Stray Kids ile hayal et ( istenmeyen üye) [DÜZENLENİYOR]

30. Bölüm

Mektubumu masaya koydum ve evden ayrıldım evin en yakınındaki denize gittim kimse yoktu güneç neredeyse yeni doğuyordu buyuzden sesiz ve sakin di hava çok değil ama serin di. Telofonumdan 'Bayb I miss you' şarkısını açtım Felix ve benim çıkardığım yavaş adımlar ile suya doğru yaklaştım.

Hyunjin den

Gözlerimi kapının sesi ile açtım biri eve girmişti yada çıkmıştı Eun-ji ve Minho ya baktığımda Minho uyuyordu ama Eun-ji yoktu masada çok dikkat çeken bir kağıt vardı hem onun ne olduğuna bakmak istiyordum bir yandan da çok üşeniyorum ama yene merakına yenik düştüm ve sıcak yatağımda kalktım çok uykum vardır daha güneş yeni yeni doğuyordu kağıdı elime aldım ve esnedim ama kağıda bakınca tüm vicudumdaki sular çekilmişti.

Hyunjin: Hayır hayırrr!!!

Sesime Minho yataktan hızla kalktı diğer üyeler de hızla odaya geldi Minho ayağa kalkıp kalkıp yanıma geldi elimdeki kağıdı fark etmemişti daha.

Minho: Hyunjin iyimisin?

Gözlerimi kırpmadan kağıda bakıyordum oda baktığım yere bakınca kağıdı gördü. Elimden hızla kağıdı alıp okumaya başladı. Oda okudukları ile dona kaldı. Hemen Seungmin odalara bakarak bağırmaya başladı. Seungmin'in bağırması ile üyeler kendine geldi ve onlarda evi aramaya başladı. Her yere baktım heryerim dikkatlice arakdık ama bulamadık. En son nerede olabileceğini düşünmeye başladık

Hyunjin: Minho sence nerede olabilir?

Minho uzun uzun düşündü acaba nerede ola bilirdi

Minho flash back

Eun-ji: Minho eğer birgün ben kaybolursam beni denizde ara.

Minho: Sen aslağa kaybolmican ama bu bilgi iyi oldu

Flash back end

Minho: Denizde

Üyeler hiç sorgulamadan ayakkabılarını giyip dışarı çıktılar

Chan: buraya yakın iki deniz var tek tek bakmayalım zaman kaybetmiyelim gruplara ayrılalım
Ben, Minho, Felix, Han. Diğerleri de diyer tarafa.

Herkez onaylar şekilde başını saladı ve koşarak ilerlemeye başladık

Eun-ji den

Her bir adımımda gözümden bir damla yaş da intihar ediyordu aslında evde hayatıma direk son vere biliridim ama sahili beş yaşından belli çok severim kayıp abim ile herzaman gelirdik kim bilir şuan nerede onu çok özledim. Sahil kenarında hep o aklıma geliyor ve sakinleşiyorum. Su diz kapağına kadar gelmişti bir yandan şarkıyı bağıra bağıra söylüyor bir yandan da adımlarını hızlandırıyor dum. Şu göğüslerime kadar geldiğinde artık kendimi suyun içine saldım en son duyduğum ses çok tanıdık bir kişinin 'Eun-ji dur' demesiydi ciğerlerimin sıkıştığını hissetim ve sonrası karanlık.

Beyza işiğa doğru ilerliyordum sanırım ölmüştüm

X: Eun-ji abicim yapma seni oladar seven kişiyi böyle bırakma

Eun-ji:A-abi

Abimiz görüyordum en son gördüğüm gibiydi hiç değişmemiş oysaki okadar zaman geçmişti

Niki: Abim sen buraya ait değilsin biz buraya ait değiliz seni kadar seven insanlar var onları böyle bırakma be abicim.

Eun-ji: Seni çok özledim abi. Dayanamıyorum çok zor geliyor herşey.

Niki: onlar senin yanında olucak Eun-ji yapma böyle abicim.

Eun-ji: Ama sen yoksun. Kan bağım olan aile üyem tek sen kaldın abi. O lar aban aile oldu yuva oldu ama sende benim abimsin kan bağımsız var. Lütfen yalvarırım bırakma beni.

Niki: gitmen gerekiyor Eun-ji sen buraya ait değilsin. Dediğim gibi onlar sana yardım edicek yanında olucaklar . Beni izlediğinde sahile gitmen yeterli ben hep orda olucam.

Gözümün önünden yavaş yavaş gidiyordu ne kadar 'abi' diye bağırsak da beni dinlemedi ve gitti ışıklar sönüyordu yavaş yavaş karanlığa gidiyordum

Eveddd bölümün sonu ben niye kendi yazdığım bölümde ağlıyorsam AMK çok garip nys saat 22:29 olmuş ben erken kalkmam gerekiyor yarın ama ben halaya ayakdayım bide zor uyanan biriyim nys sizi seviyorum hemde çoook içten ❤️❤️❤️❤️❤️❤️