SAPIK -BXB

[-31-]

Mert'i biriyle yapmak istiyorum...

***

"Sonunda amına koyayım! Ders bitti
ya." Diyerek söylendi Mert.

"Gitseydin oğlum, bizi niye bekliyorsun?" Dedi Emre ters ters.

"Diyorum ya Ediz vampiriyle kavga ettim diye. Beni tek görürse vallahi sıkıştırır döver." Sırıttım Mert'in ürkmüş ifadesine.

"Erkek değil misin oğlum, koru kendini."
Mert, Emre'nin dediği şeye gözlerini devirirken boş koridorda yürümeye başlamıştık.

"Olum çocukta sikecek potansiyel var diyorum, nasıl tek gideyim!" Dedi Mert yakınarak.

"Olum sikecek olsa bizi mi umursar, ilk tutar, ardından yatırır, sonra si-" Mert elini ağzıma kapatarak beni durdurdu.

"O görüntüler zihnimde canlanmaya başladı artık, susar mısın?"

Emre, Mert'in elini bileğinden tutup nazikçe dudaklarımdan ayırdı.

Mert kaşlarını çatıp bu hareketi karşısında Emre'ye iğrenerek bakarken ben ona hayranlıkla bakmıştım.

Emre tepkisizce önüne dönerken yakınındaki elimin serçe parmağını iki parmağı arasına alarak tuttu.

"Yaa." Sevgim tetiklediği için sıkıca boynuna sarıldım.

"Biri görecek lan." Omuz silkip sarılmaya devam ettiğimde o da kollarını bana doladı ve boş koridorda bana sıkıca sarıldı.

"Siz ciddi ciddi manita mı oldunuz?"

"Evet, Emre bana çok aşıkmış, bensiz yapamıyormuş, aşkından ve bensizlikten ölmesin diye manitam yaptım onu." Emre hafifçe güldüğünde nefesi boynuma çarptı.

Öpmek istiyordum onu.

"Cidden mi lan?" Mert şaşırarak sordu.

"Mert bu kadar saf olma kardeşim." Dedi Emre.

"Saf değilim ben."

"Ne demezsin." Diye mırıldandığımda bana ters ters baktı.

Bu sefer "Ben de manita istiyorum ya." Diye yakındı bizi izlerken.

"Lan senin zaten manitan yok mu?" Dedi Emre. Hâlâ sarılıyordu.

"Abi biz onun taş devrinde ayrıldık, sen kaç yıl geriden geliyorsun amına koyayım?"

"Kes bebe." Emre'nin hafifçe belini sıkarak ondan ayrıldım.

"Pamuk şekerime laf etme, manitam demem yatırırım seni buraya." Dediğimde yüzünü buruşturarak belini sıktığım yerden elimi uzaklaştırdı.

"Yaaa." Mert yumuşak, mutlu sesiyle mırıldandığında ona göz kırptım.

Emre ise bana ters ters bakmıştı. Mert'i savunduğum için değilde belini sıktığım için sinirlenmişti galiba.

Daha o belini tutup neler yapıcaz yavrum, hemen sinirlenirsen olmaz ki...

Sınıfa girdiğimizde hoca bize geç kaldığımız için bir şeyler söylenirken Mert Ediz'le hiç göz teması kurmamaya çalışarak sırasına ilerledi. Ediz ise hödük gibi gözlerini ayırmadan çocuğa bakıyordu.

Emre sırasına oturduğunda ben de tam kendi sırama, Ediz'in yanına gidecekken beni bileğimden tuttu.

"Saçmalama." Dediğinde Ediz'in gözleri sonunda Mert'den ayrılıp bize dönmüştü.

"Yanıma otur." Başımı sallayıp kitaplarımı almak için tekrardan yürüyecektim ki Emre beni durdurdu ve hızla kendine çekerek sıraya oturttu.
"Nereye olum, otursana şuraya."