(6) Harry Potter and The Calm Before The Storm || tłumaczenie Drarry

Rozdział 12: Bal u Slughorna

Grudzień nadszedł jak kopce śniegu, które pokryły szkołę. Pierwszoroczni radośnie cieszyli się z cudów, jakimi było "Hej, możemy używać magii na śniegu!", podczas gdy szósto- i siódmoroczni niechętnie zaczęli nosić swoje najgrubsze peleryny. Było nienaturalnie zimno, co spowodowało, że wielu z nas naturalnie nosiło dodatkowe warstwy w większości naszych klas. Jedynymi pomieszczeniami, które pozostały ciepłe, były szklarnie, klasa mugoloznawstwa - ponieważ miała zmodyfikowany mugolski grzejnik - i biblioteka.

- Ej, Harry, ktoś tam rzuca ci spojrzenia w kształcie serca. - Blaise wskazał na dziewczynę kilka stolików od nas. Kiedy spojrzałem, dziewczyna zarumieniła się, chowając głowę, podczas gdy jej przyjaciele zaczęli się śmiać. - Myślałem, że wszyscy tutaj wiedzą, że jesteś zajęty?

- Draco i ja nie ukrywamy obecnie naszych uczuć. - Mruknąłem.

- Nie sądzę, żeby ją to obchodziło. - Neville oparł podbródek na dłoni i leniwie przeglądał swój kryminalnie duży podręcznik do zielarstwa. - Kto nie chciałby umówić się z osobą, która utrzymuje tę szkołę na stabilnym poziomie. Wiedzieliście, że Lulek czarny może spowodować zatrzymanie serca, jeśli się go zje?

Blaise przerwał.

- Jak... jak można "zatrzymać" serce?

Nasza dwójka wzruszyła ramionami. Kiedy Blaise rzucił mi oczekiwane spojrzenie, ponownie wzruszyłem ramionami.

- Skąd mam wiedzieć? Nie jestem lekarzem. Jedyne, co wiem, to to, że mózg jest tak dobry w ochronie samego siebie, że zabije cię, zanim sam umrze.

Gdyby tylko Collin był tutaj, żeby zrobić zdjęcie twarzy Blaise'a. Niestety, mój mały dinozaur był zajęty nauką do egzaminów.

- Myślisz, że spróbują przemycić ci eliksir miłosny? - Spytał Neville, jego twarz ściągnęła się nieprzyjemnie. - Fred i George sprzedają eliksiry miłosne w swoim sklepie.

- Próbowałem ich. - Blaise przyznał się. Kiedy rzuciliśmy mu dziwne spojrzenia, uniósł ręce w samoobronie. - Pansy i ja chcieliśmy sprawdzić, jak bardzo są skuteczne. Greengrass była naszym świadkiem. Jedyne, co eliksir robi, to sprawia, że flirtujesz z osobą, która ci go dała; jak wzmocnienie charyzmy, z wyjątkiem tego, że rozmawiasz z kimś, kto już cię pragnie. Eliksir nie sprawia, że pożądasz tej osoby... Jeśli ktoś zechce dać Harry'emu eliksir miłosny, to będzie to coś prawdziwego.

Pochyliłem się w stronę przyjaciół, cicho mówiąc przez zaciśnięte zęby.

- Jeśli ktoś da mi eliksir miłosny, to...

Nasza rozmowa została przerwana przez kroki dziewczyny, która rzucała mi rozbiegane spojrzenia.

- Harry Potter? - Powiedziała dziewczyna z Ravenclawu, której, przysięgam, nigdy wcześniej nie widziałem w moim krótkim życiu. Nie była w HOOTS, to na pewno. Była ładna, miała kręcone czarne włosy, oliwkową cerę i greckie rysy twarzy. Jak posąg, który ożył. - Cześć.

Wstałem i poświęciłem jej całą swoją uwagę.

- Och, Thalia. Thalia Grieve. Jesteśmy w tej samej klasie mugoloznawstwa. - Nowo nazwana Thalia powiedziała z wielkim entuzjazmem. Słyszałem, jak jej przyjaciele chichoczą w pobliżu. Wyciągnęła małe pudełko ze wstążką starannie owiniętą wokół niego. - Spotkaliśmy się w sklepie ze słodyczami, na zajęciach z robienia lizaków? Nasze cukierki wlatywały sobie nawzajem do wiaderek.

...Och, ona!

- Chciałam ci dać te czekoladki.

Jeśli mnie pamięć nie myliła, dziewczyny próbowały dać mi eliksiry miłosne. Nie byłem zwolennikiem bezpodstawnych oskarżeń, więc sprawdźmy tę teorię, dobrze?