Και έτσι άρχισαν όλα...

Άγκυρα

     Μόλις φτάσαμε , κατεβήκαμε όλοι κάτω από το λεωφορείο και περιμέναμε έξω από την τραπεζαρία του ξενοδοχείου με τις βαλίτσες μας στα χέρια. Μου έμοιαζε σαν αιώνας. Ήρθε μία κοπέλα μετά από λίγο και μας καλωσόρισε δίνοντάς μας τα καρτελάκια μας ως μέλη του φεστιβάλ. Βγήκαμε (για άλλη μία από τις πολλές φορές ) πολύ ωραίες φωτογραφίες όλοι. Ήμουν κουρασμένη (προτότυπο) και έτσι στερέωσα το κινητό μου στο μπούτι μου , χωρίς δηλαδή να το κρατάω. Η Ιοκάστη έτσι όπως μιλούσε ξαφνικά έδειξε το μπούτι μου που είχα στερεώσει το κινητό μου. Άρχισαν όλοι να με κοιτάνε και να ρωτάνε πως το έκανα αυτό. Εν το μεταξύ , εγώ έλεγα συνεχώς πως δεν ήταν κάτι και όταν κάποιοι προσπάθησαν να το κάνουν έπεσαν αρκετά κινητά κάτω. Μετά από λίγο μας έβαλαν να κάτσουμε στην τραπεζαρία για να φάμε. Περιμέναμε περίπου 1 ώρα μέχρι να καταφέρουμε να φάμε.
    Φάγαμε μεσημεριανό , αλλά τέτοια ώρα που είχε φτάσει ήταν σαν να τρώγαμε απογευματινό.
Έπειτα , μας ανακοίνωσαν τα δωμάτια. Εγώ ήμουν με την Κασσιανή. Η Νεφέλη με την Σοφία , την Δανάη , την Ιοκάστη και την Κατερίνα. Ο Βασίλης με τον Σταύρο και τον Ανδρέα και ο Τάσος με τον Άρη και τον Φώτη. Ο Διονύσης με τον Παναγιώτη με τον Στέφανο και η Ιωάννα με την Φιλιώ και την Αμαλία , την αδερφή της Κατερίνας.
Μόλις πήραμε τα κλειδιά , ανεβήκαμε όλοι πάνω στα δωμάτια. Το δικό μου και της Κασσιανής ήταν απέναντι από το δωμάτιο του Βασίλη. Το πόσο χάρηκα δεν περιγράφεται. Μέχρι που ήρθε ο κύριος Νίκος και μας είπε να αλλάξουμε δωμάτια , δηλαδή να πάμε στον επάνω όροφο που τα κρεβάτια ήταν μονά, ώστε στο διπλό το δικό μας να κοιμόταν αυτός με τη γυναίκα του. Φυσικά, δεχτήκαμε και σκέφτηκα πως ίσως έτσι θα ήταν καλύτερα, εξάλλου όλοι οι υπόλοιποι ήταν πάνω. Το δικό μας δωμάτιο ήταν στο τέλος του διαδρόμου , δίπλα το δωμάτιο του Άρη , του Φώτη και του Τάσου και από την άλλη πλευρά ήταν το μεγάλο δωμάτιο , των κοριτσιών(Νεφέλης , Ιοκάστης , Σοφίας , Δανάης , Κατερίνας) και ακριβώς δίπλα από το δικό τους ήταν το δωμάτιο της κυρίας Βιολέτας. Βέβαια, η Κατερίνα δεν έμεινε για πολύ σε αυτό το δωμάτιο , αφού αργότερα εκείνη την ημέρα άλλαξε δωμάτιο και πήγε στης Ιωάννας , της Φιλιώς και της Αμαλίας , της αδερφής της. Εγώ πήγα με την Κασσιανή στο δωμάτιο και παρόλο που υπήρχαν στιγμές που ήθελα να την βαρέσω ήταν μία κοπέλα που μου είχε σταθεί αρκετά και κάναμε γενικά παρέα. Μόλις μπήκαμε μέσα , διαλέξαμε κρεβάτια και πριν προλάβουμε να τακτοποιηθούμε χτύπησε η πόρτα και ήταν ο Βασίλης με τον Σταύρο και τον Αντρέα. Ο Σταύρος ρώτησε ποιο ήταν το κρεβάτι μου και μόλις του το έδειξα έπεσε πάνω του και έλεγε πως τώρα του άνηκε . Μετά από λίγο , άνοιξα την βαλίτσα μου να πάρω κάτι και τότε ο Βασίλης παρατήρησε ένα φόρεμα που είχα πάρει μαζί μου, ένα λαδί στράπλες με κόψιμο κάτω από το στήθος (ήταν λίγο επίσημο για το ταξίδι αλλά προτιμώ να παίρνω τα πάντα μαζί μου για να είμαι προετοιμασμένη για παντού). Άρχισε να γελάει και να με κοροϊδεύει , αλλά του κόπηκαν τα γέλια μόλις το δοκίμασα και με είδε. Είπε πως ήταν πολύ όμορφο πάνω μου και τον πίστεψα , γιατί δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια του από πάνω μου. Σκέφτηκα , μήπως τελικά υπήρχαν ακόμη ελπίδες; αλλά αυτό θα το έδειχνε ο χρόνος άλλωστε. Άλλαξα και βγήκα από το μπάνιο και τότε η Κασσιανή μου ζήτησε την μάσκαρά μου και όπως άνοιξα το νεσσεσέρ για της την δώσω , ο Σταύρος άρπαξε ένα αιλάινερ και με ρώτησε τι ήταν. Εγώ έδωσα την μάσκαρα στην Κασσιανή και το εξήγησα τι είναι ένα άιλαινερ και του εξήγησα την χρήση του. Μου είπε πως δεν κατάλαβε και για να του το εξηγήσω καλύτερα , του το πήρα από τα χέρια και άρχισα να του βάζω. Όσο του έβαζα γέλαγα και εννοείται πως δεν μου βγήκε τέλειο το άιλαινερ , αφού κουνιόμασταν συνέχεια. Σηκώθηκε από το κρεβάτι για να κοιταχτεί στον καθρέπτη και μόλις είδε πως τον έκανα μου είπε να του το βγάλω αμέσως. Έτσι και έκανα , πήρα μαντηλάκια ντεμακιγιάζ  που είχα και άρχισα να του τρίβω τα μάτια του. Αυτός γκρίνιαζε , αλλά εμένα δεν με πολυένοιαζε , χαχα. Ο Βασίλης ήταν μπροστά σε όλο το σκηνικό και γελούσε. Πριν φύγουμε από το δωμάτιο , ο Σταύρος πήγε και πήρε το χαρτί της τουαλέτας όχι μόνο από το δικό μου το δωμάτιο , αλλά από όλα και κυκλοφορούσε στο ξενοδοχείο τρέχοντας με χαρτιά γύρω από τον λαιμό του μαζί με τον Φώτη και τον Παναγιώτη. Έπειτα , βάλανε με τον Αντρέα τον Παναγιώτη πάνω σε μία πολυθρόνα που υπήρχε έξω από τα δωμάτια και τον έκαναν βόλτες γύρω στους διαδρόμους.Μετά από αυτό το συμβάν , άφησα την Κασσιανή στο δωμάτιο και πήγα με τα αγόρια στο δωμάτιό τους για να το δω. Μαζί μου είχε έρθει και η Νεφέλη και μόλις μπήκαμε στο δωμάτιο είδαμε το λάβαρο του χορευτικού. Τότε ο Σταύρος άρχισε να το σηκώνει , τοποθετώντας το στην κοιλιά του και κουνώντας το πάνω - κάτω . Ταυτόχρονα τραγουδούσε και εννοείται πως τον βγάλαμε βίντεο για να γελάμε .