Unicode:
မနက်ခင်းရဲ့နေခြည်နုနုက
ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခွင်လုံးကို ရွှေမှုန်ရွှေစလေးတွေ ပတ်ဖြန်းထားသလိုပင်။
လေပြေညှင်းလေးသွဲ့သွဲ့တိုက်ခတ်နေခဲ့တဲ့ သာယာသောမနက်ခင်းလေးတစ်ခုမှာ မသာယာနိုင်တာ ဂျီမင်တစ်ယောက်ပဲရှိမည်ထင်ပါသည်။
ဂျီမင်အခုရောက်ရှိနေတဲ့နေရာက
ကျောင်းနဲ့သိပ်မဝေးတဲ့ ကစားကွင်းတစ်ခုမှာဖြစ်သည်။
ဂျီမင်ထိုင်နေတဲ့ခုံတန်းလေးရဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ
seesaw ပေါ်မှ ကလေးငယ်နှစ်ယောက်ရှိသည်။
ရယ်သံသေးသေးလေးတွေနဲ့ seesaw တဖက်ရှိ
တစ်ယောက်ကထရပ်လိုက်တဲ့အခါ
တဖက်ကကလေးငယ်က အင့်ခနဲမြေပြင်နဲ့ထိကပ်သွားခဲ့သည်။
ဒီလိုသဘောတရားတွေ...
သူနဲ့ဂျောင်ကုကြားက ချစ်ခြင်းမေတ္တာဟာ seesaw တစ်ခုသာဆိုရင်
ဂျောင်ကုက ဒီ seesaw ကိုမဆော့ချင်တော့ပါဘူး စိတ်ကုန်ပါပြီဆိုလျှင် သူ့မှာ ရွေးချယ်စရာလည်း မရှိသလို ဘာမှလည်းတတ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။
ဂျောင်ကုသာမရှိရင် သူဘယ်လိုဖြစ်သွားမှာလဲ? ။
အသက်ကိုပြင်းပြင်းရှူကာ မျက်လုံးတွေကို ဖိပိတ်မိတော့ အမြင်အာရုံထဲ ကားထဲကမိန်းကလေးကိုနှုတ်ဆက်နေတဲ့ဂျောင်ကုရဲ့အသွင်က ပေါ်လာသည်။
ဒီမနက် ဘတ်စ်ကားအတူစီးဖို့ချိန်းထားတာကိုပျက်ကွက်ခဲ့တာ အဲဒီမိန်းကလေးကြောင့်လား ဂျောင်ကု? ။
ဂျီမင် ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်နေခဲ့တာ မိနစ်အနည်းငယ်ကြာသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
ချန်းယောင်းက ကျောင်းခေါင်မိုးထပ်ဆီခေါ်သွားမယ်ထင်ခဲ့တာ...တကယ်တမ်းရောက်လာတော့ ကစားကွင်းတစ်ခုကို။
" ရော့...."
နူးညံ့သည်လည်းမဟုတ်
မာကျောသည်လည်းမမည်တဲ့ တစ်ခွန်းတည်းသော စကားနဲ့အတူ ဂျီမင့်လက်ထဲ ရေခဲမုန့်တစ်ခုရောက်ရှိလာသည်။
" ဝမ်းနည်းနေရင် ချိုတာစားရတယ် ငါဝယ်ကျွေးတာ စား "
စိတ်ညစ်နေရင်းကြားမှ ဂျီမင်ပြုံးမိသည်။
လေထုက ရုတ်ချည်း နွေးထွေးလာသလို။
ချန်းယောင်းပေးတဲ့ ပန်းရောင်ရေခဲမုန့်လေးကိုကြည့်ရင်း ဂျီမင် ခပ်တိုးတိုးဆိုမိသည်။
