Chapter 16

32 3 0
                                    

Sorry for grammatical errors and misspelled words and typographical errors

Please do not take it seriously
--
"Her broken book" (chapter 16)
--
"Sav, can you give me my laptop sweetheart please" dali dali nya namang inabot sakin yung laptop ko, naliligo nanaman sila ng pool, walang katapusang pool

"Oh oh wine kayo jan!" Sigaw ni aya, sabay abot sakin ng wine

"Thank you ah?"

"Here, aya! I want some" sambit ni hera

"Tita hera, anong lasa ng wine?" Sambit ni gab

"Want some? Tikim lang?"

"Sure" akmang inom nito

"Reg oh, seseryosohin nya naman" tumawa ako

"Curious eh, patikimin mo nga yan" sambit ko at binuksan yung laptop ko

"Hon, masamang ehemplo ka ata sa anak ko" tumawa sila, uminom din naman si gab ng wine

"Yuck! Nanay paano ka nakakainom ng isang bote nito? I thought it was masarap nanay!" Tumawa ako

"Dami mo kasing alam eh, yan tuloy" reklamo nung tatay nya

"Nako kids, mag ba-bake nalang kaya tayo? Tutal may binili naman jan mga grocery si tita hera nyo"

"Oo nga, gamitin nyo na yun, sarapan nyo ah"

"Yes!! I want to bake badly tita aya"

"Yeah, dali bilis, at mukhang maganda yung oven ng mommy hera nyo" umalis silang apat, at naiwan naman si hera at ogie sa pool, malayo layo ako sa kanila kaya napapatingin ako sa kanilang dalawa

"How can i never love a woman like you, Hera?"

"Ewan ko sayo, Buhay mo yan eh" sabay yakap nila sa isa't isa, binaling ko ulit ang tingin ko sa laptop ko

"Hon? Should we plan to get married soon?"

"Should we? Hindi ba masyadong maaga pa?"

"Hon goodness, we're like ten years now! Maaga?" Sabay tawa nilang dalawa, napatingin ulit ako sa kanila

"Soon, we'll plan that soon, Ms.S" Ng dahil dun, may naisulat ako sa laptop ko kahit papaano, pero bawat letra at salitang naiisulat ko dun nasaksaktan ako, Natatamaan ba ako? Imahinasyon ko pa to? O buhay ko na? Ilang oras ulit ako nakatitig sa laptop ko dahil ang dami kong gustong ilagay pero sa sobrang dami hindi ko naman maisulat

"Ay wow! Himala may laman na yang blangkong puti na yan, sa wakas may nakikita na akong mga letra" sabay bigay nya sakin ng baso ng tubig

"Ang dami kong gustong ilagay aya, Sa sobrang dami hindi ko na alam paano ko isusulat"

"Bakit? Wala ka nanaman ba inspirasyon?"

"No aya, it's just that every words and letter i write nasasaktan ako, it's kinda hurt?"

"Them?" Sabay tingin nya sa kanila "alam ko sila"

"Aya i don't know, hindi ko alam bakit ako nasasaktan ng ganito"

"Dahil sa mga bata, iniisip mo sila, nababasa kita"

"Hindi ko alam aya, ang dami eh ang dami, lalo na yung araw na iniwan nya kami, hindi ko kailanman nakakalimutan yung gabi yun, gusto kong kalimutan pero hindi ko kaya, maayos na naman ang buhay namin, nabibigay ko naman lahat ng gusto nila? Pero may kulang, may mga bagay parin na hindi ko nabibigay sa kanila"

"Maayos naman ang mga bata ah? Masaya naman sila kahit papaano, nararamdaman ko" Hinding hindi ko sila mabibigyan ng kompletong pamilya alam ko
--
"Hon? Ano ba nangyari sa inyo? I'm just curious you know" napatingin ako sa kanya

"Samin? Anong meron samin? Sinong kami?"

"Bakit kayo nag hiwalay ni regine?" Tanong ulit nya sakin

"Gusto mong malaman?" Tanong ko tumango naman sya "wag kang mabibigla ah? Pero ikaw"

"Ako? B-bakit?"

"Alam mo namang gusto ka ng mamma at pappa, They never want her for me, kontra sila samin noon kesyo hindi ako aangat sa buhay pag sya yung pinakasalan ko, diba i was supposed to marry you early? Pero pareho tayong ayaw dahil maaga pa, Sinabi ko yun lahat sa kanya, gusto nyang pigilan lahat, she went to mamma and pappa to beg you know, sa sobrang galit ni pappa, he almost got a heart attack, kung hindi sana sya nag punta dun edi sana okay sana si pappa nun"

"I'm sorry, for asking you that?"

"It's okay, pero you left her with those three kids?"

"Two, si sav at si gab lang naman nandun nung umalis ako, buntis sya nun"

"Worst! Mahirap kaya mag dala ng bata, buhay kaya yung nasa loob mo, ako nga natatakot eh alam kong kakailanganin kita kung dumating man ang araw na magdadala ako ng anak natin"

"Hindi ko naman alam eh, nung araw na yun, yun din yung araw na nalaman nyang buntis sya"

"Lumaki yung tatlo ng wala ka? Mahirap kaya yun?"

"Matulog kana, ipag s-shopping pa kita bukas di ba? Uuwi na tayo sa susunod na araw"

"Yeah yeah, good night hon"

"Good night, i love you" alam kong may kasalanan din ako dun, hindi ko man lang pinakinggan isa sa mga ekplenasyon nya, pero okay na siguro yun, nakilala ko naman si hera eh.
--
"Reg? Can i ask?" Napatingin ako kay hera

"Sure" sabay kain ko nung ice cream ni gabby, tatlo lang naman kaming nakaupo dito, nag ikot ikot pa yung apat eh nagugutom daw

"Nanay!"

"My fiance left you pregnant with Ezekiel right?" Tanong nya tumango naman ako "Bakit hindi mo sinabi sa kanya?" Tanong nito

"I was supposed to that night, surprise, i wasn't able to say it eh dahil pag pasok na pag pasok ko handa na lahat ng gamit nya at aalis na"

"Is it hard? You have gabby and sav that time? How old are they whe he left?"

"Sav was three, gabbie was just one" sabay tingin sakin ni gab "Months after i have Ezekiel, hindi ko alam paano hatiin yung katawan ko nung mga panahon na yun, kailangan ako ni sav kailangan ako ni gab, mas lalong kailangan ako nung bunso, trabaho pa, bahay, halos lahat sakin ang bagsak eh, buti nalang i have my sister, she stayed for a while and she also left, now i know i why people left me, ako yung mali, ako yung may problema"

"You know i was the girl he supposed to marry?"

"You are?"

"Hindi lang namin nagawa dahil masyado pang maaga, isa pa hindi pa ako handa, Well wala namang magawa sila mamma pero masaya naman sila dahil kami hanggang ngayon"

"Yun naman siguro yung importante diba? Masaya sila? Hindi sila naging masaya sakin ever kaya mas mabuti na siguro yung iniwan nya ako, atleast makabawi man lang ako sa kanila kahit papaano"

"Why? Bakit hindi sila naging masaya?"

"Dinala at pinasok ko yung anak nila sa buhay ko, hindi naman ako kagaya mo noon eh, mayaman ka? Maganda? May trabaho, eh ako? Nagkatrabaho nalang ako nung dumating si sav"

"You know tita hera, we never ever see her cry ever, i thought she's strong, but she's not, she hides it, she keeps it" siniko ko sya at ngumiti

"Thank you ah? Kumain ka nalang kaya jan, tsaka diba huwag makisali sa usapan ng mga majojonders?" Sabay taas ng kilay ko at kinain yung ice cream nya

"Nanay, I'm eleven"

"Kahit na! You're not even thirteen"

"Ate's thirteen, ibig sabihin pwede na sya makisali sa usapan ng matatanda?"

"Wala akong sinabi"

"Ang cute nyong dalawa" mag kaiba kasi kami ng ugali ni gab, kaya gustong gusto kong inaasar sya
--
See yah at next!! Four more to go!!

Her Broken BookTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon