(Yemek bittikten sonra)
Felix'den
"Hyunjin Hyung,ben evime gidiyoru-"
"Hayır Jeong.Yağmur yağıyor bu havada dışarıya çıkamazsın"
"E o zaman nerde kalcam?"
"Bizde kalacaksın"
"Yok hayır ya olur mu öyle şey"
"Bal gibide olur"
"Hadi Hyung,burda kal"
"Tamam tamam.Burda kalıyorum.Ama yağmur bittiğinde evime gidicem"
"Tamam öyle olsun"
Kaç gündür Hyunjin babamlayım.Ama hâlâ ondan utanıyorum
"Felix,bebeğim neden yüzüme bakmıyorsun"
"Eee şey..."
"Hâlâ benden utanıyor musun yoksa?"
"E-evet..."
"Neden utanıyorsun ki?Kaç gündür beraberiz.Hem alışamadın mı bana?"
"Sadece...Sadece biraz utanıyorum işte"
"Hmm.Bu utangaçlığı nasıl yenebiliriz?"
Hah,yine rezil oldum.Ona bir anda sarılmak ve ağlamak kim bilir onu ne kadar şaşırtmıştı...
"Ağlama bebeğim.Noldu?"
Sadece ağlıyordum.Sesim dahi çıkmıyordu"
"Hey!Noluyo?"
"Bilmiyorum Jeongin.Ağlamaya başladı"
"Koltuğa oturtalım bi"
"Koltuğa oturmak i-istemiyorum.Babama s-sarılmak i-istiyorum"
"Pekala,bana sarıl"
"Sanki biraz sakinleşti gibi?"
"Evet,sakinleşti galiba Jeong"
"İyi misin bebeğim?"
"İyiyim baba"
"Noldu Felix?"
"Bilmiyorum Hyung,bi anda ağlamaya başladım.Nedenini bende bilmiyorum.Özür dilerim ikinizden de.Sizi paniğe soktum"
"Özür dilemene gerek yok bebeğim"
"Hem özür dileyecek bir durum bile yok ki"
"Var Hyung"
"Yok tatlım.Bu konuyu daha fazla uzatmasak?"
"Tamam Hyung"
"Aaa yağmur bitti.Ben eve gidiyorum"
"Tamam Jeong.Görüşürüz"
"Görüşürüz Hyunjin Hyung"
"Görüşürüz Hyung"
"Görüşürüz tatlım"
Devam edecek...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Polis {Hyunlix}
Short Story"Küçük civcivim" "Güzel oğlum" "Dünyam benim" "Bunun adı aşksa eğer" "Bu aşk yalnızca sana değer" (Aslında o oğlum olan yer kızım olacak (şarkı sözü çünkü) ama bu fic baba-oğul ilişkili olduğu için oğlum diye yazdım.)
