Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aldığım en iyi cevap...
***
"Ahh! Siktir, orospu çocuğu." Faruk küfürler ederek yere yığılırken bir eliyle kafasını tutuyordu. Vurduğum şişe ince bir camdan yapılma olduğu için pek bir şey olmasa bile canı yanmıştı.
Elimdeki kırık şişeyi sıkıca tuttuğum için parmaklarım kesilmişti ve kanıyordu. Parmaklarımın arasına akan sıcak kanımı hissedebilsem bile elimi kestiğimin farkında değildim o sırada.
"Tek kelime daha ederseniz hepinizi gebertirim." Diye öfkeyle konuştuğumda Faruk avucuna bulaşan kana bakıp histerik bir şekilde öfkeyle güldü.
"Orospu çocukları."
Daha fazla burada durmamak için avucumdaki kırık cam parçasını bırakıp Emre'nin elini tuttum ve koşar adımlarla sınıftan çıkıp bahçeye adımladım. Emre de benimle birlikte yürürken "Elin kanıyor." Dedi endişeyle.
Üstümüzdeki gözleri umursamadan okuldan çıktığımızda Emre hemen durdu ve ikimizin birleşmiş ellerine baktı. Elini tuttuğum için benim kanım bulaşmıştı eline.
"Acımıyor, fark etmemişim bile." Dedim daha fazla endişelenmesin diye.
Emre bir şey demedi ve hızla çantasından bir şişe su çıkarıp elime döktü, dikkatli olmaya çalışarak. Parmaklarımdaki kanı temizleyip genelde bileğine bağladığı siyah bandanayı doladı kesiklerin üstüne. Açıkta kalmaması için.
Başını kaldırıp bana baktı. Gözleri dolmuştu. Birden beni kendine çekip sıkıca sarıldı. Ben de kollarımı ona doladım. Şimdi nefes almıştım işte.
"Çok kötü hissettim..." Dedi Emre titreyen sesiyle. Kollarımı sıklaştırdım. "Suçluymuşuz gibi konuştular." Burnunu çekti bir kere. "Yemin ederim seni çok seviyorum ben." Dedi inandırmak ister gibi.
Boynunu sıkıca öptüm. "Biliyorum... ben de seni çok seviyorum."
Geri çekildiğinde ıslak gözleriyle bana baktı. Yaklaşıp bir gözünün hemen altını öptüm. Gözünü refleksle kapatınca kapalı gözünüde öptüm.
"Ağlama bir daha." Dediğimde kaşlarını çattı.
"İnsan değil miyim ben, nasıl ağlamayayım." Huysuz sesiyle dudağımın bir kenarı kıvrıldı. Az önceki duygusal hali gitmişti.
"Ağlayınca tüm yakışıklılığın, karizman hepsi gidiyor." Deyip birinin görmeseni umursamadan elini tuttum ve yavaş adımlarla yürümeye başladım.
"Siktir lan." Diyerek o da yürümeye başladı.
Bir süre yürüyüp mahalleden uzaklaşınca derin bir nefes verdi Emre. "Şimdi ne yapıyoruz?"
