Yine yazıyorum sebepsiz ayrılık cümlelerinin puzzlelını derliyorum kalbimde...
Hep bir parça eksik kalıyor yada cümle tam demini yaşamak istiyorum senle geçecek hayatımın....
Alnın çatısı kadar kurşun yagmurlarında ıslanmak istiyorum yerden biten zühre çiçekleriyle yadırganmak...
Biliyormusun ki sevgimin kutsallıgını tertemiz deniz kıyısında sarhoşluktan tertemiz duygularını Haykıran adamı....
Martılara yem atan kediyi...
Azıcık sevgi istedim azucık tırnak inceliginde kıl dürtüsünde...
Azıcık duygu tüy inceliginde....
Ben seni haketmiyorum cümlelerini kurma bana sakın buna sen kara veremezsin !!!!
Ağlayacaksamda senle Güleceksemde senle Öleceksemde seninle olmalıyım....
En azından son nefesimde adını haykırmalıyım...
Öz nur olmalı insan tertemiz derler ya hani ha yanlış anlama sakın...
Simandan kasıt degil söyleyişim Kalbe akmalı Öz nur'un...
Bir samimiyet kadar incelikli olan yaşamsal ölümsel ve de evrensel sevgi cümlelerinde bogulmalıyım....
Boğuldugum sen olmalısınn...
İçinde ruhuna hapset bırakma ucmayayım, düşmeyeyim gözlerinden...
Seni sensiz yaşatma bana öldürme içimdeki seni besle duygularınla, çocugunmuş gibi...
Tastamam bütünsel hatta kasıtsal olarak sevdim hayalinde bile göz kapayamadım gidersin kaybolursun diye...
Sev beni sana susayan benliğimi...
Aşksın sen tüm ruhumu saran Aşksın sen bana bunları yazdıran....
M.A. Öz'nurum ol
