Gözlerim doldu birden... Amaçsız ağlamaya basladim... üzerime düşen karlar altinda üşümeye başladı bedenim... Çatisiz evler gibiyim ruhum terkedildi yalnızlığa... içimi sel götürüyor... Göz yaşlarım daha çok dolduruyor beni... Ve ardin sira acilarimla gidiyorum... Terkkettim bende kendimi... Artık yokum... Mutluluk dilenmekten Bıktım... El açmak bir yana, artık ölsem de fark etmez ben son raddelere kadar umudumu yitirmedim... Taki teklemeye başlayınca kalbim...
M.A
