Και έτσι άρχισαν όλα...

Πρόβες

     Ήταν ιούλιος του 2022 και προς το τέλος του μήνα θα πήγαινα το 1ο μου ταξίδι με το χορευτικό,έπρεπε λοιπόν όπως ήταν φυσικό να κάνουμε πρόβες για τις παραστάσεις. Έτσι, πήρα την αδερφή μου τη Δανάη και πήγαμε στην πρόβα. Κάναμε πρόβες για περίπου μία εβδομάδα , αλλά δεν ήταν σε όλες αυτές όλοι.
     Η αδερφή μου είναι 4 χρόνια μεγαλύτερη από εμένα και τότε ήταν η χρονιά που τα τμήματά μας ενώθηκαν . Εγώ είχα μόλις τελειώσει την 1η γυμνασίου και η αδερφή μου είχε τελειώσει τη 2α λυκείου . Φυσικά υπήρχαν και άλλα παιδιά ανάμεσα στις ηλικίες μας.
    Όπως ανέφερα και πριν , στις πρόβες δεν ήταν όλοι , αφού κάποια παιδιά , σχεδόν τα μισά είχαν πάει κατασκήνωση και είχαν γυρίσει με κόβιντ , οπότε ήταν σε καραντίνα , αφού μόλις είχε τελειώσει κάπως η κατάσταση με τον κόβιντ.
    Στις πρόβες γνώρισα τα παιδιά από το τμήμα της αδερφής μου. Φυσικά, κάποια τα ήξερα φατσικά αλλά δεν κάναμε παρέα.Ήξερα την Νεφέλη την αδερφή ενός παιδιού από το δικό μου το τμήμα, του Ανδρέα. Με την Νεφέλη δεθήκαμε σχεδόν αμέσως , αν και στην αρχή ήμουν  επιφυλακτική με όλους και δεν ένιωθα άνετα να τους μιλάω και ως επακόλουθο να τους ανοιχτώ. Η αδερφή μου έκανε περισσότερη παρέα με την Σοφία και την Ιοκάστη. Η Σοφία ήταν και αυτή αδερφή ενός παιδιού από το τμήμα μου, του Διονύση και επίσης κόρη του κυρίου Νίκου που είναι και ο χοροδιδάσκαλός μας μαζί με την κυρία Βιολέτα που είναι νονά του Διονύση. Την Ιοκάστη δεν την ήξερα , πρώτη φορά την έβλεπα και δεν με ενδιέφερε και πολύ να την γνωρίσω. Πριν το ταξίδι δεν της είχα μιλήσει καν. Με αυτές δεν έκανα πολλή παρέα ούτως ή άλλως . Το τμήμα βέβαια είχε και αγόρια... Τον Σταύρο που ήταν αδερφός του Στέφανου με τον οποίο έκανα κολλητή παρέα , όπως και οι μανάδες μας και παρόλο που δεν μιλούσα με τον Σταύρο ήξερα αρκετά για αυτόν , όπως ήξερε και αυτός για εμένα. Τελευταίος ήταν ο Βασίλης που όπως αποδείχτηκε μόνο τελευταίος δεν ήταν για εμένα!
    Ήξερα πως υπήρχε σαν όνομα , επειδή όταν ήμουν πιο μικρή πήγαινα και έβλεπα τις πρόβες της αδερφής μου . Πίστευα πως ο Βασίλης ήταν ένας τελείως διαφορετικός άνθρωπος . Έλα που όμως έκανα λάθος ...
   Φτάσαμε στο χορευτικό με την Δανάη και είδα τον Βασίλη και θυμάμαι χαρακτηριστικά να της λέω αυτός είναι ο Βασίλης;και να το επιβεβαιώνει . Την ξαναρώτησα αυτός δεν ήταν ξανθός; και μου ξανά απάντησε όχι. Είχα πάθει σοκ , δεν περίμενα κάτι τέτοιο.
    Αρχίσαμε τις πρόβες , θα βγάζαμε 3 προγράμματα , τη μία βραδιά θα χορεύαμε Μακεδονία  , την άλλη Θράκη και τέλος θα χορεύαμε λαϊκά. Το αγαπημένο μου θυμάμαι ήταν όταν κάναμε Θράκη , εκτός του ότι ήταν πιο εύκολο για όλους ,γιατί δεν είχαμε όλοι το ίδιο επίπεδο , έβγαινε και πιο ωραίο.
Ουσιαστικά παρέα κάναμε εγώ , η Νεφέλη , η Κασσιανή , η Δανάη , η Σοφία και η Ιοκάστη . Τα αγόρια έκανα με όλους παρέα , δηλαδή ήταν παντού και πάντα . Εμένα άρχισε να μου αρέσει ο Βασίλης ,το είπα στην Κασσιανή και κατευθείαν μου απάντησε πως της άρεσε και αυτής πριν μερικούς μήνες που είχε κάνε το χορευτικό κοπή πίτας .
Δεν ήξερα όμως αν έπρεπε να το πω στην Νεφέλη , μόνο και μόνο , γιατί φαινόταν να είναι αρκετά κοντά με αυτόν.
     Κάναμε αρκετές πρόβες και όλα τα παιδιά είχαν επιστρέψει εκτός του Άρη ,γιατί ήταν ακόμη άρρωστος. Στην τελευταία πρόβα έλειπε  ο Άρης και  η αδερφή του η Ιωάννα ,που έμπαινε πάντα τελευταία , αφού ήταν η μικρότερη . Τότε η κυρία Βιολέτα έβαλε εμένα τελευταία , σαν κάτι να ήξερε...
     Χορεύαμε Θράκη και σε δύο χορούς έπρεπε ο πρώτος και ο τελευταίος να πιαστούν και φυσικά πρώτος ήταν ο Βασίλης.Αρχίσαμε να χορεύουμε σούστα
και όταν σταμάτησε η μουσική έγινε κάτι που δεν το περίμενα με καμία παναγία.