Ağlama Artık Dilsiz Kız Ve. Koma

12 bölüm

Baran kadına öyle bir kötü bakar ki kadın tekrar barana yaklaşarak korkma hiçbir şey söylemeyeceğim sonuç olarak paramı her ay düzenli bir şekilde alıyorum.

Üvey annesi arkasına dönüp kendi kendine koridordan çıkıp gittiğinde Baran terim bir nefes aldıktan sonra ezo'nun bulunduğu odaya doğru gidip kapıyı açarak içeriye girdi özvoyu normal odaya almışlardı artık ezo'nun bebeğini de kendisinin de iyi olduğunu bilmesine rağmen kendini çok kötü hissediyordu yanına gider gitmez elini kanunun üzerine koyarak o iyi sen de iyisin ama bir daha beni böyle korkutmayın gerçekten çok korktum dediğinde en zor tebessümle ona bakarak içinde sadece minnet duygusu vardı.

Ona bakarak neden dikkat etmiyorsun bak sırtına sehpaya vurmuşsun başın kırılmış bak neredeyse canından olacaktın dediğinde ezo baran'a bakarak tam bir şey söyleyeceği sıra konuşamadığını anlayınca susarak sesini çıkarmadı çünkü baran'a minnet duyuyordu gideceği sıra baranın yuvasını da yıkmak istemiyordu her ne olursa olsun kimsenin huzurunu bozmak istemeyen ezo yine susmuştu yine şiddete maruz kalmıştı ve yine ezilen ezo olmuştu baranın onu ne kadar desteklediğini bilmesine rağmen onun huzurunu yuvasını bozmak istemiyordu sonuç olarak ona   karşılıksız yardım eden. bir adam vardı karşısında hiçbir şey söylemeyen ezo başını sallayıp evet anlamında onu onaylamıştı.

Ama yine de dayanamıyordu gözlerindeki akan yaşları gören Baran hızlı bir şekilde yanına yetişip elini yanağın üzerine koyarak gözünün yaşını silip sakın bir daha ağlama anladın mı gerekirse başına iki kişi dikeceğim seni sürekli koruyacağım düşmene bile izin vermeyeceğim ama yeter ki artık sana bir şey olmasın dediğinde ezo şaşkın bir şekilde parana bakarak içinde sadece düşündüğü bir tek bir şey vardı neden neden Baran bu kadar onu koruyordu oysa ki karnında bir çocuk vardı ve onun babasının kim olduğunu bile bilmiyordu ama Baran buna rağmen ona sahip çıkıp koruyup kolluyordu ve bu onu daha çok kötü hissetmesine sebep oluyordu.

Çünkü bugüne kadar hiç kimse onu bu şekilde koruyup kollamadı Bir tek onu koruyan barandı.

Baran yanına yaklaşarak sandalyeyi çekip oturduktan sonra elini ezanın alnına koyup saçlarını usulca okşayarak konuşmaya başladı dengeli mi kaybettin neden düştün yoksa biri mi seni düşürdü bana hepsini anlat dediğinde ezo baran'a bakarak hiçbir şey söylemeden sadece elinin yanağını üzerine koyup gözlerinin içine bakarak gözlerindeki derinliğine kadar inmişti sanki baran'ın içine okumak ister gibiydi nutku tutulmuş bir şekildeydi Baran şu anda sanki kalbi durmuş dünyada yaşamıyor gibiydi çünkü ezo'nun eli onun yanağını üzerindeydi.

Kendi elini ez onun ellerinin üzerine koyarak gözlerinin içine bakıp kendin mi düştün dediğinde ezo başını evet anlamında sağlayarak baran'ı onayladı yine sesini çıkarmayacaktı baran onu kendine doğru çekerek sımsıkı sarılıp lütfen kendine dikkat et bak karnında bir çocuk var ve onun vebali de senin boynuna o yüzden kendine dikkat et dediğinde ezo başını onun göğsünde sallayarak onu onayladıktan sonra ama gözlerinde akan yaşı içinde kopan fırtınayı hiç kimse görmüyordu çünkü ezo düşmemişti bunu yapan Fatma ile ve yine ezilen ezo olmuştu.

Deli bir zaman sonra ezo'yu uykuya daldığında Baran dışarı çıkıp herkesi eve göndermişti bu gece ezo müşade altında kalacaktı sabah ezo'yu hastaneden çıkaracaktı bara.

Herkes gittikten sonra baran tekrar içeriye girerek ezo'ya bakmaya başladı ona karşı her zaman için kendini çok kötü hissediyordu çünkü hayatta bir darbede o atmıştı ona karnındaki bebeğinin babasını kendisi olmasını bilmesine rağmen korkakça davranarak bunu ezo'ya söyleyemiyordu belki bir korku belki de bir önyargıydı bunu bilemezdi konuşmadan hiçbir şeyi bilemezse ama bebek doğmadan da cesareti yoktu bunu söylemeye.