Adanmış Kalpler Hapishanesi - [ KazuScara ]

0.6

"Kafayı yiyeceğim, Childe! Resmen kafayı yiyeceğim!"

Nihayet ders bitmiş, teneffüse girmişlerdi. Dersin başındaki talihsizlikten ötürü gruptaki herkesin morali bozuktu. Scaramouche sinirle söylenirken en yakın arkadaşı ona yardımcı olmaya çalışıyordu kendince.

Derin bir iç çeken Childe, arkadaşının omzunu sıvazladı bir süre. Scaramouche kendini sıraya gömünce ise derin bir iç çekti ve rahat bıraktı onu.

Kazuha'nın "Scara, gel yüzünü yıkayalım bir. Hadi." diye ısrar etmesi üzerine ayaklanan Scaramouche, dağılmış saçlarını beceriksizce düzeltti ve onunla birlikte çıktı sınıftan.

Okul koridoru her ne kadar geniş olsa da boğucu geliyordu o an ona. Gözlerini durmadan ovuşturması iyice kızarmalarına neden oluyordu.

"Şunlar kim?" diye sordu aniden Scaramouche. Duvarın dibinde konuşurken durmadan kendilerine bakan iki kızı bulmuştu gözleri. Kazuha ise bakışlarını çevirmiş, gülümsemişti.

"Ayaka'yı mı diyorsun? Tanımamana şaşırdım doğrusu. Üst sınıflardan Ayato'nun kız kardeşi." diye özetledi Kazuha. Yine de bu açıklama, Scaramouche için tatmin edici değildi.

"Neden sana bakıp duruyor?" diye sordu. Dilinin ucuna geleni tutmazdı o.

Afallayan Kazuha "Ne? Bana mı?" diye sordu. Ardından tekrardan bakışlarını Ayaka'ya çevirdi. Kızın kendisine el sallamasıyla o da elini kaldırıp hafifçe sallayarak selamına karşılık verdi.

Scaramouche, bir süre ikisini söyledi.

Kalbinin sıkıştığınu hissediyordu.

Bir el boğazını sıkıyor gibiydi, bütün vücudu aynı anda yanıp üşüyor gibi hissediyordu.

Ayaka'nın yanındaki arkadaşıyla yanlarına adımlamasıyla bir adım geri çekildi Scaramouche. Kazuha'dan yine de uzaklaşmayı reddediyordu.

"Merhaba!" dedi, isminin Ayaka olduğunu öğrendiği kız. Uzun, bakımlı saçlarını tepeden toplamıştı. Güzelce yapılmış makyajı, ufak tefek boyu ve güzel fiziği sayesinde bu okulda popüler olmaması imkansız biriydi.

Elini Kazuha'ya uzatan Ayaka, "İsmim Ayaka, Kamisato Ayaka." diye tanıttı kendini. Kazuha ise onun havadaki elini tutup "Kaedehara Kazuha." dedi.

İkilinin tanışmasını izleyen mor saçlı, artık uzamış ve dağınık duran kahkülleriyle gözlerini kapattı ve yavaş adımlarla uzaklaşmaya başladı oradan. Yeri izliyor, durmadan saçlarını çekiştiriyordu ufak ufak.

"Kahrolası kız..." diye mırıldandı nihayet lavaboya vardığında. Aynadaki yansımasına bakarken yumruklarını sıktı istemsizce.

Yumruğunu vurdu mermere. Gözlerini sıkıca kapatmıştı.

"Kahrolası!" diye bağırdı.

Kapının açılmasıyla durdu ve başını kaldırdı Scaramouche. Aynadaki yansımaya bakınca görmüştü Kazuha'nın içeri girdiğini.

"Neden beni beklemedin?" diye sordu Kazuha. Scaramouche ise omuz silkti ve "İşin uzun sürecek gibi duruyordu." diye yanıtladı onu. Kazuha, onun bu cevabına karşılık olarak öfledi.

"Sürebilirdi. Orayı terk etmeni mi gerektiriyordu bu?"

Scaramouche, cevap vermedi. Başını hafifçe eğdi ve musluğu açtı. Avuçlarına doldurduğu soğuk su ellerinden damlarken yüzüne çarptı.

"Anlamıyorum seni, Scara. Gerçekten anlamıyorum." diyerek isyan etti Kazuha. Karşısındaki gençten bir cevap, hiç olmazsa bir tepki bekliyordu. Fakat istediğini alamaması ister istemez kızdırıyordu onu.

"Uzun bir şey olmadı, olmazdı da muhtemelen. Sadece Instagram hesabımı istedi." diyerek kendisini açıkladı Kazuha. Scaramouche, bunu duyması ile durdu ve biraz doğruldu.

"Yani, bunun için beklemedin sadece." dedikten sonra duvara yaslanan Kazuha, Scaramouche'un yüzünü peçeteler ile kurulamasını izledi.

"Verdin mi hesabını?" diye sordu Scaramouche. Sesi fazla çıkmıyordu. Boğazı düğümlenmişti, biraz fazla konuşursa ağlayacak gibi hissediyordu.

"Evet."

Gözlerini kapattı Scaramouche. Başını arkaya atarak gözyaşlarını içine akıtmaya çalıştı. Burnunu çekti ve başını normal konuma getirip gözlerini açtı. Ağlamamasına rağmen hafiften kızarmış olmaları sinirlerini bozuyordu.

Olabilecek en soğuk tonda "Sınıfa dönelim." dedi Scaramouche. Kazuha, bir süre anlamamış bir şekilde ona baksa da sırtını sonunda duvardan ayırdı ve yürümeye başladı onunla birlikte.

Nihayet sınıfa vardıklarında, Scaramouche kendi yerine oturmak yerine Childe'ın yanına oturdu. Hareketleriyle bir şeylere kırılmaya çalışıyordu resmen.

Duraksayan Kazuha, oturan Scaramouche'a baktı bir süre sessizce. Ardından öfledi ve kendi yerine geçti. Bir bacağını diğer üstüne attı ve somurttu.

"Dökül." dedi Childe aniden. Scaramouche ise başını ona yasladı ve bir şeyler mırıldandı kendi kendine. Konuşmayı hem istiyor hem de istemiyordu ve bu çok tuhaf hissettiriyordu.

"Kendine karşı daha az acımasız olamaz mısın, Scaramouche? Hiçbir şeyi kimseye anlatmıyorsun, bir gün bu yüzden patlayacaksın." dedi.

"Çıkışta bir yerde oturalım, olur mu? Orada anlatırım, şu an konuşursam sinirimden ağlamaya başlayacağım, istemiyorum sınıfın ortasında ağlamak."

Öfleyen Childe, başını aşağı yukarı salladı ve kendisine yaslanan arkadaşının sırtını sıvazladı. Sırtını kaplayan mor saçlardan aldığı ufak bir tutamı örerken onun kendisine yaslanarak sakinleşmeye çalışmasına izin vermişti.

Zhongli'nin geldiğini görmesiyle ayaklanan Scaramouche, kendi yerine geçmek için sırasının başında durdu. Kazuha da onun oturması için kalkıp izin verdi onun oturmasına.

Yerine yerleşmeyi sonunda başaran Scaramouche, başını kollarına koyup gözlerini kapattı uykuya dalmak için Kaşları istemsizce çatılmıştı ve homurdanıyordu arada.

"Scara, bir şey mi yaptım ben?" diye sordu Kazuha. Scaramouche ise omuz silkip cevap vermeyi reddetti. Kazuha'nın bu kadar kör ve vurdumduymaz olması sinirlerini bozuyordu artık.

Derin bir iç çeken Kazuha, çenesini eline koyup uykuya dalmaya çalışan çocuğu izledi bir süre. İstediği şekilde bir cevap alamayacağını anlamıştı ne de olsa.

Onun uyuduğundan tamamen emin olduktan sonra ise ayağa kalkıp sınıftan ayrıldı...