1.BÖLÜM

138K 2K 2.1K
                                    


Aşkımlaaarrr merhabaaa

Şimdi öncelikle yeni başlayan güzel insanlara sesleniyorum bu kısacıcııık duyuruyu geçebilirsinizzz

Çooook çoooook eskiden başladım aslında ben bu kurguya...

Ama bu kurgunun aslında ilk 8 bölüm silindi, ve bende tekrar yazamadığım için
-baya aksaklık oldu, wattpad kabul etmedi-
8.bölümden devam ettim.
Birçok okuyucum oldu ve tekrar yazmaya karar verdim...

Kafa karışıklığı olmasın diye söylüyorum. Eskiden başlayanlar -merak edenler- bu bölüm hayırlı uğurlu olssuuuunnnnn

Yaşasınnn, sonunda yazdım be
Ben bile sevindim JSJDMFKXÖRLXLFLCÖFLCÖFLV

Hadi o zamannn
ENERJİİİ
demicem.

Hadi o zamannnn
İyi okumalaarrrr...

Ecrin ile Demirin hikayesine
Hoşgeldiniz...

————————————————

ECRİNDEN :)

"Evet gençler. Kağıtları alalım, arkadan öne toplayın" Profesörümüzün sözleri üzerine kağıdıma son noktayı koyup arkadan sıranın gelmesini bekledim.

Konumuz 'ÖnYargı' idi. A4 kağıdıma yazdığım cümlelerden emin bir şekilde ön tarafa verdim.
Emre kağıdı elimden alıp bir süre göz gezdirdi

"Döktürmüşsün yine" dediğinde gülüp çantamı toparladım

Son dersimdi, yandan deri ceketimi alıp üstüme geçirdim. Benimle birlikte sınıfın çoğu ayaklandığında, Tarık hocanın bana seslenmesiyle adımlarım durdu

"Ecrin. Sen bekle canım" Bütün herkes çıktıktan sonra elindeki kağıtları düzenleyen Tarık hocanın yanına gittim

"Bir sıkıntı mı var hocam ?" Dediğimde gülümsedi

"Seninle ilgili nasıl bir sıkıntımız olsun !" Dedi coşkulu sesiyle

Kağıtlarımızı dosyanın içine koyup bilgisayar çantasına attı.

En sonunda gözleri bana döndü "2 gün sonra kompozisyon sergisi var biliyorsun, yazmaya başlamış olman lazım" dedi çantasını takarken

''Tabii ki başladım, hatta bitmek üzere'' dedim coşguyla

Başlamamıştım, bir harf bile yazmamıştım hatta.

Gülümsedi ''Başarabileceğine inanıyorum. Sergiden önce üzerinden geçeriz yazının'' dediğinde kafamı salladım.

Sınıftan birlikte ayrıldığımızda okul bahçesine çıktım. Adımımı attığım andan itibaren gördüğüm manzara ile adımlarım durdu. Okulun bahçesinde göz gezdirdiğim kadarıyla 7-8 tane siyah jeep duruyordu.

Telefonum çaldığında köşeye geçip açtım. Kulağıma götürdüm

''Alo ?''

''Ecrin, kızım neredesin ?'' babamın telaşlı sesi doldurmuştu kulaklarımı

KARA MAFYAM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin