BLUE VELVET

Prologue

"Okul kızlarının bir grup fotoğrafı verilen ve en güzel olanı göstermesi istenen normal bir adam, mutlaka aralarından Lolita'yı seçmeyecektir. Bir sanatçı ve bir deli, kasıklarında sıcak bir zehir kabarcığı ve ince omurgasında sürekli yanan aşırı şehvetli bir alevle sonsuz melankolinin bir yaratığı olmalısın sağlıklı çocuklar arasındaki küçük ölümcül şeytanı, anlatılamaz işaretlerle hemen ayırt etmek için ; o diğer çocuklar tarafından tanınmadan duruyor ve kendisi de korkunç gücünün farkında değil."

Vladimir Nobokov - Lolita

Bir okul gezisinde soğuk fakat çekici Viktor'la tanışan Meryem onunla eğlenmeye karar verir. Fakat kendinden yaşça oldukça büyük bu yabancının güzel bir yüzden öte derin bir ruha sahip olması Meryem'in kalbinde gerçek bir aşk doğurur. Çocukca bir cesaretle ona karşı adım atmaktan hiç çekinmeyen Meryem yaratacağı felaketin farkında değildir.

Meryem, daha hayatın ilk ışıklarında hemen hemen bütün hataları yaparak olgunlaşmış, ancak kaybettiği çocukluk esintisinden bir türlü kurtulamayan bir kız. Yalnızlık, onun kara yazgısıydı; her şeyi kendi başına öğrenmenin acısını taşıyarak yaşamıştı; Planlarını dinleyenler belki vardı, ama eyleme geçtiğinde etrafında yalnızlığın soğuk gölgesinden başka bir şey göremezdi.

Kitapta yankılanan yalnızlık ve çocukluk travmaları, diğer hikayemde olduğu gibi, adeta bir günlüğün sayfalarında yer alıyor. Bu kitapları yazmak, benim için zamanın izini sürmek, anıların derinliklerine inmek gibidir. Ve daima üzerinde durduğum tek bir gerçek var: Bu hayatı cesur ruhlar yaşar, korkaklar ise izler. Acıdan kaçınanlar, gerçek bir yaşamın esas tadını keşfedemezler. Çünkü insan nefes aldığı zamanlarda değil, nefesinin kesildiği zamanlarda yaşar.

Sevgilerle, Maria...