Stray Kids ile hayal et ( istenmeyen üye) [DÜZENLENİYOR]

3.bölüm

Buruk bir şekilde gülümsedim ve anlatmaya başladım.

''Aslında küçükken, babam beni kıskanıyor sanıyordum ama öyle değilmiş... Meğersem babam bu hayata olan sınırını benden çıkarıyormuş. Ben her babama iyi davrandığımda o bana daha çok kinleniyordu çünkü ben belki onun sözünü dinlersem yumuşar diye düşünüyordum ama o bana daha çok kinleniyordu, birgün normal okul çıkışında beni almaya gelmişti. Herşey çok normaldi oysaki birinin bana çarpması ile, bende tam düşüyorkan karşımdaki kişi reflex olarak beni tutmuştu ondan sonrada eve gelince tüm gün kemer ile beni dövdü ve bu iz kaldı.''

Kafamı kaldırdığımda ise herkez son dikkat beni izlediğini görünce garip gelmiştim. Minho'nun elinin halağa sırtımda olduğunu hatırlayınca hemen kendimi toparlayıp ayağa kalktım.

''Anladık. Hadi yat uyu yeterince olay çıkardın zaten''

Yüzümde mutluluk dışında bir gülümseme oldu ve yatağıma doğru ilerledim.

''Anlayamaz sın sen beni, anlaman için ben olman gerekiyor Chris. sizin uykunuzu böldüğü için özür dilerim ve teşekür ederim Han''

Chan ne kadar ona ingilizce bir şekilde cevap vermeme şaşırmış olsa da bozuntuya vermemeye çalıştığını göre biliyordum.

''Bir zahmet özür dile güzellik uykumu böldün''

Şuan nedense Hyunjin'in bu dediği umrumda bile değildi.

''Hyunjin sus.''

Han Hyunjin'i hafif dürterek onu uyardı ama Hyunjin sanki, ona füze atılmış gibi kendini yatağa attı. Han ise 'ümitsiz vaka' dercesine kafasını olumsuz anlamda salladı ve bana doğru dönüp içten bir şekilde gülerek konuştu.

 ''Sen bunları takma Eun-ji şimdi uyu ve dinlen''

Bende zor da olsa içten bir şekilde gülümsemeye çalışarak Han'ı onayladım. Üyeler herkez tek tek tam odadan çıkıyordu ki Chan'ın durması ile herkez durdu. Ve bana doğru dönerek konuşmaya başladı.

''Bide yarın senin gruba geldiğini açıklicaz YouTube'da canlı yayın açıcaz ve Stray Kids'in resmi İnstagram hesabında paylaşım yapıcağız.''

''Bukadar hızlımı?  Erken değilmiş sence?''

''Şirket istediği için, bize kalsa hiç açıklamayız, seni gruba bile almayız''

''Düşüncelerimiz ve duygularımız aynı''

Buruk bir şekilde gülümseyerek battaniyenin altına girdim ve onlara arkamı döndüm. Kapı kapanma sesi geldiğinde Chan'ın odadan çıktığını anladım nedense kalbim acımıştı, ama bu kimin umrundaydı.

Sabah

Sabah her zaman ki alarmın sesi ile uyanmak isterdim ama uykulu Minho bana yastık atarak" kapat şu alarmı" diyerek uyandım, alarmı kapatın ve banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım ve aşağıya indim ve pijamaları ile oturan bir adet Han gördüm.

''Günaydın Han.''

''Günaydın Eun-ji''

yavaşça gidip Han'ın karşısındaki tekli koltuğa oturdum o sırada halağa Han'ın gözü bendeydi.

''Aslında seninle konuşmam gerek, yani dün gece hakında. Şey dün gece beni sakinleştirdiğin için teşekür ederim.''

Han her zamanki gibi içten bir şekilde gülerek bana yanıt verdi.

''Bak seni nebkadar bu grupta istemesem de. her zaman sana bu konularda yardım ederim, yani artık sende bu gruptasın.''

''Teşekür ederim Han''

''bide yaraların halağa taze, tam iyleşmemiş oyuzden sana bir randevu aldım, doktora göstermen gerek o yaralarını''

Han'In dediği ile büyük bir şok yaşamıştım. Az önce o bana doktor randevusu aldığını mı söylemişti? Yoksa ben mi yanlış duymuştum?

''Gerek yok Han. Ben iyiyim''

''İtiraz istemiyorum. Bide baban seni en son nezaman dövdü ve neden?''

Sorduğu soru ile afallamıştım, çünkü böyle bir soru beklemiyordum.

'Sanırım 21 gün önce, ayrıca babamın beni dövmesi için bir sebebe gerek yok ki ona göre nefes alma bile onun açısından büyük bir acı. Yaralarımın kapanmama sebebi ise onlar ile ilgilen mediğim için olduğunu düşünüyorum ama ben iyiyim''

''Bu yaptığın çok yanlış ve tehlikeli yaraların enfeksiyon kapa bilirdi''

''Haklısın ama bunu tek başıma yapmam çok zor oluyordu ve iki hafta sonra yenileri açılıyor diye ilgilenmiyordum''

''Aslında sende haklısın... Neyse hadi üyelerin hepsi uyanmadan kahfatlı sofrası hazırlıyalım''

Yarım saat sonra

Han ve Eun-ji sofrayı hazırlamışlardı ve o sırada üyelerin hepsi uyanmıştı ve ilk aşağıya Hyunjin inmişti.

''Çok acıktım, yemek için saol...'' Gözleri Han ve benim aramda giderken Han'ın yanına gidip Han'nın boynuna elini attı ''...Han'' 

Açıkcası bu yaptığı çok kırıcıydı çünkü Han'ın sofrayı kurmasında bende yardım ettim ona  ve üyeler bunu görmezden geliyor. Herkez aşağıya indiğinde sofraya oturduk sesiz ve sakince yemeğimi yerken Minho'nun bana yan Yan baktığını gördüm ve onu aldırış etmedim ve önüme döndüm.

''Minho bugün Eun-ji ile hastaneye gidermisin?''

Han'ın konuşması ile hızla ona döndüm.

''Neden ki?''

''Han, Minho'nun gelmesine gerek yok, ben kendim gidebilirim hem onlara daha fazla rahatsızlık vermek istemiyorum''

''Eun-ji'nin sırtındaki yaralar için en son babası onu 21 gün önce dövmüş ve halağa izleri tazeydi oyuzden doktora gitmesi gerekiyor.''

Han benim dediğim şeyi takmadan Mİnho ile konuşmaya devam etti, kesin 'Hayır' dicekti bundan kolay bir birşey yoktu. 

''Anladım onla giderim. Ne zaman?''

Minho'nun verdiği cevap ile adeta şok geçirmiştim çünkü neredeyse dünki Minho ile şuanki Minho arasında dağlar kadar fark vardı.

''Yemeğinizi yedikten sonra çıka bilirsiniz ben sana randevu bilgilerini yollicam''

''Tamam''

Ben halağa olayın şokunu antlatamamışken Minho'nun bu sakin hareketleri garipti....

...........

Yemeğimiz yedik ve sofrayı hep birlikte topladık ve üstüme siyah beyaz çizgili tşört giydim ve altımada siyah bir bol pantolon giydim aşağı indiğimde Minho beni bekliyordu bir dakika Minho ile aynı gitmiştik.

''Beni mi kopyaladın?''

''Hayır tabii kide Mİnho neden seni kopyalim ben denk gelmiş sadece.''

''Bilmem blki önceden bana aşık bir stay din?''

Minho ciddi mi diye yüzüne baktım ama gerçekden de ciddi gibi duruyordu. Deli bu çocuk

''Oppa sen çok fazla mı filim izliyorsun?''

''Ola bilir.''

''Anlıyorum oppa hadi gidelim''

''Hadi gidelim Eun-ji''

Mİnho bugün gerçekden çok tuhaf davranıyordu hatağa ben bile ne yapmaya çalıştığını anlayamıyordum. Sanki ben az önce aynı şeyi söylememişim gibi oda aynı şeyi söylüyordu.

''Ben az önce farklı bişey söyledim de ben mi farkında deyilim?''

Uzun bir süre sonra tekrar bunu yazmak aşırı değişik hisettiriyor...

825 kelime