BEYAZ KARGA

6

Sıçtım.

Kelimenin tam anlamıyla sıçtım.

Hani bir deyim var ya, durdu durdu turnayı gözünden vurdu diye...hah, ben de durdum durdum en sonunda gezegendeki tüm turnalar topluluğu birlik olup beni sikmeye karar verdi.

Gerçekten...ben bu hayatın izzeti ikramını sikeyim.

Neyin kefaretini ödüyorum lan ben? Öde öde bitmedi yıllardır, yeter lan, yeter!

Dişlerimi sıktım. Arsen adlı pezevengin yanımdan yürümesi beni geriyordu. Avazım çıktığı kadar bağırmak istiyordum ama bunu yapacak göt var mıydı? Hayır.

"Bence sarışını almalıydık." dedi marul kafa. Bir adım arkamdan geliyordu, Arsen'e konuşuyordu. "Bunun işimize yarayacağını sanmıyorum."

"İlk defa Selim'e katılıyorum." dedi saçları üçe vurulmuş eleman. Adı Melih ya da Melik'ti, her ne zıkkımsa. "Sorunlu bir tip, her şeyi berbat edecek."

Ben burada değilmişim, iki adım önlerinde yürümüyormuşum gibi konuşmaları sinir bozucuydu. Sırf beni kışkırtmak için yaptıklarını biliyordum, bu yüzden oltaya gelmedim. Susmalarını bekledim, Arsen piçi gibi çenelerini kapatsınlar istedim ama devam ettiler. Sanki kafamdaki sesler yeterince gürültülü değilmiş gibi, bir de elin adamlarının saçma sokuk fikirlerini dinledim.

"Borç yiğidin kamçısıdır derler, Dip'te bizi nasıl ekip kaçtığını unuttun mu? Üstelik sana yumruk atmıştı!" Dirseğimi tuttu Selim piçi. "Arsen, gözünü seveyim bırak haddini bildireyim şuna!"

Temaslardan hoşlanmıyordum. Aynı cins olsun, karşı cins olsun, hepsinden nefret ediyordum. Bu yüzden biri bana dokununca şalterlerim atıyordu. Ama şimdi yorgundum, cidden bitik hissediyordum kendimi. Yeni bir otorite figürü olarak karşıma çıkan Yavuz Koral, ki biyolojik ebeveynim olmasına rağmen baba diyesim gelmiyordu ona, ikiz kardeşim Kayra, asla bok çukurundan kurtulamayacağımı bana hatırlatan Aref...hepsi bir anda binmişti üstüme, yiyip bitiriyorlardı enerjimi. Bu yüzden normal vakitte kafa göz dalacağım elemana, "Bırak." dedim sadece. Kolumu kendime doğru çektim. "Siktirtme belanı bana."

Gözü döndü. Sağlam iradesi olmayanlar çok çabuk sinirlenir ne de olsa.

"Seni gebertirim!" Bir adım atıp boğazıma asılmaya çalıştı. "Yemin ederim elimde kalırsın, kendine gel puşt!"

"Selim."

Selim durdu, elleri havada kaldı, ikidir beni boğazlamaya çalışıp Arsen yüzünden durmak zorunda kalıyordu.

"Pardon." Marul kafa burnundan soluyarak geri çekildi. "Sinirlerime hakim olamıyorum suratını gördükçe."

Arsen üstten bir şekilde bize bakıp yeniden önüne döndü. "Kendini alıştırsan iyi edersin. Artık hep yanımızda olacak."