Adam ile o gün burun buruna geldiğimiz andan tibaren bana karşı çok garip davranıyordu ve o olayın üzerinden 4 gün geçmişti.
Şu 4 günde hayatımda olan her şey ama her şey değişmişti ve ben hiçbir şey yapamamıştım. Kimse bana danışıp fikrimi sormamıştı, ben bir erkek ile evlenmiştim. Evet biz Adar denen adam ile evlenmiştik ve sebebini de çok iyi öğrenmiştim.
Adar'ın kardeşi Adin başka bir aşiretin kızı ile nişanlıymış ve düğün olacağına yakın kardeşim Cennet ile çareyi kaçmakta bulmuşlardı.
Adar ve Adin'in akrabaları da kardeşimin ve Adin'in ölmesini istemişlerdi çünkü diğer aşiret ile kan davaları başlayacaktı ve kimse böyle bir şeyi istemezlerdi.
(y/n = arkadaşlar saçma gelebilir çünkü ben uydurdum lütfen düzeltmeye kalkmayın engellerim)
Bazı kişiler berdel istediği için de aşiret toplanmış ve iki insanın hayatlarını işsiz gibi oturup konuşmuşlardı.
Oy birliği ile berdel kabul görürken beni de 20 yaşındaki kız kardeşleri ile evlendirmeye layık görmüşlerdi.
Oysaki ben İstanbul da hayatımı sürdürmeye çalışan normal bir bireyken benim hakkımda bile karar verilmişti...
Adar ise bu görüşe tamamen karşı çıkıp benimle kendisi evlenmek istemişti.
Evet arkadaşlar acı ama gerçek bir şekilde bütün olanları öğrenmiştim ve karşı çıkamamıştım.
Karşı çıksam bile ne olacaktı ki? Ben onları tanımazken bile benim hakkımda tonlarca hüküm vermişlerdi.
Buraya getirildiğim zamanın akşamı hemen oldu bitti gibi düğünümü yapmışlardı ve ben her zaman ki gibi susmak zorunda kalmıştım.
Aynı odada uyumuyorduk, ikimizin de ayrı odaları vardı ve bu iyi bir şeydi. Diğer iyi olan şey ise İstanbuldaki evimde olan kedim artık benimle beraberdi ve ben daha ne isteyebilirdim ki?
Bütün eşyalarım gelmişti ve hâlâ evli olduğumu bilmek... Oldukça garip hissettiriyordu.
Parmağımdaki yüzüğe bakıp yüzümü buruşturmuştum, evlenmek istemiyordum ki ben...
Telefonumu hâlâ vermemişlerdi ve kardeşimi deli gibi merak ediyordum.
Dolabımın önünde dikilmeye devam ederken arkamdan birinin belime sarılması ile olduğum yerde kal gelmiş gibi durmuştum.
Adar'ın eli aşağılara doğru kayarken parmağını tutup bunu engellemiştim. Evet birlikte bir şey yaşamamıştık ve ayrı odalarda uyuyorduk.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Adar'ı tam tanımıyordum ama o benim hakkımda her şeyi biliyordu...
"Bence, baş başa kahvaltı yapmalıyız. Bu sayede birbirimizi tanırız." Adar'ın sıcak nefesi boynumu ve kulağımı yakıp geçerken tüylerim diken diken olmuştu.
Böyle hareketlerlerden oldum olası huylanırdım...
Ondan tarafa dönmeden onu onayladığım zaman Adar bir şey demeden boynumu öpüp geri çekilmişti.
