Και έτσι άρχισαν όλα...

Τελευταίες ώρες στο λεωφορείο

   Μετά από λίγα λεπτά ήρθε και έκατσε δίπλα μου ο Βασίλης , κάτι που δεν το
περίμενα ποτέ . Αρχίσαμε να μιλάμε για τα πάντα , να ανοιγόμαστε , να σχολιάζουμε τα πάντα και ένιωθα πως με καταλάβαινε καλύτερα από τον καθένα . Ένιωθα λες και τον ήξερα χρόνια , παρόλο που γνωριζόμασταν μόνο μερικές μέρες. Είχαμε φτιάξει τόσα αστεία μεταξύ μας και ένιωθα τέτοια χαρά που δεν μπορούσα να την περιγράψω. Ήμουν πραγματικά χαρούμενη.
     Μέχρι που φυσικά κάτι θα χαλούσε αυτήν την ατμόσφαιρα και αυτό το κάτι ονομάζεται Κασσιανή. Ήρθε και κάθισε πίσω από τον Βασίλη μαζί με ένα αρκουδάκι που είχε μαζί της ονόματι Γιώργος (έτσι το είχε βγάλει , γιατί εκείνο τον καιρό της άρεσε ένα παιδί που το έλεγαν έτσι). Ταυτόχρονα , ο Γιάννης , ο μικρός που είχε έρθει μαζί και ήταν αδερφός της Κατερίνας και της Αμαλίας είχε έρθει πίσω. Η Κασσιανή είχε μία τρέλα με τα μικρά παιδιά και τα μωράκια και του έλεγε να την αγκαλιάζει και να κάτσει μαζί της. Έλεγε πως είναι και καλά παντρεμένοι και άλλες τέτοιες βλακείες . Ο Βασίλης όταν έλεγε αυτά τα πράγματα η Κασσιανή με κοίταζε και καταλάβαινα με μία ματιά τι ήθελε να πει. Αν και δεν ήθελα να την κοροϊδέψω , γιατί υποτίθεται ήμασταν και κολλητές (μην με έκαιγε κιόλας) , ένιωθα πως και να το έκανα θα έμενε μεταξύ εμένα και του Βασίλη.
     Στο μεταξύ είχε έρθει και η Νεφέλη πίσω . Ο Βασίλης μου είχε αρπάξει το κινητό και έβγαζε το εαυτό του φωτογραφίες . Όταν πήγε να βγάλει φωτογραφία μαζί μου και δεν φαινόταν η Κασσιανή από πίσω , αυτή έκανε κωλοδάχτυλο , επειδή και καλά δεν ήταν μέσα στη φωτογραφία. Με εκνεύρισε πάρα πολύ ,αλλά ο Βασίλης δεν το κατάλαβε , γιατί όπως συνήθως έκανα την χαζή. Όπως έβγαζε φωτογραφίες ο Βασίλης εγώ πήρα το αρκουδάκι και το έβαλα στο πρόσωπό μου και τότε αυτός ακούμπησε το κεφάλι του και ξαφνικά ξέχασα όλα τα νεύρα που είχα (πράγμα δύσκολο για εμένα ). Αργότερα βγάλαμε κάτι τέλειες φωτογραφίες με την Νεφέλη και εννοείται πως ο Βασίλης μας κοίταζε.
Έπειτα , όπως μιλάγαμε με ρώτησε ο Βασίλης αν περνάω καλά μαζί του . Η απάντηση μου ήταν ναι φυσικά , αλλά χωρίς ενθουσιασμό για να μην φανώ και εύκολη. Μετά μου είπε αφού περνούσα καλά μαζί του με ποιόν θα καθόμουν στον γυρισμό . Δεν ήθελα να του πω πως πέθαινα να κάτσω μαζί του και έτσι απάντησα εεε δεν ξέρω ακόμη . Μόλις το άκουσε έμεινε έκπληκτος , δεν το περίμενε και άρχισε να λέει με υψωμένη τη φωνή του τιι; δεν θέλεις να κάτσεις μαζί μου; Μόλις είχα πετύχει τον στόχο μου με το να το παίζω χαζή . Πέτυχα το να μου ζητήσει να κάτσουμε μαζί καθαρά και ξάστερα.