Aftermath [Twilight FanFic]

The fight

Masakit, pero bawal ipakita.

Nakakamatay, pero bawal umiyak.

Wala akong magawa, pero kailangan walang makakaalam.

I am torn.

Bakit walang nagsabi sa akin na mangyayari ito. Bakit wala man lang pasintabi. Isang araw ang saya, we were in love, the next day he's gone.

I hate Jake. Bakit kasi yun lang ang sinabi niya. Bakit hindi niya pa binuo ang paliwanag. Bakit? bakit?

Yet I still need to fight my own misery alone. I can't tell to anyone dahil malalaman ng pamilya ko. I need to have blank mind and focus on anything when Uncle Edward is around. I can't look disgusted and pained whenever na kasama ko sila. Why? Dahil magbabago ang lahat sa oras na malaman nila.

After akong ihatid ni Brad at Collin sa bahay ni Lea ay umalis na rin sila. Pumasok ako para batiin sila. Nagpaalam ako kay Lea na may gusto akong puntahan. Sa lahat siya lang ang nakakaintindi sa akin dahil nangyari na rin sa kanya ang ganito kaya naman pinayagan niya ako. Alam ko bawal tong ginawa ko dahil wala akong kasama na Quilete kaya lang gusto ko lang talagang mapagisa. Sinabihan naman niya ako na bumalik ako sa kanya para siya ang maghahatid sa akin sa boundary kung saan kami susunduin. I went to this Cliff. Where Embry first transformed. Isang beses lang kaming nagpunta dito yet mahalaga na sa akin ang lugar na to. Pinunasan ko ang luhang patuloy na pumapatak mula sa mga mata ko. How I wished na hindi na natapos ang araw na yun. Kung sana hindi ko siya pinayagan umalis magkakakilala pa kaya sila nung imprintee niya?? Pero ano pa nga bang magagawa ko nangyari na. Umalis siya, Nagkakilala sila, Wala na siya sa akin.

Mga Ilang oras pa ang tinagal ko at nagsimula na akong bumalik papunta kila Lea. Sakto naman ang dating ko dahil inilalabas na ni Lea ang sasakyan nila.

"Let's go" she said. Sumakay ako sa passenger seat at nagpunta na nga kami sa may boundary.

Malayo palang ay kita ko na sila. Bakit ang dami ata nila doon??

It is my mom, dad, Uncle Edward and Aunt Bella ang sumundo sa amin. Nessy and Jake, at yung ibang Quillete din ay nanduon.

"What's happening?" I asked Lea.

"I don't have any idea" she said. Ng ipinarada ni Lea ang sasakyan ay agad bumaba si Lea, nagpunta siya sa gawi ko dahil medyo mataas yumg truck nila at tinulungan ako. Hindi pa man ako nakakaayos sa pagtayo ko ay siya namang sigaw ni Nessy.

"HOW DARE YOU!!!" Napalingon ako sa patakbong si Renesmee papunta sa amin ni Lea but what shocked me was when her hands slowly locked the air from my neck.

Nakita ko nalang si Lea holding Renesmee's neck that follows Jacob hand on Lea's neck that follows Seth to Jake.

My Mom's hand and so is Aunt Bella's hand were both on Nessy's arms. Hindi naman nakalapit sila Uncle Edward and even my Dad sa amin dahil nasa loob pa kami ng La Push,
Habang hawak naman ni Nessy ang leeg ko ay pinakita niya sa akin ang isang bagay na hindi ko mapaniwalaan. I was in the forest talking to Jake and suddenly I kissed the latter. What the hell was that!??

" Let go Nessy" Aunt Bella commanded pero parang hindi siya naririnig ni Nessy kaya naman pwersahan niyang tinaggal ang kamay nito sa leeg ko. Pinagtatanggal na rin ng iba ang mga kamay nila.

"Aargghh!" I breathed in a load full of air.

"Are you alright?" Jake asked Nessy. lumapit naman sa akin si Lea and even my Mom at tinulungan ako

"What was that??" I asked.

"You're asking me what have you done?" Galit na tugon niya sa akin. "How can you do that?" Dugtong pa niya

"What?? That's not me. I didn't do that?" Pagtatanggol ko naman sa sarili.

"Then Who??" Sigaw niya sa akin.
"That's not me." hopeless kong sabi. I looked at everyone in here. To Jake pero walang tumitingin sa akin. I looked at the woman besides me. My mom, as if asking for some back up, hoping na ipagtatanggol niya ako

Pero gumuho ang mundo ko when my mom asked me "Why did you do that?" She said. Hindi ako makatingin sa kanya. Hindi ko alam ang gagawin ko. Hindi ako makahinga sa sobrang bigat ng nararamdaman ko.

"You're not believing me? I asked eventhough I know the answers.

"Emelie!!" She hissed. lumunok ako feeling ko kasi baradong barado na ang lalamunan ko. I just can't find the words to say or rather ayoko nang magsalita dahil alam kong ako din ang masasaktan.

I want to look strong. I just want not to look like a ninny here.

"I don't need to explain anything, you just made your choose on what to believe in" tapos ay tumalikod ako, almost everyone is here. naglakad ako palayo, until I saw him, Embry.

"You are not believing me too?" I asked, imbis na sumagot ay yumuko lang siya sa harapan ko. then all the tears I hold back a while ago flows like a river now.

Lumakad ako at dumiretso kung saan man. Hindi ko alam kung saan ako papunta, hindi ko alam.

Ang gulo

Sobrang gulo

Bakit ganito?

Nakarating ako sa loob ng gubat, somplace na hindi ko alam.

"AAAAAAGGGGGGHHHHHHHHHH"
sigaw ko at napaupo nalang ako, i just can't. ano to?

----------------------------------------------

Sorry for wrong grammars and typo errors :)