"Bu evrende değilse bile, başka bir evrende"
İkizler, ailelerini kaybettiklerinde yeterince ufaklardı. Acı, ruhlarını ve beraberindeki her şeyi paramparça ederken ses çıkarmayacak kadar ufak.
Yine de, birbirlerine tutunmasını bildikleri de bir gerçekti. Onlar, birbirlerinin yuvasıydı.
Tam da bu noktada, Jade ve Jasper Evan; tam anlamıyla acıların ve hüznün ortasına doğmuş Violet Dixon'ı, yürekten anlayabiliyorlardı. Kayıplar bir şekilde vardı. Az veya çok, kayıpları olan üç kırık ruh.
Jade'in, Jasper'a göre ebedi olan anlayışı ciddi anlamda asla solmasa bile, Jasper'ın içindeki anlayış anlamsız kıskançlığa teslim olmuştu.
Parkın bir diğer ucunda, sanki hiçbir sorun yaşamamışcasına gülerek Jason'a sarılan "Yapayalnız" Violet'i görünce, içindeki anlayış yeniden sarsılmıştı.
İkizler tam da Violet'i görmeye ve onun yeniden elinden tutmaya giderken aslında kendisinin o kadar da yalnız olmadığını görmüşlerdi.
En azından öyle düşünmüşlerdi.
Gözlerini, uzaktaki gözlerden ayırmadan yanındaki ikizine mırıldandı. "Belki de bize ihtiyacı yoktur Jade"
Bu, anlamsız kıskançlığın yanında karmaşanın doğuruduğu bir öfkeydi.
Herkesin kafası fazlasıyla karışıktı ama Violet'i anlamak için içinde bir savaş veren Jasper için, durum biraz daha farklıydı."Odasından bile çıkmadığını söylemişlerdi. Ben de onun perişan halde olduğuna inandım" konuşurken kendi kendine "Aptal" dedi.
O sensiz de iyi.
"Saçmalama. Onun için sevin. Birileri var. Ayrıca bize ihtiyacı olmadığı anlamına da gelmez."
Violet'in Jason'dan yavaşça uzaklaştığını gördüklerinde hâlâ oraya gidip gitmemek hakkında konuşuyorlardı.
"Ah, boşver o iyi"
Böyle söylese bile, ona koşmak istiyordu Jasper. Bunun Jade de farkındaydı.
"Bizi gördü. Ona gitmeliyiz. Hadi ama Jasper, tavır yapma."
Buna rağmen arkasını dönüp yürümeye başladığında aslında bunu hiç de isteyerek yapmıyordu.
Jade olduğu yerde kaldı. Bu sefer ikizinin peşinden koşmak istemedi. Jasper, onun orada durduğunu bildiği için biraz olsun daha rahattı. En azından kardeşi, Violet'in nasıl olduğunu öğrenecekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐑𝐄𝐌𝐄𝐌𝐁𝐄𝐑 𝐔𝐒 / pietro maximoff/
Fanfiction❝𝐒𝐨𝐧𝐮𝐧𝐚 𝐤𝐚𝐝𝐚𝐫 𝐬𝐢𝐳𝐢𝐧𝐥𝐞𝐲𝐢𝐦. 𝐀𝐢𝐥𝐞 𝐬𝐨𝐧𝐬𝐮𝐳𝐝𝐮𝐫 𝐬𝐞𝐯𝐠𝐢𝐥𝐢𝐦❞ nefes aldığı her an, yüreği bunun inancı ve umudu ile attı. Violet Dixon, kaybetmenin yaşatacağı acıdan her seferinde kaçtı. Bir başkasının ölümünün onu da...