Και έτσι άρχισαν όλα...

Άγκυρα 1η μέρα * βράδυ

Το ξενοδοχείο αποτελούνταν από αρκετά κτήρια , έτσι είχαμε μεγάλη επιφάνεια να εξερευνήσουμε. Ακριβώς κάτω από το κτήριο που μέναμε είχε ένα βενζινάδικο που στο κατάστημα είχε και σνακ . Μόλις το αντιληφθήκαμε , πήγαμε με την Κασσιανή και αγοράσαμε πατατάκια και νερά. Συνεχίσαμε την βόλτα μας και όπως πηγαίναμε προς τα άλλα κτήρια , βρήκαμε τον Φώτη στο πάρκινγκ, χωρίς τα παπούτσια του , να κάνει σβούρες στην άσφαλτο . Αρχίσαμε να τον τραβάμε βίντεο και μετά από λίγο μαζεύτηκαν και οι άλλοι εκεί. Η κυρία Βιολέτα και ο κύριος Νίκος είχαν πάει σε μία συνάντηση με τους χοροδιδάσκαλους των άλλων χωρών και με τους διοργανωτές του φεστιβάλ. Τα παιδιά από τις άλλες χώρες έκαναν πρόβα και όταν τα είδαμε σκεφτήκαμε να κάνουμε και εμείς σαν καλά παιδιά. Αν με ρωτάτε , ήταν πολύ κακή ιδέα. Αρχίσαμε λοιπόν μπροστά σε όλους να κάνουμε πρόβα και δεν μπορούσαμε με τίποτα να συννενοηθούμε μεταξύ μας. Μίλαγαν όλοι και αυτό οδηγούσε σε λάθη και τα λάθη οδηγούσαν σε φωνές . Άρχισε να φωνάζει ο Βασίλης , και με το δίκιο του , και σε κάποια φάση άρχισε να φωνάζει και η Ιοκάστη που αυτή ήταν η αιτία όλης της κατάστασης. Καταφέραμε για λίγο να συνεννοηθούμε και να χορέψουμε , μέχρι που είδα την Νεφέλη να φεύγει. Την ακολούθησα για να καταλάβω τι είχε συμβεί και όταν φτάσαμε πάνω μου είπε πως της ξαναμάτωσε το πόδι επειδή την είχε πατήσει καταλάθως ο Φώτης (είχε κάνει ένα μικρό χειρουργείο στα δάχτυλα των ποδιών της λίγες μέρες πριν φύγουμε). Και άλλη ατυχία; τι ήθελα και έλεγα πως περνάγαμε τέλεια ; Μόλις έπλυνε και καθάρισε την πληγή κατεβήκαμε κάτω και όταν άκουσαν ο κύριος Νίκος με την κυρία Βιολέτα τι είχε συμβεί , μας κατσάδιασαν και τόσο που νευρίασε η κυρία Βιολέτα μας είπε μη και μας δει να αλλάζουμε δωμάτια το βράδυ. Μετά από αυτό το σκηνικό , πήγαμε στην τραπεζαρία να φάμε βραδινό . Εγώ δεν πεινούσα , απλά κάθισα με τους άλλους και μόλις τελείωσαν πήγαμε πάνω στα δωμάτια. Δεν τολμήσαμε να πάμε σε άλλο δωμάτιο , ούτως ή άλλως η ώρα είχε πάει μία και μισή. Όπως ετοιμαζόμασταν να κοιμηθούμε , κατάλαβα πως την οδοντόκρεμα την είχε η Δανάη στο δωμάτιό της. Σκέφτηκα να πάω μόνη μου να την πάρω , άλλωστε στην αδερφή μου πήγαινα , τι θα μου έλεγαν ; Παρόλο που το δωμάτιό τους ήταν δίπλα από της κυρίας Βιολέτας , πήγα όσο πιο αθόρυβα μπορούσα , χτύπησα την πόρτα και μπήκα μέσα. Ζήτησα την οδοντόκρεμα και μόλις την πήρα έφυγα. Πήγα πίσω στο δωμάτιό μου , έπλυνα τα δόντια μου , έβαλα τις πυτζάμες μου και κάθισα στο κρεβάτι. Τότε μου ήρθε ειδοποίηση στο κινητό μου και μόλις την άνοιξα είδα πως ήταν από τον Βασίλη. Είχαμε πει πως το βράδυ θα έρχονταν στο δωμάτιό μας και μου έγραφε πως τελικά δεν είχε έρθει . Χωρίς να χάσω χρόνο του απάντησα έλα. Ξαφνιάστηκε και με ρώτησε τώρα; ναι του απάντησα , έλα πάνω. Η Κασσιανή είχε κοιμηθεί αλλά σκέφτηκα πως εγώ δεν θα χαράμιζα την νύχτα μου έτσι. Του ξαναέστειλα να έρθει πάνω και αυτός συμφώνησε. Σηκώθηκα από το κρεβάτι , κοιτάχτηκα στον καθρέπτη , έφτιαξα τα μαλλιά μου και προσπάθησα να μην φαίνομαι ενθουσιασμένη , αφού ένιωθα μία απερίγραπτη χαρά και ανυπομονησία. Χτύπησε η πόρτα , είδα τον Βασίλη και πίσω του τον Αντρέα. Μισό τι; γιατί δεν ήρθε μόνος του; Τέλος πάντων , δεν με πείραζε και πολύ. Τους είπα να κάνουν ησυχία και πέρασαν στο δωμάτιο για να κάτσουν. Ο Αντρέας πήγε δίπλα από την Κασσιανή και ο Βασίλης ήρθε σε εμένα. Οριακά ήμασταν κολλητά. Ξαπλώσαμε και έκανε συνέχεια παράπονα πως εγώ είχα όλο το μαξιλάρι (δεν είχα τόσο πολύ) και πήρα το κινητό μου και βλέπαμε τικ τοκ. Ένιωθα πως κάτι μου έλειπε και τότε ήταν η στιγμή που ήξερα πως είχα κάνει μαλακία . Δεν φορούσα σουτιέν. Ξέχασα να βάλω πριν έρθουν , γαμώτο σκέφτηκα. Το προσπέρασα. Αρχίσαμε να μιλάμε και να γελάμε και στο μεταξύ ξύπνησε και η Κασσιανή. Τότε χτύπησε η πόρτα. Πανικοβλήθηκα. Έβαλα τα αγόρια στο μπάνιο με κλειστό φως και όταν άνοιξα είδα την νυσταγμένη φάτσα του Σταύρου. Οριακά τον έβρισα που με τρόμαξε και αυτός ο χαζός άρχισε να με κοροϊδεύει. Ξανακαθίσαμε ξάπλα , μόνο που αυτή τη φορά ήμασταν ένας παραπάνω. Καθόμασταν πάνω κάτω όπως πριν . Ο Σταύρος πήγε και κάθισε στο κάτω μέρος εκεί που ενώνονταν τα κρεβάτια , ο Βασίλης μαζί με εμένα και η Κασσιανή με τον Αντρέα. Εγώ , πήρα το τηλέφωνο του Βασίλη και έβλεπα από εκεί τικ τοκ. Δεν βολευόμουνα ,και ήθελα κιόλας , και έβαλα το κεφάλι μου στο στήθος του Βασίλη και εκείνος έβαλε το χέρι του κάτω από το στήθος μου (μην ξεχνάμε το γεγονός ότι δεν φορούσα σουτιέν). Αρχίσαμε να μιλάμε και ο Σταύρος μας διέκοπτε συνέχεια , μέχρι που του έδωσα σημασία και μου είπε πως στο χωριό του είχε κινηματογράφο (την συσκευή) και εγώ εννοείται πως δεν το πίστευα , παρόλο που είχα πάει, και μου έλεγε πως την επόμενη φορά που θα πηγαίναμε θα μου το έδειχνε. Αυτός μετά άρχισε να θυμάται πράγματα από όταν είχαμε πάει στο χωριό του , όπως το τι είχα πιει. Θυμόταν χαρακτηριστικά πως είχα πιει λεμονάδα , έμεινα έκπληκτη και με ρώτησε αν θυμόμουν τι είχε πιει αυτός και έκανε πως θίχτηκε που δεν θυμόμουν. Να σημειωθεί ότι εδώ δεν θυμόμουν τι είχα πιει εγώ , θα έδινα σημασία στο τι είχε πιει ο Σταύρος; Έπειτα , άρχισε να μιλάει για το σχολείο του. Εγώ αμέσως άρχισα να γελάω , γιατί πριν μερικούς μήνες ήθελα ένα παιδί από εκεί και όταν ο Σταύρος το θυμήθηκε βρήκε ευκαιρία να με κοροϊδέψει. Άρχισε να με ρωτάει αν με πείραζε να πει στον Βασίλη ποιον ήθελα, αφού τον ήξερε. Εγώ τον παρακάλεσα να μην πει , παρόλο που ο Βασίλης πέθαινε να μάθει. Τελικά , δεν με άκουσε και του το είπε και μόλις άκουσε το όνομά του γέλασε (λες και οι γκόμενές τους ήταν καλύτερες).Τότε έβαλε τα χέρια του στη μέση μου και μου είπε στο αυτί μου πως κάνανε πλάκα. Οριακά ούρλιαζα μέσα μου. Έτσι όπως γελάγαμε , με έτριβε στην κοιλιά μου. Η Κασσιανή κάτι έλεγε στον Βασίλη και εγώ δεν καταλάβαινα , ήμουν και σαν μαστουρομένη. Είχε πάει δύο και κάτι. (Έπειτα , από καιρό ο Βασίλης μου αποκάλυψε πως η Κασσιανή του έλεγε εκείνη την στιγμή νε με φασωσει) . Μετά ο Σταύρος άρχισε να μου λέει πως θέλει να μιλήσει με τον πατέρα μου και εγώ άρχισα να αγχώνομαι . Πανικοβλήθηκα , επειδή άμα του έλεγε τίποτα θα καιγόμουν και έτσι του υπενθύμισα τη συμφωνία μας (Τα λεμε όλα μεταξύ μας, δεν λέμε τίποτα σε κανέναν άλλον ). Μου είπε πως δεν ήθελε να του πει για ότι ξερει , απλά με τον πατέρα μου έκαναν ωραίες συζητήσεις και επειδή ήθελα να τον τσιγκλίσω , του έλεγα πως δεν τον πιστεύω . Αυτή η βραδιά ήταν τέλεια! Πέρασε ένα τέταρτο και έλεγαν να φύγουν και εγώ τους έλεγα να κάτσουν λίγο ακόμη (όχι πως τους χάλαγε) και τελικά έκατσαν άλλο ένα μισάωρο, και το μισάωρο έγινε ώρα και σε κάποια φάση ο Σταύρος έφυγε γιατί κουράστηκε και έτσι μετά από λίγο έφυγαν και οι άλλοι. Εν το μεταξύ , τους πρότεινα και καλά στην πλάκα , να μείνουν και να κοιμηθούν εδώ , αλλά είχαν άγχος μη και τους καταλάβει κανείς. Να σημειωθεί ότι στο μπάνιο μας είχαμε τζακούζι και μόλις το είδαν τα αγόρια φεύγοντας μας είπαν ένα βράδυ πως θα ήθελαν να έρθουν εδώ και να κάνουμε όλοι μαζί μπάνιο με τα μαγιώ μας. Δεν μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι τον Βασίλη και το πόσο ωραία περάσαμε. Έτσι και έπεσα για ύπνο , γιατί ήμουν πολύ κουρασμένη .