BÖLÜM 2-VEDA

30 19 0
                                    

Meigan ile Jeep Terminaline gitmek için yola koyulduk. Sanki birisinin bizi izlediğini hissediyordum, etrafıma bakındım sadece kendi halinde takılan insanlar vardı. Karşı sokağa geçmek iç.in ışıkları beklerken, Meigan'a baktım gözüm yanında ki adama kaydı.

Tuhaf bir tarzı vardı elinde bir çanta tutuyordu ve hava sıcak olmasına rağmen palto giyiyordu. Çok fazla tanıdık gelmişti o da bize bakıyordu. Meigan beni çekiştirince dikkatim dağıldı ve Meigan'a baktım, adama tekrar bakmak kafamı çevirdiğimde kimse yoktu.

kim di o?

"Çok dalgınsın Rub. Bir sorun mu var?" dedi Meigan ben hala etrafta adamı arıyordum.

"Etrafımızda tuhaf bir şey fark ettin mi Meigan?"

"Hayır? Neler oluyor?"

"Az önce yanında bi adam vardı ne tarafa gitti gördün mü?" 

Bana tuhaf tuhaf bakmaya başladı elimden tutarak konuşmaya başladı.

"Ruby yanımda sadece sen vardın. Yurda dönelim istersen dinlen biraz."

Yani o adamı sadece ben mi görmüştüm. Belki de o fark etmemişti, Yeterince vaktimiz azdı birlikte geçireceğimiz son gün olduğu için çok fazla konuyu uzatmak istemedim.

"Ah hayır. Hadi terminale gidelim" dedim ve önden yürümeye başladım

Otobüslerin yanına geldiğimizde hemen bindik. Ben en sonunda oturuyordum ve  Meigan da yanımdaydı. Hala otobüsün dolmasını bekliyorduk çünkü boş koltuklar vardı. Otobüs harekete geçtiğinden terminalden çıkmaya başladı ama adamı tekrar görünce gözlerim büyüdü.

Gittiğini sanıyordum? gerçekten bizi takip ediyormuş gibi görünüyor. Sanki içimizden birini tanıyormuş ve o benmişim gibi bize bakıyordu.

"Meigan" yanımda oturan ve dışarıyı izleyen Meigan'a baktım.

"Hmm?"bana dönerek cevap verdi.

"Şunu görüyor musun, Meg?" 

Meigan gösterdiğim yere baktı ve 

"Ruby nerde? Orada hiç bir şey yok." sanki ona neye baktırdığımı merak ediyormuş gibi cevap verdi.

Bu adamı gören tek kişi ben miyim? O kim ve neden onu gören tek kişi benim? Ona tekrar baktım ve dudaklarında bir gülümseme belirdiğini, ardından birisinin onun önünde durduğunda bir baloncuk gibi kaybolduğunu gördüm.

"Sadece sana şaka yapmak istemiştim."

Onu germek istemiyordum. Bana inanmazdı ayrıca, kim olsa böyle bir saçmalığa inanmazdı. Meigan etrafı izlemeye devam etti ben de adamı düşünüyordum.

Alışveriş merkezine vardığımızda yemek için doğrudan bir fast food zincirine gittik çünkü karşılayabileceğimiz tek şey buydu. Sipariş verdikten sonra seçtiğimiz koltuklara oturduk.

Yemek yerken Meigan ve ben onun yarın gitmesi hakkında konuştuk. Sonra aklıma bir birimizi unutmamak için yapacak güzel bir şey geldi, yoksa anma mı demeliydim?

"Meigan, yemekten sonra yapmamız gereken bir şey düşündüm." dedim heyecanla.

"Ne yapacağız ?" hala ağzındakini çiğnerken karşılık verdi.

"Görürsün" dedim yemeğimi yemeğe devam ettim.

Yemek yedikten sonra alışveriş merkezine yürüdük ve birlikte ne tür mağazalar ve şeyler satın alabileceğimize baktık.

"Peki ne yapacağımızı düşünüyordun" Meigan merakla bana baktı.

"Önce buradan  ayrılacağız. Birbirimize bir hediye alacağız ve yurda döndüğümüzde ikimizde hediyelerimizi vereceğiz. Olur mu?" merakla ona baktım fazla mı saçma bir fikirdi?

KARANLIK GÖLGELERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin