32.Bölüm

399 25 21
                                    

Sonunda evdeydim yol boyunca üyelerin hayat konuşmalarını dimledim ve başım ağrıdı uyumak istiyordum odama çıktım. Gözüm yerdeki kağıta takılmıştı elime aldığımda intihar mektubum olduğunu gördüm. Acale ile sanırım yere atmışlar. Kağıta küçük bir göz atıp iç çekerek odada bana ait olan çekmeceye koydum ve yatağıma geçtim. Bu tavanı görmeyeli iki gün olmuştu. Artık bir karar almam gerekiyordu hayatımı düzene sokmam gerekiyordu.

Telofonu elime aldım ve saçımı açıp elim ile taradım yüzümü düzeltip beyaz duvarın karşısına geçip poz verdim arasından en iyisini seçtim ve açıklamasını yazdım

Bu zamana kadar yaşadığım en iyi haftaydı bu.🖤💜🖤💜❤️

Fotoğrafı internete paylaştıktan sonra yatağım ile bakışmaya başladım acaba uyusam mı ama yapmam gereken çok şey vardı. Yatak ile bakışırken bu bakışmaya son vermenin sebebi telofonuma gelen ardarda bildirimlerdi.

Mutlu olmayı hak etmiyorsun🤮

Kör oldum sanırım gözlerim kanıyor kusucam tipe bak🤮🔪

Çok tatlısın😍

Haftan cehennem olsaydı🔪

Bildirimlerimi kapatın telofonu rahatsız etmeyin moduna alıp aşağıya indim. Üyelerin gözleri bendeydi bende onlara bakıyordum.

Han: Eun-ji senin ne işin var burda?Sen şuan uyuyup dinlenmen gerek.

Seungmin: Han haklı Eun-ji.

Eun-ji: Görende kendini astı sanar sadece intihar ederken suda bayıldım bukadar.

Minho masaya elini sertçe vurarak kalktı ve hızla bana doğru gelmeye başladı ama Chan ve Changbin onu tutdular üyeler birden ayağa kalktı.

Minho: Sanki yaptığın şey çok normal miş ve kolaymış gibi anlatman beni delirtiyor Eun-ji!

Bir adım geri gittim reflex ile

Eun-ji: Bu devirde malesef normal Minho. Kaç tane çocuk ailesi tarafından şiddet görüyor, ve hayatı kısıtlanıyor biliyormusun, okulda zorbalık görüyor biliyormusun? Artık insan bir süre sonra dayanamıyor. Okadar canı acıyor ki ölürsem kurtulurum diye düşünüyorlar ve bende öyle düşündüm belki ölürsem siz mutlu olursunuz, ben de huzurlu olurum. Ama şuan anladım ölüm hiç birşeyi çözümü değil oyuznden artık yeni baştan başlıyorum!

Hepsi hüzünlü bir şekilde bana bakıyordu. Sözlerim onları etkilemiş olmalıydı ama bunlar gerçeklerdi artık Çocuklarınızı salın. Ya çocuğunuzun sevgilisi olsa gelip size söyliyemicekse, annesine anlatmivaksa ne yapacak? Siz yapamadınız diye çocuğunuz yapmak zorunda değil. Şuanki devirde bir kız çocuğunuzun bir erkek arkadaşım yada kız arkadaşı varsa gelip size söyliyemiyorsa ona annelik yapmamış sınız demek ki. Bir düşünün neden söyliyemiyor çünkü korkuyor. Ya çocuğun istemiyorsa onu zorlayamazsın ebeveyinlikde bir yere kadar. İlaha onu dünyaya getirdin diye özgürlüğü senin elinde olamaz buna hakkın yok.

Eun-ji: Ben canlı yayın açıyorum ses çıkarmazsanız sevinirim.

Şuana kadar yazdığım en kısa bölüm biraz fazla uzun sürdü bölüm atmayalım oyuznden hızlıca yazdım öyle sorry en kısa zamanda yenisini atmaya açkışıcan

Stray Kids ile hayal et ( istenmeyen üye) [DÜZENLENİYOR]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin