《♤Zorba♤》~Kurokawa İzana x Reader

《0.12》

Kaito seni evden almıştı. Ve şu anda buluşacağınız restoranttaydınız. Siparişlerinizi vermiştiniz.

Annenin sana bu havada giydirdiği omuzları açık elbise ve topuklu ayakkabıların seni rahatsız ediyordu. Şu an güzel olan tek şey oturduğunuz restorant olabilirdi.

Uzun ve camla kaplanmış duvarları, lüks masa takımları, lobide konulmuş koltuklar, köşelere konulmuş bitkiler ve aydınlatma hoşuna gitmişti.

Duvar camlarından görünen sokak aynı Avrupa ülkelerinin sokakları gibiydi. Her zaman bu mimariyi sevmişsindir.

"Nasıl hissediyorsun?"

Duyduğun sesle başını camdan çevirip karşında oturan Kaito'ya baktın.

"İyi..."

Bir iç çekti.

"Evlenmek istemiyorsun değil mi?"

Bu tahmin edilemez bir şey değildi. Bunu çok belli etmiştin.

Sadece başınla onaylamıştın.

"Sevgilin var mıydı?"

Ona baktın sonra da bir iç çektin.

"Hayır."

Gülümsedikten sonra dirseğini masaya koydu ve yanağını avuç içine yaslayıp gözlerini senden ayırmadan konuşmaya başladı.

"Benim vardı."

Yüzünden üzgün olduğu anlaşılıyordu. Ama hala gülümsüyordu. Senin konuşmadığını gördüğünde bakışlarını dışarı çevirdi.

"Onu her şeyden çok seviyordum. Hiç ayrılmayacağımızı düşünüyordum."

Bir anda yüzündeki gülümseme silinmişti.

"Ama insanın her isteği gerçekleşmiyor. Her insanın hayali gerçekleşmiyor Mira..."

Hala bir şey demiyordun.

"Bir kaç ay önce kız arkadaşımla randevuya çıkacaktım. Babam gitmemi istemedi..."

Yutkunup devam etti.

"Benimle konuşması gereken bir konu var diye o gün onunla gidememiştim. Benimle konuşacağı konu da seninle olacak evlilik hakkındaydı."

Sinirini bozan şey annenle babanın bunu onlarla bir kaç ay önce senden habersiz konuşup anlaşmasıydı.

"Niye yalan söyleyeyim hiç istemedim. Kız arkadaşımdan sadece bir iş için ayrılmak istemedim. Ama odamda tek başıma oturup düşündüğümde bunun iş için gerekli olduğunu öğrendim. Babam hayatını bu şirket için feda etmişti. Ve bende gidip bunu bozamazdım bu yüzden kabul ettim."

Kaşlarını çattın. Bakışlarını sana çevirdi.

"Bu bir aşk evliliği değil Mira. Bu iş için bir evlilik. Hem benim iyiliğim için hem de senin."

Bir iç çektin.

"Sevgiline ne dedin?"

Bakışlarını kaçırdı.

"Ona başka bir kızdan hoşlandığımı onu artık sevmediğimi söyledim. Ama hepsi yalandı."

Arkana yaslanıp kollarını göğsünde birleştirdin.

"Her insanın hayalinin ve isteklerinin gerçekleşmemesi konusunda haklısın."

Gözlerini gözlerine diktin.

"Ama bu bir bahane değil."

Kaşlarını çattı.

"Bir hayalin veya isteğin gerçekleşmesi için çabalaman gerekiyor ki gerçek olsun. Ama sen hiç çabalamamışsın."