KARA RUH 'gecenin Ruhu'

"KARŞILAŞMA?"

Yeni bölüm geldiiii!!!

Medya; öylesine bir şarkı

**

Duru'dan;

Hastane odasının önünde öylece duran doktor Akın'ı sırtından hafif iterek odaya kattım ve ardından kapıyı kapattım.

Baba oğul biraz hasret gidermeliydiler...

Kulağımdaki hafif çınlama hâlâ devam ediyordu, vurulmuştum üstüne birde iki ünite kan vermiştim bunlar vücudumu yormuştu ancak ayakta durabilecek kadar iyi hissediyordum kendimi.

Odanın kapısının önünden ayrılıp koridorda bulunan bekleme koltuğuna oturdum. Albayın odasının önünde sadece yüzbaşı Akın, Mehmet abi ve Fevzi duruyordu. Diğerleri sanırım Kenan albay ile beraber binbaşının ameliyattan çıkmasını bekliyordu.

Yanımda hissettiğim hareketlilik ile kafamı sağ tarafıma çevirdim. Görüş açıma giren Mehmet abiyle tekrar önüme döndüm fakat dikkatimi asıl çeken şey yüzbaşı Akın ile Cihan abimin uzak bir köşede konuştuklarıydı.

Bir süre öylece önüme baktıktan sonra kafamı ayakta duran Fevziye çevirdim.

"Fevzi, aslanım git bir bak binbaşının durumu neymiş öğren."

Hızla hazır ola geçip. "Emredersiniz komutanım!" Diyerek koridorun sonuna ilerledi.

Yanımda oturan Mehmet abi kafasını duvara yaslamış gözleri kapalı bir şekilde. "Uzun zaman oldu."dedi.

Konuşmasının altında yatan mesajı anlayıp keyifle sırıttım. "O zaman bu defa senden?" Yarım ağız gülerek gözlerini açmadan kafasını hafifçe salladı.

Gözlerini açarak yüzüme baktı.
"Solgun duruyorsun. Yorma kendini daha fazla istersen. Bir oda ayarlayalım git dinlen biraz."dedi.

Başımı olumsuzca sallayıp ona yanaşarak kafamı omuzuna yasladım. Güvenli alandı burası. Dinlenebilirdim burda. Gözlerimi kapatıp dinlenmek için kendime biraz süre tanıdım.

**

Ne kadar süre geçti bilmiyorum.

Ne ara uyudum onu bile bilmiyorum.

Gözlerimi araladığımda Hazar ve Gökhan hariç herkes buradaydı. Kafamı kaldırıp başımın yaslı olduğu yere baktım. Mehmet abi hâlâ aynı şekilde duruyordu. Hareketlenmem ile bakışları anında bana döndü.

"Kalk kız artık iki saat oldu. Her yerim tutuldu senin yüzünden."dedi.

O kadar oldu mu ya?

Sözleri şikayetçiymiş gibi olsa da yüzü buna tezat bir ifadedeydi.

Mehmet abi timdeki en aklı başında insandı bana göre. Tabi benden sonra...
O benim sırdaşım. Hatta dert ortağımdı. Birdi yaralarımız. Timde Kara ruh olduğumu bilen de tek kişiydi.

Başımı omuzundan kaldırıp düzgün bir şekilde oturdum. Cihan abimde yüzbaşı Akın ve doktor Akın iki yanında olacak şekilde koltuklarda oturuyordu. Umarım dilek tutmuştur..!

Bakışlarım doğruca Fevzi'de sabit iken konuştum.

"Binbaşının durumu neymiş Fevzi?"
Bana bakıp güldü.
"Ohoo komutanım siz uyumaya devam edin. Çıktı ameliyattan. Yoğun bakımda şuan. Merak etmeyin hayati riski yok. Önlem amaçlı bu gece uyutulacak."

Benim ile alay edercesine konuşmasına karşılık ufak bir cezadan sorun çıkmazdı bence.

"Güzel, Gökhan'ın yerine geç oturduğunu duymayacağım, görmeyeceğim. Binbaşı yoğun bakımdan çıkana kadar da nöbet yerini terk etmek yasak. Lavabo harici." Gözleri anında büyürken cezanın sebebini anladı ancak iş işten geçmişti.