For Nomin | İki Bisikletin Hikâyesi

30.Bölüm

"Gün ışığı sadece pencereye değil, gözlerine de bulaşmış.

Uzun bir yolculuğa çıkalım seninle.

Yıldızların bittiği yere kadar benimle gel.

Gözlerindeki yıldızların bittiği yere kadar seni seveceğim.

Çocukluk hayallerim, benim en iyi dostum, aşkım...

Çünkü seni seviyorum.

~

2 ay sonra...

Zamanın aslında ne kadar hızlı geçtiğinden bahsetmeyelim. Zaman geçerken onu yakalamakta nasıl bocaladığımızdan bahsedelim. Aslında büyümek istiyor muyduk, biliyorum ki çoğumuzun cevabı büyüdükten sonra hayır oluyor. Hayatın ne denli zor bir yer olduğunu görmek kimse için iç açıcı olamaz.

Jeno tam 6 günlük sağlık merkezindeki yatış sürecini nasıl geçirdiğini bilmiyordu. Birileri sürekli yanına girip çıkıyor, değerlerini kontrol ediyor, yemek getiriyor ve ilaç veriyorlardı. Hasta olmadığının farkındaydı ama bedeninin tüm fonksiyonlarının tamamen durduğunu düşünüyordu, ruhu çok yorulmuştu. Gücü kalmamıştı. Yaşadığı zor şeyler onda büyük bir etki bırakmış ve travma olarak kalmıştı.

Birçok kişiye göre üstün bir zekâsı olduğu için tedavi süreci oldukça olumlu geçmişti. En başta buraya yatırılmayı reddetmemişti. Bay Doyoung'un ilgisi ve ricasıyla Jeno bunu asla geri çevirememişti. Özellikle de Jaemin, tam gözlerinin içine bakarken... Burada kaldığı hafta boyunca gündüz öğleden sonraya kadar 4-5 saatlik zamanda Jaemin mutlaka yanında kalmıştı.

Hiçbir şeyi belli etmemeye çalışsa da Jaemin'in, gözleri kan çanağına dönene kadar ağladığı ve artık doğru düzgün beslenmediği zayıf düşen bedeninin her hâlinden belliydi. Jeno da bu durumun farkındaydı ancak kendi gücünü bulana kadar sessiz kalmayı seçmişti. Jaemin her gün uğradığında kafeterya, okul, bazı saçma dedikodular, Jeno'nun oyunları ve kitapları, Haechan, Hendery ve diğerleri hakkında konuşurlardı. Asla kötü olayların konusu geçmemişti.

Koca bir haftanın sonunda Jeno evine döndüğünde heyecanlıydı. Uzun zaman geçmiş gibiydi, sanki birkaç hafta değil de yıllar geçmiş gibiydi. Jeno evi çok özlemişti, burada Jaemin'le olmayı çok özlemişti, kafeteryayı ve arkadaşlarını çok özlemişti. Eve geldiği ilk günü ve geceyi sessizce, sadece Jaemin'le dinlenerek geçirmişlerdi. Fakat ertesi gün öyle olmamıştı.

Tüm dostları onu ziyarete geldiğinde iyi hissetmişti. Haechan, Mark, Hendery, Yangyang, Dino, Xiaojun, Dahyun, Vernon ve Sofia herkes buradaydı. Uzun zamandan sonra birliktelerdi. Jaemin lezzetli yemekler hazırlarken Haechan ve Sofia da ona yardım etmişti. O akşam hiçbiri daha önce hiç bu kadar eğlenmemiş ve daha önce hiç bu kadar mutlu hissetmemişti. Gerçek aile, yanındayken huzurlu olduğun ve beraber eğlenebildiğin insanlardı.

...

Jeno bazı geceler kötü rüyalar görerek uyanmıştı. Olaylardan sonraki ilk 2 ay zorlu geçmişti. Bazı geceler hiç uyumuyor ve bazı öğünleri gün içinde atlıyordu. Jeno da Jaemin de olması gerekenden daha zayıf ve güçsüz görünüyordu. Fakat buna bir gün birileri dur demişti. Haechan ve Yangyang elleri poşetlerle dolu eve geldiklerinde bir pazar günü öğleden sonrayı tamamen yemek yemeye adamışlardı.