ABİMİN ARKADAŞI

~Bölüm 10~

Öykü: naz hadi uyan
Naz: uykum var
Öykü: naz kalk
(Kapı açıktır efe yinede kapıyı çalar odaya girer)
Efe: günaydın güzelim
Öykü: günaydın abi nazda uyansada bir an önce çıksak
Efe: naz
Naz: hıı hı
Efe: naz (kolundan tutar kaldırır) günardın
⚕️
Naz: abii (koşarak ardaya sarılır ardada nazı kendi etrafında döndürür)
Arda: güzelim (anlından öper)
Naz: ne zaman geldiniz
Arda: çok olmadı
Naz: eylem sen nasılsın
Eylem: iyiyim canım sen
Naz: bende iyiyim
Yiğit: ben yanındayım bana böyle sarılmıyon
Naz: sana artık sev-
Öykü: naz
Naz: tamam yaa
Arda: ne saklıyorsunuz
Efe: öykü ve yiğit sevgili ama bunu niye saklıyorlar onu bilmiyorum
Arda: hayırlı olsun
Yiğit: teşekkürler
Eylem: efe sen ne zaman öğrendin
Efe: dün şişe çevirmece oynarken
Eylem: iyi darısı nazın başına
Naz: ben istemiyorum, hem aşk yok
Eylem: sen daha yaşamamışsın
Naz: yaşamama gerek varmı?
Arda: kapatın şu konuları ben nazımı kimseye vermem
Eylem: hamende kıskan neyse
『kahfaltı etdik sonra oturduk film falan izledik eylem öykü ben awmye gitdik』
Eylem: öykü naz nerde
Öykü: şu kabinde niyeki görümcenimi özledin (güler)
Eylem: evet görümcemsiz yapamıyorum (güler) artık seninde görümcen
Naz: kim
Eylem: sen
Naz: aşk olsun, ne görümceliğimi gördün
Eylem: buzde onu diyoruz aşk olsun, neyse şunları alalım sonra cafeye gideriz
『alcaklarımızı aldık poşetleri arabaya bıraktık sahilin ordaki cafeye gitdik』
Naz: eylem siz ne zaman evleniyorsunuz
Eylem: bu sene okul bitiyo okuldan sonra diye konuşmuştuk niye
Naz: merak etdim
Öykü: siz kaç senedir tanışıyorsunuz
Eylem: biz orta okulda arkadaştık sonra liseye geçtik 10. sınıfın sonunda bir birimize açıldık 11. sınıfın 1. döneminde ayrıldık sonra yine denedik sonrası bu yani 10 sene falan olması lazım siz anlatın biraz
Öykü: ne anlatalım
Naz: bende birşey yok
Eylem: onu biliyoruz ama yakındır
Naz: anlamadım
Eylem: lafın gelişi yaa öykü siz yiğitle ne zamandır sevgilisiniz
Öykü: biz okulla gitdiğimiz kampta sevgili olduk yani en fazla bir ay falan olması lazım
Eylem: iyi devamını dilerim
Öykü: amin
『cafeden çıktık sahilde yürüyordukki yanımıza bir kadın geldi』
Naz: hanfendi iyimisiniz
Kadın: yardım edin lütfen
Naz: sakin olun nefes alın ne oldu
Kadın: takip ediyo
Öykü: kim
Kadın: tanımıyorum metrodan indiğimden beri takip ediyo t*cavüz girişiminde bulundu
Eylem: tamam siz yanımızda kalın korkmayın
Kadın: g-geliyo
『kadını ortamıza aldık o ş*refsiz grldi önümüzde durdu』
Adam: gel konuşucaz
Eylem: kadın seni tamıyo defol git
Adam: sana konuşucaz dedim
Kadın: istemiyorum
Öykü: kızı duydun defol
Adam: bakın bayan
Naz: Bayan değil! Kadın, bayan tuvalette yazar hayvan
Adam: hanfendi ben sadece arkadaşlarla konuşucam
Öykü: kadın konuşmak istemiyo
(Adam kadının kolunu tutar)
Naz: çek elini derhal burayı terk et aksi taktirde olacaklardan ben sorumlu değilim
Adam: bugün değilse elbet bir gün
Naz: kes sesini defol seni kimse elimde alamaz
Eylem: naz (kolundan tutar çeker)
『adam gitti kadının adı sibelmiş çok tatlı bir kızdı ilk karakola şikayetçi olmaya gitdik bizimde ifadelerimizi aldılar tanık olarak sonra sibeli evine bıraktık ben telefon numaramı verdim eğer birşey olursa diye, biz eve geldiğimizde abimler evde değildi bizde yemek hazırlamaya başladık çok eylendik video falan çektik aradan bir kaç saat geçti abimler geldi』
Efe: naz seni sibel diye birisi arıyo
Naz: ne『telefonu alıp hamen açtım abimler o kim ne oldu diye sordular eylem ve öykü anlatmışlar ben telefonla konuşurken,
{+ naz sana ve diğerlerine çok teşekkür ederim o şok anıyla birşey diyemedim, herşey için tekrar
- kim olsa aynısını yapardı tabiki korucaz görevimiz hem biz birbirimizi anlamicazda kim anlicak
+ siz hariç hiç kimse birşey demedi engel olmadı
- insanlar körelmişler herkes bana birşey olmasın derdinde neyse sen iyisin yaa o yeter
+ tekrar teşekkür ederim görüşürüz
- istediğin zaman ara zaman hiç farketmez görüşürüz} içeri geçtim』
Öykü: ne dedi
Naz: hiç birşey teşekkür için aramış
Eylem: iyi olsunda
Arda: niye bize haber vermediniz
Naz: niye haber verelim
Yiğit: ya o ş*erefsiz size birşey yapsaydı
Naz: biz halledebiliriz
Efe: bizde aksini söylemiyoruz sadece size yaa birşey olsaydı bundan korktuk
Öykü: onu anladık ama susamazdık ayrıca orda siz aklımıza gelmediniz
Eylem: zaten nazı zor tutduk birde siz olsaydınız
Öykü: haklıyken haksız duruma düşerdik
Arda: kimin kardeşi afferim
Eylem: arda
Arda: tamam aşkım yaa
『hepimiz gülmüştük bugünün yorgunluyla hepimiz erkenden odalarımıza çıktık ben ve leya balkona çıktık biraz konuştuk hava esince odalarımıza geçtik sonra uyuya kalmışım』