Jisung bir kaç gün bende kaldıktan sonra Jisungu evine götürüyordum. Sürekli korkuyorun diyordu, gitmek istemiyordu ama nereye kadar korkacaktı. Bana kalsa istediği kadar benimle kalsın sıkıntı etmem ama ölene kadar evinden mi korkacak bu adam. Jisungun evinin önüne gelince arabayı durdurup jisunga öpücük kondurup hadi dercesine baktım
Somurtarak arabadan inip, kapının önüne doğru yürüdü. Eve giricekmi diye bakarken Jisung arkasını dönüp gülümseyerek el salladı, bende el salladım ve Jisung içeri bende kendi evime gittim.
Akşam olmuş saat 10a doğru geliyordu. Jisung ne aramalarıma bakıyor ne de mesajlarıma bakıyordu.
minho
jisung
baksana aşkım
kırgın mısın bana
trip mi atiyon yine eve bıraktım diye
seni
iyi madem sen şimdilik tatlı tripini
at
bende uyuyorum sabah
arıcam seni açmazsan eğer seni çiğ çiğ yerim
ha ona göre
iletildi*
10:02pm****
Sabah gözlerimi açtığımda hiç yataktan bile kalkmadan telefonumu açtım, hâlâ mesajlara bakmamıştı. Rehberime girip en üstteki "sincabım" ı ara tuşuna bastım
dıııt*
dıııt*
dıııt*
aradığınız kişiye ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyininiz*
açıkçası gerilmeye başlamıştım. mesajlara tekrardan girip yazmaya başladım
minho
jis
jiiis
bana bak lan
trip mi atiyon yoksa şarjın falan mı bitti
yoo şarjın bitse telefonun çalmazdı
uyuya mı kaldın yoksa
ama senin uykun çok hafiftir
lan bak mesaja lan
bekle evine geliyorum
iletildi*
09:27am*evden üstümü bile değiştirmeden hızlıca çıkıp arabaya bindim. Jisungun evinin önüne geldiğimde arabayı acemi sürücü gibi bir çırpıda park edip indim. Kapıyı bir kaç kere yavaşça vurdum. Ne içerden ses geliyor ne de kapı açılıyordu. Sertçe vurmaya başladığımda iyice endişelenmeye başlamıştım.
Kendi evinden mi kaçmıştı? ya da ne bileyim belki uyuyordur. Belkide bayılmış falan. evin kapısı tahtadan olmadığı için kırma gibi bi seçeneğimde yoktu. Jisungun evinin anahtarını aceleden kendi evimde unutmuştum. evin penceresine doğru yaklaşıp pencere demirliklerinin arasında elimi geçirdim. Perde kapalı olduğu için içeriyide göremiyordum. Camı açmaya çalıştım ama kilitliydi. Elimi geri çekip arabama geri bindim
Çilingir çağırmak daha uzun sürecekti. Hızlıca evime doğru gidip kendi evime girdim. Anahtarları alıp geri arabaya bindim. Korkudan deliye dönmüştüm. Arabayı tek elle sürüyor diğer elimle telefonumdan Jisungu aramaya devam ediyordum, asla açmıyordu mesajlara bakmıyor geri dönüş yapmıyordu.
Neredeydi bu aptal çocuk. Jisungun evine yetiştiğimde kapıyı hızlıca açıp içeri daldım. Jisung salonda yere dizlerini çökmüş bir şeyler mırıldanıyordu. Yanına doğru koşup Jisung "sen manyak mısın" dedim
benim ona dokunmamla titremeye başlamıştı aynı zamanda da göz yaşları akıyordu.
"Jisung bebeğim ne oluyor sana kendine gel"
"M-minho ben isteyerek yapmadım"
"neyi jisung"
"seni korkutmak istemedim telefonum odamda ama sana cevap vermeme izin vermediler"
"Jisung seni doktora götürmeliyim olmaz böyle"
"hayır gitmek istemiyorum"
"kafayı mı yedin sen!"
Jisungun kolundan sertçe tutup ayağa kaldırdım. Arabaya doğru jisungu zorla sürüklüyordum. "Yürü gidicez" dedim Jisungu arabanın arka koltuğuna sinirle fırlatarak. Ona bağırmayı istemiyordum ama kafayı yemiştim bu son günlerde. Sürekli korkuyorum diyor değişik hareketler yapıyordu. Sinirleniyordum oyun oynuyor gibiydi.
Arabayla hastanenin önünde durduğumda jisunga doğru arkaya döndüm
"bak jisung belkide izlediğin, gördüğün bir şeyden etkilenmişsindir, tedavi olman gerekiyor. Olmasa bile bir doktorla görüşmeliyiz, neden böyle olduğunu öğrenmeliyiz belkide sen hayal kuruyorsun kafand-"
"hayal falan kurmuyorum onlar gerçek"
"bak, neyse uzatmayayım ilerde bana teşekkür edersin"
❈❈❈
arkadaşlar bölüm çok uzun olmasın diye
doktorla görüşmenin devamını bir sonraki bölüme
yazıcam.o değilde şizofren etiketinde ilk 10a girmişiz şaka mıı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Be Quiet |ᴹᶦⁿˢᵘⁿᵍ
Fanfiction"Sessiz ol duymasınlar" "kimler?" "onlar" "saçmalamayı bırakır mısın" Son zamanlarda sürekli cinleri gördüğünü söylediği için şizofren teşhisi konulan Jisung ve ona asla inanmayan sevgilisi Minho bir gece Jisungun aslında şizofren olmayıpta gerçekle...