20-

72 13 6
                                    

Bu bölümü yazarken aşırı eğelendim siz okurken ne hissettinizz🙈🤍

İçimden mırıldandım ve kendimle konuştum o an... "Sanırım çok kötü bir adam olacaksın Poyraz Demiroğlu ve benden sonsuza dek nefret edeceksin!" evet böyle olacaktı çünkü ben ondan bildiğim tüm gerçekleri saklıyordum. Başımı yavaşça Poyraz'a doğru çevirdiğimde gözümden bir damla yaş süzüldü. Poyraz kaşlarını çatıp ağır adımlarla bana doğru ilerleyip yutkunurken dudaklarını araladı ve parmaklarını elime doladı. İlk önce dudaklarıma odaklanıp daha sonra başını hafifçe kulaklarıma götürdü ve fısıldadı. "Benden bir şeyler saklamıyorsun öyle değil mi Sanem?" kalbime saplanan bu sözler içimi deldi geçti. Saklıyorum be adam, yıllardır cevabını aradığın her gece suçluluk duygusuyla kahrolduğun her şeyin cevabını biliyor, ve saklıyorum... Sessizce verilen cevapların sesli haykırışlarına aidim ben, her zaman ki gibi sessiz bir Sanem'in, sessiz çığlıklarına aidim. "Hayır..." diyebildim o an yine sessizce. O da küçük bir tebessüm ve şüpheyle baktı gözlerime. Bana güvenmeye çalıştığı belliydi ama... Ben onun güvenebileceği biri değildim! Bu kez dudaklarıma doğru iyice yaklaşırken birden öptü beni. Poyraz öperken de, dokunurken de asla incitmiyor. Yüreğimi incitiyor ama bana dokunurken temas ederken çok başka hissettiriyor. Ve şuan ondan her şeyi gizleyen, ona güven verdiğini zanneden, onun hayatını mahvedecek bir kızı öpüyor... Diyemiyorum gerçekleri! Söyleyemem ki. Affet beni Poyraz... Belimden kavrarken birden serbest bıraktı beni ve ellerini yanağıma koyup gözlerime bakmaya devam etti. "Hadi seni eve bırakalım." kafamı onaylayarak salladım ve ikimizde motora binip evlerimize gittik. Eve geldiğimiz sıralarda ablam telaşla koşarak boynuma sarıldı ve sesinde korku yüklü bir ton vardı. "Sanem neredesin saat kaç oldu! Annemlere Funda'da diye yalan söylemek zorunda kaldım." hemen endişe içinde "Ne?! Ama partideydik diye biliyordu, ne ara Funda'ya gittim ben." ablam ellerini beline yerleştirdikten sonra sinirle cevap verdi "Partiden sonra gitti dedim bende hanımefendi o kadar da aptal değilim." utançla başımı öne eğerken ablam iğneleyici bakışlarını Poyraz'ın üzerinde gezdirirken Poyraz gayet rahattı "Aa biraz relax İnci, sen sağ salim kardeşini getirdiğime dua et bence." Poyraz'ın bu rahatlığı karşısında gözlerimi kocaman açarak ona bakmaya başladım. Ablam da öfkeyle Poyraz'ın omzuna bir tane geçirdi. "Hele kardeşimin teline zarar gelseydi o zaman görürdün sen." Ben Poyraz'a tepkisizce bakarken o bana değişik bakıyordu... Asla tarif edemezdim, çok farklıydı! Başını hafifçe bükerek çene kaslarını sıktı ve ablama döndü. "Neyse iyi geceler İnci..." dedi ve evine doğru son gaz devam etti. Ablam cıkcıklayarak Poyraz'ın arkasından bakmayı sürdürürken bende onun koluna girdim ve "Hadi abla girelim artık eve." diye söylendim. Ablamla beraber eve girdiğimiz gibi odaya geçip uyumaya çalıştık ama ablamın sorgu saati çoktan geçiyordu. Ona hesap vermeden uyumak imkansızdı! "Söyle bakalım Sanem Hanım, Poyraz'la neden ilgileniyorsun." ablamın hemen konuya girmesi beni tedirgin ediyordu ve hemen öksürmüş gibi yaparak "Ohaa abla ne ilgilenmesi" diye geçiştiemeye başladım. Ablam bana imalı imalı bakarken yalan söylemek epey bir zor olacaktı. "Poyraz'dan hoşlanıyor musun?" odanın içinde kıyafetlerimi değiştirmeye çalışıp ablamı geçiştirmeye devam ediyordum. Pes etmek yok uhuuu! "Aaa abla yani sende ne hoşlanması nefret ediyorum." Yalan yalan off utanmasam her gördüğümde dudaklarına yapışacağım! "Hoşlanmasanda etkilendiğini anlayabiliyorum Sanem beni salak yerine koyma." Ayy hem de deli gibi etkileniyorum... Etkilenilmeyecek gibi de değil hani. "Estağfurullah abla salak yerine koymak falan aaa." diyerek usulca ablamın yanına oturdum ve saçımın bir tutamını kulağımın arkasına attım. "Yani sadece sarhoşken öptüm bu kadar." ablam gözlerini kocaman açarak "Ne!" diye bağırdı odanın içinde... Bende ablamı susturmaya çalışıyordum ama nafile... Eline aldığı yastıkla beni odanın içinde kovalamaya başladı. Son çare odanın kapısını açtığım gibi kısacık bir şort ve askılı bir bulüzle kendimi bahçeye attım. Ablam da benim uğur böcekli pijamalarımla beni kovalamaya devam ediyordu. "Sanem buraya gel, bunlar ne ara oldu hepsinin hesabını vereceksin çabuk gel diyorum!" hem kaçıyor hem söyleniyordum. "Abla hepsi bir anda oldu vallaha bende anlamadım." ablam en son tam on ikiden nişan alarak yastığı fırlattı ve ayağım yastığa takılınca yere yığıldım. Ablam da hemen beni tutmaya başladı. "Açıkla Sanem ne zaman öptün, neden sen öptün Allah seni kahretmesin!" ablam beni tutmaya çalışırken konuşmaya çalıştım. "Ne yani abla ilk onun mu öpmesi gerekiyordu?" ablamı iyice çileden çıkarmıştım. "Bak hala konuşuyor!" bu sefer beni bir gülme tutarken ablam öfkeden deliriyordu... "Gülüp durma Sanem annemler uyanacak!" en son ikimizinde susmasını sağlayan yüzümüze vuran ve gözümüzü alan bir ışık oldu. Ablam beni serbest bırakıp gözlerini yumarken ben söze girdim. "Hey kim tutuyor o ışığı?!" cevap gecikmedi. "Biraz sessiz tartışalım hanımlar uyumaya çalışıyoruz da." kafamızı sesin geldiği yöne doğru çevirdiğimizde karşı pencereden Barış ve Poyraz'ın bize gülerek baktıklarını gördük. Ablamla ben birbirimize bakıp utanırken Barış söze girdi "Utanmayın hadi hadi evinize." ablam Barış'a bağırmaya başlamıştı. "Sanane bizi izleme ve dinleme git yat!" Barış ise ablama karşı sırıtarak cevap verdi. Ablamın bu hallerinden oldukça keyif alıyordu... "Gel yatalım." ben ablama gülerken ablam öfkeden yine çıldırmak üzereydi... Yerde duran yastığı Barış'a doğru fırlatmaya çalıştı sanki yetişecekmiş gibi... Barış'ta hemen koşarak içeriye girdi ve pencerede sadece Poyraz kaldı. Bana göz kırparken gülümsüyordu... Bende ona gülümseyecektim ki ablam ayağında ki terliğide Poyraz'a doğru fırlattı ve bu sefer terlik Pencereden içeri girdi! Vallaha girdi... Poyraz kahkaha atarak başını geri çekerken ablama doğru seslendi "İnci keskin nişancı olma yolunda her zaman destekçin olurum ama önce Sanem beni öptü hatırlatırım hadi size iyi geceler." dedi ve suçu hemen üzerime yıkıp pencereyi kapattı. İçimden ona söverken pencerenin ardından bana öpcük atmakla yetindi ve perdeleri hızla kapattı.

Nasıl buldunuz❤❤





YANMAYA TUTSAK🔥❄Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin