Bir gece, yağmurun ardından sakinleşmiş bir köyde yaşayan genç bir kadın olan Elif, evine doğru yürümekteydi. Yol boyunca sessizlik hâkimdi, ancak içinde bir tedirginlik hissi vardı. Köyde son günlerde tuhaf olaylar yaşanıyordu ve herkes ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.
Elif, hızla yürüyerek evine ulaşmak için çabalıyordu. Fakat birden, etrafını saran sessizliğin içinde bir şeylerin hareket ettiğini hissetti. Gözleri çevreyi taradı ve bir ağaç gölgesinde beliren karanlık bir silueti fark etti. Kalbi hızla atmaya başladı ve adımlarını hızlandırdı.
Ancak her ne kadar hızlı yürüse de, korku dolu gölge ona doğru yaklaşıyordu. Elif'in nefesi kesiliyor, terlemeye başlıyordu. Gölge, bedeni yaklaştıkça, Elif'in zihninde tuhaf sesler duyulmaya başladı. Bir çocuğun ağlama sesi, uğultulu bir gülme ve inlemeler kulaklarını dolduruyordu.
Elif, panik içinde koşmaya başladı. Gözlerini korkuyla aralayarak arkasına baktığında, gölgenin hızla yaklaştığını gördü. Artık o kadar yakındı ki, ona doğru uzanan karanlık bir el görebiliyordu. Elif, son bir çırpınışla kapısına ulaştı ve içeri girdi. Kapıyı hızla kapattı ama korkuyla fark etti ki, gölgenin eli kapının aralığından içeri uzanıyordu.
Elif'in kalbi yerinden fırlayacak gibi atıyordu.Elif'in kalbi hızla atmaya başladı. Siluet, ona doğru yaklaşıyordu ve her adımda daha da belirginleşiyordu. Elif, panikle geriye doğru adım atmaya başladı, ancak ne kadar geri çekilirse çekilsin, siluet ona doğru ilerliyordu. Bu karanlık varlık, Elif'in içine korku salıyordu ve onun peşini bırakmayacaktı.
Sonunda, siluetin yüzü ortaya çıktı. Elif, dehşet içinde gözlerini ovuşturdu, çünkü karşısında kendi yüzünü gördü. Aynı saç, aynı gözler, aynı yüz hatları... Ancak bu yüz, bir kabusu andırıyordu. Elif, kendini terk etmiş gibi hissediyordu. Kendi korkularıyla yüzleşmek zorunda kalmıştı.
Siluet, Elif'e yaklaştıkça, ona bir şeyler fısıldamaya başladı. Korku dolu, hüzünlü bir sesle konuşuyordu. "Seninle bir anlaşma yapmak istiyorum, Elif. Sana sonsuz bir korku yaşatmak istiyorum. Bana ruhunu teslim et ve kabuslarının esiri ol."
Elif, panik içinde geri çekildi ve karanlık varlığa karşı koymaya çalıştı. "Hayır! Ben asla sana ruhumu vermeyeceğim. Ne istersen yap, ama ben senin kölesi olmayacağım!"
Siluet, kahkahalarla güldü. "Öyle mi? Bakalım ne kadar dayanabileceksin." Derin bir nefes aldı ve bir anda Elif'in etrafını korkunç görüntülerle doldurdu. Gökyüzü kan kırmızısı oldu, ağaçlar ölü dallarla kaplandı.
Elif'in nefesi kesildi ve içindeki korku daha da arttı. Kendi korkunç yüzü ona doğru yaklaşıyordu ve Elif'in hareket etme gücünü tamamen kaybetmesine neden oluyordu. Siluet yavaşça Elif'in üzerine eğildi ve ona doğru bir adım attı. Elif'in kulakları çınlamaya başladı, gözleri karardı ve bilincini kaybetmek üzereyken aniden siluetin yüzü kayboldu.
Elif, gözlerini açtığında kendini bir ormanda buldu. Korku dolu bir sessizlik vardı etrafında. Hızla etrafına bakındı, ancak hiçbir iz, hiçbir yol bulamadı. Ormanda yalnızdı ve her adımı daha da derin bir korkuya sürüklüyordu. Korkuyla yürümeye devam etti ve aniden yanındaki ağaçlardan tüyler ürpertici bir kahkaha duydu.
Kahkaha, tüm ormanı doldurdu ve Elif'in içine işledi. Birer birer ağaçlar hareketlenmeye başladı, dalları uzayıp kısalıyor, gövdeleri kıvrılıyor ve ona doğru uzanıyordu. Elif, başını sağa sola çevirerek kaçmaya çalıştı, ancak ağaçlar onu tamamen kuşatmıştı. Korku içinde çığlık atmaya başladı, ancak sesi ormanda kayboldu.
Aniden, Elif'in karşısında beliren bir figür ona doğru ilerledi. Bu figür, yarı insan yarı canavar bir yaratıktı. Sivri dişleri ve kırmızı gözleriyle Elif'e doğru yaklaştı. Elif'in tüm bedeni titriyordu, fakat kaçma şansı yoktu.
Karanlık ormanda yalnız kalan Elif, çaresizce etrafını taradı. Ancak her yöne baktığında sadece karanlık ve sessizlikle karşılaştı. Derin bir soluk aldı, kendini toparlamaya çalıştı. O sırada, uzaktan tüyler ürpertici bir gülüş duydu. Elif'in kalbi hızla atmaya başladı, çünkü bu gülüşü tanıyordu. O gülüş, geçmişte yaşadığı bir kabusun gülüşüydü. Korku içinde etrafına bakındı ve bir ağacın ardında beliren silueti fark etti. Bu sefer, siluet ona doğru koşmaya başladı. Elif panikle kaçmaya çalıştı, ama adımları ağırlaşıyor ve ormanda kaybolmaya başlıyordu. Her nefes alışında, siluet daha da yaklaşıyordu. Sonunda, Elif'in ayakları takıldı ve düşüp bayıldı.ancak ne kadar hızlı koşarsa koşsun, siluetin onu yakalamasını engelleyemedi. Elif'in ayakları hızla yoruldu, nefesi kesildi ve sonunda yere düştü. Karanlık varlık, ona yaklaştığında Elif son bir çığlık attı. Ancak bu çığlık, ormanda kaybolup gitti. Elif'in bedeni donmuştu, gözleri korkuyla açık kalmıştı. Siluet, ona doğru yaklaştı ve yüzüne bir tebessüm kondurdu. Ardından, sonsuz bir karanlık içine çekildi. Elif'in cansız bedeni ormanda terk edildi.
Ertesi sabah, köy halkı Elif'in kaybolduğunu fark ettiğinde, herkes korku içindeydi. Arama çalışmaları başladı, ancak Elif'in izine rastlanamadı. Köy halkı, olayın ardında gizemli bir varlık olduğuna inanmaya başladı. O günden sonra, köyde yaşayanlar geceleyin dışarı çıkmaktan kaçındı ve karanlık ormana yaklaşmaktan korktu. Elif'in kayboluşu, köyün üzerine bir gölge gibi çökmüştü ve bu korku hikayesi dilden dile dolaşmaya başladı.
Ancak gerçekte ne olduğunu kimse bilmiyordu. Elif'in kayboluşu, bir gizem olarak kaldı ve karanlık ormanda yaşananlar, köy halkının kabuslarına malzeme oldu. Korku dolu hikayeler anlatıldıkça, insanların içindeki korku büyüdü ve herkes, o karanlık ormanda saklanan bilinmeyenin bir gün yeniden ortaya çıkacağına inanmaya başladı. Ve belki de, bu korkunç hikaye gerçeğe dönüşece.öğrendi. Arama çalışmaları başlatıldı, ancak Elif'in izine rastlanmadı. Köy halkı, Elif'in kayboluşunu bir sırrın perdesi gibi saklamaya başladı. Ancak, köyde yaşayanlar arasında hâlâ korku ve endişe hüküm sürüyordu.
Yıllar geçtikçe, köyde tuhaf olaylar arttı. İnsanlar geceleri korkunç sesler duyduklarını ve hayaletvari varlıkların dolaştığını iddia ediyordu. Geceleyin ağaçlar hışırdıyor, evlerin pencerelerinden ürkütücü gölgeler geçiyordu. Köy halkı, kendi aralarında Elif'in hayaleti tarafından lanetlenmiş olduklarını düşünmeye başladı.
Bir gece, köyün yaşlı bilge kadını olan Ayşe, köy halkını topladı ve Elif'in kayboluşunun ardındaki gerçeği açıklamaya karar verdi. Ayşe, Elif'in o karanlık gece ormanda bir başka boyuta çekildiğini anlattı. Siluetin aslında karanlık bir ruh olduğunu ve Elif'i köyüne geri getirmek için onu bir kurbana ihtiyaç duyduğunu söyledi.
Köy halkı şaşkın ve korku içindeydi. Ayşe'nin açıklaması, köydeki tuhaf olayların nedenini anlamalarına yardımcı oldu. Hemen bir plan yapmaya karar verdiler ve Elif'i geri getirmek için bir kurban seçtiler.
Sakin bir gecede, köy halkı bir araya gelerek kurbanlarını seçti. Bu kurban, Elif'i geri getirmek için kendi canını feda edecekti. Kurban seçimi yapıldı
korkutulduklarını söylüyorlardı. Kimi insanlar geceleyin korkunç rüyalar görüyor, kimileri ise garip izler taşıyan vücutlarla uyanıyordu. Köydeki huzur tamamen kaybolmuş, insanlar birbirlerine güvensizlikle bakmaya başlamıştı. Kötü şöhretli hikayeler ve efsaneler hızla yayıldı ve köy, korku ve dehşetin hüküm sürdüğü bir yer haline geldi. Elif'in kayboluşu, köy halkının üzerinde bir ağırlık gibi duruyordu ve herkes, bir gün geri döneceği ve kabusun sona ereceği umuduyla yaşamaya devam etti. Ancak, Elif'in akıbeti hâlâ bir gizem olarak kaldı ve köydeki korkunç olaylar da bir son bulmadı.
Son .....
