"İnsan, inandığı şeylerle yaşar. Neden kendinle yaşamayı seçmiyorsun?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
taehyung;
Ruh eşim belirlendiği günden itibaren birçok şeyi sorgulamış, çoğu şeye anlam verememiş, öğrendiğim bazı bilgileri mantığımda herhangi bir zemine oturtamamıştım fakat o anda en çok içinde bulunduğum mekanda ne yaptığımı sorguluyordum. Bir şeylerden vazgeçtiğim noktada mıydım yoksa kabullenişlere yenildiğim bir anda mıydım emin değildim, sadece işleyişe ayak uydurmaya karar verip benden istenilen şeyi yapmaya bir adım daha yaklaştığımı biliyordum.
Oldukça rahatsız olan taş merdivenlere daha da sinerek önümden ilerleyen uzun ve iki kişinin yan yana yürümesinde zorluk çıkartan ince yola gözlerimi diktim. Dakikalardır aynı pozisyonda oturarak nereden başlamam ve nasıl odaklanmam gerektiğini düşünüp dursam da bir çıkar yol bulamamıştım. Güçleri, nasıl kontrol edilmesi gerektiğini, elementlerin yol açabileceği yan etkileri ve daha birçok şeyi; geçtiğimiz günlerde teorik olarak öğrensem de o anda bu bilgilerin işime yaradığını düşünmüyordum.
Bu yaşıma kadar içimde biriktirdiğim su elementi ile karşı karşıya kalmam için akademinin arka kısmında yer alan sarnıca dördüncü gelişimdi fakat herhangi bir ilerleme kaydettiğim söylenemezdi. Zamanında, yağmur suyuna olan ihtiyacı karşılamak için inşa edilen sarnıç; ilk geldiğim gün dikkatimi çeken, dağın tepesinden devam eden surlarla çevrili yolların sonunda bulunuyordu. Atrahasis'in en yüksek ve genelde kimsenin uğramadığı bir noktasındaydı, zaman geçtikçe yağmur suyuna olan ihtiyacın azalması ile herkesin unuttuğu ve yıkılmaya yüz tutan sarnıcın su biriktirmeye yarayan çoğu noktası kapanmış; bazı sütunları çatlamıştı.
Belirli noktaları yosunlarla kaplanmış sütunlara ve birçok yıkık dökük heykele ev sahipliği yapan sarnıç, başta beni ürkütüp burada yalnız kalma fikrine uzaklaşmama neden olsa da zaman geçtikçe ve benim için uğrak bir noktaya dönüştükçe gözümde daha çekilebilir bir hal almış, bir yerde dayanamadığım gerçeklikten kaçış için iyi bir mekana bürünmüştü.
Yağmur suyunun belirli noktalarda toplanabilmesi için sekiz tane havuz bulunuyordu, her havuzu çevreleyen dört sütun, sütunların üstünde içeriyi aydınlatmak için yüzyıldır orada asılıymış gibi görünen gaz lambaları bulunuyordu. Hala kullanılırken sarnıcın daha çekilebilir olduğuna emindim zira havuzların etrafından dolanan ince taş yolların çoğu; yürümek için güvenli gelmiyor, gaz lambaları çalışmıyordu. Fakat sarnıca kimsenin uğramadığına emin olduğum halde, havuzlarda bulunan su; üstlerinde dolanan kurumuş yapraklar ve başta nasıl yeşerdiğini anlamadığım parlak lotus çiçekleri dışında temiz görünüyordu.
