Benim umudum gömüldü yıllar önce... Yıllar önce bıraktım yaşamayı... Ölü bir beden kaldı geriye... Bilir misin umudunu gömen adamın ne hale geldiğini ?.... Hiç gördün mü suratımı ?...
Neyse... Bunları konuşmaya gelmedim mezar taşına... Son bir kez daha görmek istedim seni... Şuan oturuyorum yanı başında... Çok sessiz buralar... İçimdeki se(n)ssizlik gibi... Doğru karar veremiyorum... Aklım hep sende... Sessizlik çok derinde... Karanlık bile artık aydınlık gibi... Yanında suskun kalmakta ayrı bir dert... Geçen bekçi gördü beni... Abi çok dalgınsın yakının mıydı dedi... Herşeyimdi diyemedim... Donup kaldım... Böyle bir şey belkide konuşamamak... İçin içini yerken susmak... Dilsizim...
M.A. "Yanında suskun kalmak"
