******
Deran
O mesajı başlarda Adar'a atıp atmamak arasında kalmışken bana yaptıkları aklıma geldikçe tam anlamı ile delirecek gibi olmuştum ve bu kocaman konakta insanların aptal aptal dedikodu yapışları da sinirimi zıplatmıştı ve resmen tasma takılmış gibi hissetmeye başlamıştım.
Anlaşılan hâlâ aile üyeleri benimle koskoca ağanın evlenmesine alışamamıştı ve Adar'ın daha önceden de nişan attığını öğrenmiştim.
Kardeşi Adin de öğrendiğim kadarı ile nişan atıp kız kardeşim ile kaçmıştı.
Abi kardeş ne de meraklıydı nişan atmaya...
Kardeşim Cennet ile de konuşup halinin hatrının iyi olduğunu öğrenmiştim, hâlâ bir yanım ona kırgındı ama iyi olduğuna da içten içe mutlu olmuştum.
Adar'ın, nişan attığı kız kuzeniydi ve o da bu evde bulunuyordu, cidden bunların kafası çok değişik çalışıyordu ve kızın gidecek bir yeri de vardı.
Neden hâlâ bu konakta pineklediğini anlamamıştım ve kimse de bu konuda yabancılık çekmiyor ve bir şey demiyordu.
Bu konu midemi bulandırmıştı...
Kız resmen yanıma gelip herkesin içinde açık açık yüzüme karşı 'Ben Deran'ın eski nişanlısıyım' demişti ve ben daha o cümleyi bile sindirememiştim.
Kıza o dakikalar üzülmüştüm ama ilerleyen dakikalarda sürekli beni küçük düşürmeye çalışması ya da saçma sapan hareketler yapıp beni rahatsız etmesi ona karşı bütün iyi düşüncelerimi yok etmişti.
O laftan sonra yemeğe çalıştığım kahvaltı tam anlamı ile boğazıma dizilmişti ve sofradan izin isteyerek kalkmak zorunda kalmıştım.
Kaynanam olacak kadın, o kızı susturmaya çalışsa da pek başarılı olamamıştı çünkü kız bir kere kanıma vermişti zehiri.
Kayınpederim ve Adar erkenden kimse uyanmadan işe gitmişti ve Adar'ın yüzünü sabahları görmemek beni mutlu ederken bugün o mutluluk bana haram olmuştu.
Kediyi kucağımdan alıp yatağın kenarına doğru bıraktığım zaman gözümü saate dikmiştim, Adar'ın geliş vakitleriydi ve ben sıkıntıdan resmen ölmek üzereydim.
Hoş gelse bile bana ne faydası olacaktı ki? Adam akıllı konuşamıyorduk bile.
Hattımı kırmıştı ve yetmemiş gibi ciddi ciddi bütün sosyal medya hesaplarımı bir şey varmış gibi silmişti ve ben de anca telefonuma oyun ve müzik indirmek ile yetinmiştim.
Beyefendi, telefonumu da sıfırlamıştı.
Saate bakmaya bir son verip yataktan kalkıp pencereye doğru ilerledim, odamın penceresi direkt olarak bahçe tarafını ve konağın ana göbeğini görüyordu ve bahçede oturan Kayınpederimi fark etmiştim.
O geldiyse Adar da gelmişti ve aklıma gelen düşünceler ile dudaklarımı ısırmıştım.
Bir anlık ile neler yapmıştım...
Penceremi açıp kafamı dışarıya doğru uzattığım zaman Adar ve o eski nişanlısı olacak kızı mutfağın orada konuşurken görünce benim kaşlarım istemsizce çatılmıştı.
Cidden ikisini görmek sinirimi zıplatmaya oldukça başarmıştı.
İkisine bakmayı kesip kendimi içeriye doğru çekmiştim ve pencereyi kapatarak derin bir nefes almıştım.
Bunun hesabını elbetteki sormak isterdim ama adam ile zoraki evlenmiştim ve onun yaptığı işler beni ilgilendirmiyordu.
Evet evet asla ilgilendirmiyordu ve kiminle konuşursa konuşsun karışmayacaktım...
Tabii vücuduma yayılan sinir dalgasından ölmezsem iyi olurdu.
