakıma yenik düşüp sordum" müdür size ne dedi"diye sorumu tazeledim.
Sorumu bekletmeyip "Ailenin ölümüyle ilgili Allah rahmet eylesin" dedi efken Ateş. Uzaklara dalmıştım son söylediği sözler üzerine. "Lütfen bugün bizimle akşam yemeğe gel ben seni akşam eve bırakırım tabi iznin olursa "dedi efken
Belkide bir aile masasına oturmak bana iyi gelebilirdi." Tamam beni akşam 19:00 da alabilirsen sevinirim" dedim.
Efken kafasını salladı.




Saat 18:57 di üzerimde uzun kollu siyah kopşonlu bir bulüz, altımada siyah bir tayt geçirmiştim. Çantamı alıp aşağıya indim. Siyah bir jip vardı,arabadan indi ve sol kapısını açtı. "Buyrun hanımefendi" dedi gülümseyerek efken
"Tabiki beyefendi "dedim bende gülümsemesine karşılık vererek. Arabaya bindik ve otuz dakika sonra iki katlı bir villanın önünde durduk. Efken tekrar kapımı açtı ve villadan içeri girdik. Teker teker ailesiyle tanıştım,zaten isimlerini biliyordum 5 Ekim 2022 de araştırmıştım ama çok bilgi bulamamıştım. Belki bu sefer bir şey bulabilirdim. Laren odasına, Arel salona, efkenin babası Barlas beyde uyumaya gitmişti. Efken sessizliği bozarak "yıldızları izlemeyi sever misin" diye bir soru sordu ." Evet " dedim sorusunu yanıtlayarak. "Gel bizim arka bahçeye çıkalım tabi istersen oranın yıldızları çok güzeldir bazen oturup onları izlerim" dedi efken
"Olur gelmek isterim " dedim ve bahçeye çıktık.






Gün  batımında açan çiçek Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin