We Meet Again

Chapter 4 Friends

Hannah's POV

Buti nalang wala pa yung prof namin na sobrang strict kung hindi baka naihi na ko sa kaba. Haha.

Tumabi na ko sa mga friends ko, pero busy sila sa pagrereview kaya di nila ko namalayan na dumating ako.

Magkakatabi kaming apat sa isang row ako, si Graciela, si Cyrile, at si Joy. Nasa pangalawang row kami. Ayaw kase namin sa pinaka unahan umupo.

"Bakit late ka?" Tanung ni Graciela sakin ng hindi ako tiniringnan kase nakatuon pa rin yung pansin nya sa binabasa nya.

"Wala kase yung service namin nasiraan daw kaya nagcommute ako." Sabi ko nalang.

"Kaya pala, pero bakit mukhang masaya ka pa?" Nagulat ako kase nasa akin na pala yung atensyon nya.

"Mahabang kwento, mamaya ko nalang sasabihin." Sabi ko habang kinukuha yung hand outs ko at nagbasa na rin ng lesson namjn ngayon. Mahirap na baka may recitation at di ako makasagot. Ayokonh mapahiya.

Ilang saglit lang dumating na yung prof namin. At di nga ako nagkamali may recitation nga bago magstart yung discussion nya. At may quiz pa after, buti nalang nagbasa din ako ng konti. Hah Perks of being a college student ibang iba sa high school na petiks lang.

Pagkatapos ng class namin nagdecide kami magpunta sa library para mag-aral kase may long quiz kami sa next subject namin.

"Hannah, bat di ko nakita na dumating ka kanina?" Si joy habang nagsasalamin at naglalagay ng lipstick, habang kunyaring nagbabasa.

"Nalate kase ako, nagcommute ako kase nasiraan yung service na sinasakyan namin ni ate pag pupuntang school. "Sabi ko.

"Ah kaya pala" si cyrile habang patagong nagtetext. Malamang katext na naman nya yung boyfriend nya? Di kaya sila nagsasawa halos araw-araw na sila nagkikita pero parang pag nagkikita sila parang isang linggo nilang namiss ang isat-isa.

Ganun naman yata talaga yun kapag inlove ka? Di mo daw kakayanin na malayo sa taong mahal mo. E pano naman kaya yung mga LDR? Wala akong idea kase I never had a boyfriend pa. Bawal pa daw sabi ng nama at papa ko, focus daw muna ko sa pag-aaral.

Tsaka iniisip ko din na di pa ko ready sa mga ganyan kase wala pa sa isip ko yan.

Palagi ko din kase sinusunod yung mga sinasabi ng parents ko. Parang hanggang ngayon na college na ko sila pa din yung nagdedecide para sakin.

Bawal ako late umuwi, tsaka di nila ko pinapayagan lumabas ng bahay kapag nagyayaya yung mga kaibigan ko. Pero kapag naman may lakad ako na connnected sa studies ko dun nila ako pinapayagan.

Iniintindi ko kase sabi ni ate protective lang daw sila kase iba na yung panahon ngayon.

Kaya hanggang ngayon puro crush lang ako. Ang masaklap pa yung crush ko celebreties pa.

May mga nanliligaw din naman sakin dahil di naman daw ako panget maganda nga daw ako. Mahaba yung buhok ko, di ako payat di din mataba sakto lang yung katawan ko. Maputi din ako. Chinita at may mapulang lips.

Pero sabi nga nila bata pa ko kaya wala munang boyfriend pero sabi ni cyrile siguro di pa daw dumadating yung guy na talagang magugustuhan ko at babali ng lahat ng mga bagay na di ko pa nagagawa.

Siguro nga, pero sa ngayon masaya ako kase kahit naman wala akong lovelife I never felt that I'm alone kase nandyan naman yung family ko kahit busy si mama at papa yung ate ko na alam lahat ng secrets ko. And also my friends na nagpapasaya sakin.

Sabi nila you don't need a lovelife to love your life kase if you have your friends around you you will be happy.

Minsan naririnig ko sa mga classmates ko na may bf's and gf's na puro away lang sila. O yung iba naman na babae samin naloloko lang ng mga bf nila. Kaya mas maganda kung single ka kase you are free to do whatever you want.

Di naman kase lovelife yung basehan para naging masaya ka. Minsan pa nga mas magiging masaya ka na wala yun kase walang bagay na makakasakit sayo at maeenjoy mo yung life being single.

Tsaka kase sabi ko sa mga kaibigan ko na pag nagboyfriend ako gusto ko yung sya na hanggang sa huli.

Yung iba kase para lang may masabing mayboyfriend sila kaya kahit sino pinapatulan na.

Gusto ko pag may dumating sya na yung magiging lifetime partner ko. Yung kahit masaktan ako alam ko he's worth the pain kase sabi nila sa love daw there comes a time na masasaktan ka kase part daw yung ng love.

Loving comes hurting. Hindi pwedeng puro lang happiness.

Pero syempre mas okay kung yung taong pinili mong mahalin is the one who will always be worth it.

"Tara na girls, late na tayo sa next class natin tama na siguro yung nareview natin." Sabi ni Graciela.

Natutuwa ako sa mga friends ko kasd alam ko sila yung taong maaasahan ko, taong pwede kong ipagtanggol. Taong mas masasaktan pag nasaktan ako. They are the person na masasabi ko na true friends o masasabi kong best friends ko.

Pumasok na kami sa next class namin.

Sana masagutan namin ng maayos yung long quiz.

...........