Do you know the feeling na hopeless ka? Ako madalas. Sa kalagayan ko naman kasi wala talaga akong maitutulong sa lahat ng bagay.Madalas ay ako pa ang sanhi ng pagkadelay o kaya naman ay ako pa ang laging napapahamak. Although hindi ko naman talaga gusto, pero ganun talaga eeh. Uncle Edward said that pareho kami ni Aunt Bella, lapitin ng disgrasya.Gusto kong may maitulong at ayokong maging pabigat. Yan lang lagi ang nasa isip ko simula ng magkaisip ako. Pagod na akong inaalagaan. Kaya naman sa katigasan ng ulo ko ay naglalakad ako ngayon papunta sa town. We badly need supplies especially food for me, sa mga wolf at Kapatid ni Joham. Kaya naman wala akong paa-paalam na mamimili ngayon. Hindi rin naman ako papayagan kung sakaling sabihin ko sa kanila eh.
Yet there, I can feel it. I am very concious of it, someone or something is following me. Sino yun?? Vampire??Should I run? I Can't outrun any vampire. I can't fight them either. What should I do?
"Who's in there?" Sigaw ko habang palinga linga ako. then out of the bushes, there it came out.
A bear!!!
Sh*t!! Napahakbang nalang ako pabalik. Ano ba naman tong napapasok ko lagi?? Lagi nalang ako hinahabol ng kapahamakan.
1....2....3 takbo!!!
Hindi ko alam kung makakaligtas ako eh sa ito nalang ang pwede kong gawin. Kaya lang bakit ba sa laki nito ay kay bilis niyang tumakbo. Someone please help me!!!Hindi ko alam kung paano pero napahinto nalang ako. Alam ko kasing answered prayer na ako when a fast rush of wind just passed by my left side. Humarap naman ako sa likod ko at ayun nga, I saw my savior sucking the blood of that bear.
"It tastes gross, how can your family stay drinking this kind of blood?" Sabi pagkatapos inumin ang dugo nung bear. Naglakad naman siya papalapit sa akin.
"What are you doing here?" Tanong ko sa kanya.
"Following rules" he said kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya.
"Companion. " Ahhh oo nga pala kaya lang pasok din ba ako dun? "So where are you going?" Tanong naman niya sa akin.
"We need supplies like food and all." sabi ko sa kanya
"Lead the way" sabi naman niya kaya naglakad kaming dalawa papuntang supermarket.
"Where are you going I mean really going,??" Tanong ko sa kanya habang naglalakad kami.
"Hunt" sabi niya lang. diretsyong nakatingin sa harapan habang ang dalawang kamay niya at nakalagay sa bulsa niya
"Ahh, you can't hunt down to the town proper" pagpapaalala ko naman sa kanya.
"I just did already although it really tastes suck!!" Sabi naman niya. Napalunon naman ako ng laway sa sinabi niya. Baka mamaya dugo ko ang pagdiskitahan niya. the thought. shocks!!
Pero hindi ko talaga mapigilan "how old are you?"
"Jane and I were 17 when Aro transformed us. People in our village want to kill us because they thought we were cursed then Aro came to help us. But technically we're 171" wow ang tagal na pala niyang nabubuhay. Napaisip naman ako hanggang kailan kaya ako??
Hindi na muli akong nagtanong pa sa kanya after nun baka mainis sakin mas nakakakaba yun para sa akin. Nakarating naman kami sa supermarket at tinulungan niya akong mamili. Maraming tao ang tumitingin sa kasam ko. Marahil ay dahil sa ngayon lang nila ito nakita plus well he's really gorgeous. I must say!!
"Aren't you finished yet?" He asked me bigla, Mukhang napadami ata ang binibili ko dahil naiinip na ata siya.
"Ahh yeah! let's go" sabi ko nalang sa kanya. Natatakot talaga akong mainis siya. Pansin ko kasing mas naging seryoso siya parang ang lalim ng iniisip. Madalas kasi kahit seryoso ang mukha niya ay halatang wala siyang iniisip.
BINABASA MO ANG
Aftermath [Twilight FanFic]
FanfictionThis is a vampire story At dahil ayaw kong ikumpara ito sa mga sikat na vampire story like IMORTAL - never watched VAMPIRE KNIGHTS - don't know this TRUE BLOOD - don't know the plot VAMPIRE DIARIES - never watched And mostly sa pinakasikat ang TWI...