Polis {Hyunlix}

Polis {Hyunlix}bölüm 22

Felix'den
Babam ağlıyordu...Hyunjin babam ağlıyordu...
"Baba hadi ama söylesene"
"Hayır dedim Felix"
"Lütfenn"
"Neden bu kadar merak ediyorsun ki?"
"Sonuçta babam ve önem verdiğim birisin.Sana nolduğunu öğrenmem lazım"
"Boşver işte"
"Baba lütfen"
Ne kadar yalvarsam da işe yaramadı.Ben hayatımda hiç kimseye bu kadar yalvarmadım be...
"Bak bebeğim,baban şuan iyi durumda değil.Daha sonra anlatsam?Lütfen"
"Pekala"
Eğer kötü olduğunda gelip bana anlatması gerekmez mi?
Her neyse,Hyunjin babamın dizinden kalktım
"Nereye?"
"Hani iyi değilsin ya biraz tek kal diye"
Gülmüştü.Sadece güldü
"Ama sen olmadan benim acım daha çok artar"
Dudaklarını adeta bir bebek gibi büzmüştü.Tabikide dayanamadım
"Sen kazandın baba"
"Gel babanın kucağına"

...
Yazar'dan
Felix ile Hyunjin bir süre oyun oynarken hava çoktan kararmıştı
"Baba hava kararmış baksana!"
"Evet bebeğim,acıktın mı?"
"Eveeett!"
"O zamann yemek yapalımm"
"Bu sefer bende sana yardım edebilir miyim?"
"Bebeğim,sen daha küçüksün bunlar için"
"Haklısın baba"
"O yüzden burda beni bekle,tamam mı?"
"Tamam da baba şey..."
"Ney?"
"Biliyorum bunu hep istiyorum senden çok çok özür dilerim.Jeongin Hyunglar da gelebilir mi yemeğe?"
"Jeongin ve James mi?"
"E-e-evet"
"Hmm..."
Hyunjin biraz düşünürmüş gibi yaptı.Ve o sırada Felix orda stresli stresli duruyordu
"Sen niye hep Jeongin'i ve James'i istiyorsun bakalım?Hm?"
Şakasına sorduğu soru ile Felix'in yüzü düşmüştü.Yere bakıp Hyunjin babasından özür diledi.Ama aslında özür dileyecek bir olay bile yoktu...
"Ben...Özür dilerim baba...Sadece...Ben sadece..."
"Şhtt sus bakalım"
Felix'in gözleri dolmuştu.Bir yandan "Ben neden Hyunjin babama hep yük oluyorum?"diğer yandan "Neden her şeye ağlıyorum?"diyordu.
"Şakasına sorduğum soruya neden özür diliyorsun ki?Hem özür dilenecek bir şey bile yok"
"Bence va..."
"Şimdi,salondan telefonumu getir.Jeongin'i arayalım"
"Tamammm"
Felix salone gidip Hyunjin'in telefonunu aldı.Hyunjin'e verdi ve Hyunjin'de Jeongin'i aradı

(James ve Jeongin'in yanında)
"Offf acıktım ben"
"Bende ya"
"Gidip bi şeyler hazırlayacağı..."
"Bak sakın bu sefer mutfağa girme vallaha mutfağımın gitmesini istemiyorum"
"Tamam paşam sakin olun"
"Olm bana şöyle hitap etmeee"
"Ne diyoz ya"
"Paşam falan hayırdır noluyo"
"Zıkkımın dibi oluy..."
*telefon çalar*
"AMK NİYE HEP BEN KONUŞURKEN TELEFON ÇALIYO LAN"
"Sakinn"
"Kim arıyor?"
"Hyunjin Hyung"
"He tamam aç"
"Alo Hyung?"
"Yemeğe mi?"
"İyi de rahatsız etmeyelim"
"Tamam bekle James'e sorcam"
"Nolmuş?"
"Bizi yemeğe çağırıyor.Gidelim mi?"
"Olur gidelim"
"Tamam geliyoruz biz"
"Hadi görüşürüz"
"Hazırlan James"
"Tamam"

...
(Hyunjin'in evinde)
"Yemekler hazır.Hemen gelirler umarım"
Dinğg doooğğnnnkk *kapı çalma sesi*
"Aaa geldiler"
"Hoşgeldinizzz"
"Hoşbulduk Hyunjin Hyung"
"Hoşbulduk efendim"
"Sana demiştim James,bana efendim deme diye"
"Oh,çok çok özür dilerim"
"Tamam sorun değil özüre de gerek yok.Buyrun geçin"
Hyunjin'den
İçeri geçtiklerinde kapıyı kapadığım an Felix hemen Jeongin'e sarıldı
"HYUNGGG!"
"Oh,tatlım"
James'in gözleri dolmuş gibiydi.Nolmuştu bu çocuğa?
"Bebeğim,bir tek gelen kişi Jeongin Hyung'un değil ki.Bak,James Hyung'unda gelmiş.Ona niye sarılma yok?"
James'in bana sıcak bir gülümseme ile baktığını gördüm.Bende yüzüme sıcak bir gülümseme ekleyip ona baktım.
Felix Jeongin'den ayrılmıştı.James'e doğru gidiyordu.Başını eğip konuşmaya başladı
"Şey...Hyung...Ben...Özür dilerim..."
"Sorun değil Tatlı-Felix"
"Az önce sanki bir şey diyecektin James?"
"Y-yoo"
"Sanki tatlım diyecektin.Sonradan Felix'e çevirdin?"
"Yanlış anlamayın diye dememiştim.Hem belki Felix'de istemez"
"Benim için sorun yok Hyung"
"Felix için sorun yoksa benim içinde yok James"
"Pekala,çok çok teşekkür ederim"
Daha fazla konuşmadan yemeğe geçtik

Devam edecek...

Selamlar!
Biliyorum sınır dolmadı
Ama ben bölümü atayım dedim
Ama diğerinde bunu yapmam herhalde
Lütfen artık ficim tutsun
Sınır (dolacak mı bilmiyorum ama):4 oy,5 yorum
Görüşürüz!
Kendinize çok çok dikkat edin!