𝐀𝐟𝐭𝐞𝐫 𝐲𝐨𝐮 𝐥𝐞𝐟𝐭 | Gojo Satoru

13. Wanted

"Ben mi? Özellikle... beni mi istediler?" Bunu gülmeden önce söylüyorum ve Satoru bana soğuk bir bakış atıp durmama neden oluyor.

"Evet sen." Diyor.
"Peki... bu 'tehdit' olayı nasıl
oluyor? Bunu duyuruyorlar mı?
Yani bu konuda hiçbir şey
duymadım ve bana yönelikti."
"Bu, etkinliğin organizatörü olan
Jujutsu Tech'e yapılan isimsiz bir ihbar.
Bu yıl telefonla ve özel bir arayanla
yapıldı, seni öldürmek için özel olarak
bir şey veya birini göndereceklerini
söylediler." Sözleri karşısında kanım dondu.

Dalga mı geçiyorsun? Daha Roma'dan yeni döndüğümde beni öldürmesi için birini mi gönderiyorlar? Tamam, belki geçmişte, ara vermeme rağmen muhtemelen beni unutmayan birkaç lanetli düşman edindim ama kahretsin, bu hızlı oldu.

"Ama gerçekte hiçbir şey olmadı, dolayısıyla tehdit sahte olmalı, değil mi?" Kendime biraz güvenlik hissi vermek istediğim için söylüyorum.
"Ben de öyle düşünmüştüm. Bu yüzden
sen banyoya gittiğinde bir şeyler
olduğunu düşündüm..." diye başladı ama sözünü kestim.

"Tamam tamam ama etkinlikte yanımda
olmak kesinlikle daha etkili bir
korunma yöntemi olurdu..." Kıskanç
görünmemek için Hana'dan bahsetmemeyi kendime hatırlattım. "Tüm bu süre boyunca yarısından fazlasında beraberdik." Bitirdim.

"Y/h, mesafe benim için sorun değil, sana sadece gözlerimle görmeye ihtiyacım vardı, bu yüzden ortadan kaybolduğunda çok endişelendim."
"Satoru sanırım bir şeyi unutuyorsun... Ben de senin kadar güçlüyüm, benim
için bu kadar endişelenmene gerek yok."
dedim umursamaz bir tavırla elimi ona
doğru sallarken.

"Ama endişelenmem gerekiyor,
kırılan pencerene bak, birisi
evine girip sen döndüğünde burada olabilir. Kendini onlara karşı savunmaya hazır mıydın?"

"Neden yapmayayım? Elbette."
"İşte olay bu, sen yenilmez değilsin."
"Ah, senin gibi değil ha? Üzgünüm, benim zaman durdurma güçlerim senin için yeterince iyi değil mi?" Ona alaycı bir şekilde soruyorum.

"Öyle değil, sadece lanetler daha güçlü hale geliyor, yakında onlar da zamanı senin gibi kullanma gücüne sahip olabilirler. Ve düşman büyücüler de benim gibi senin tekniğine karşı koymanın bir yolunu bulabilirler."

"Evet, evet, bu olduğunda bana haber ver, o zamana kadar iyi olacağımdan eminim."
Ayağa kalkıyorum ama elimi tutup beni kanepeye geri çekiyor ve şaşkınlıkla bağırmama neden oluyor.

"Y/h tehdide göre hareket edildi.
Pencerenin kırılması, çağrı, bunların hepsi büyük bir tesadüf olamaz. Bir olaylar var."
"Ee olmuş!" Sesimi yükseltiyorum.
"Ve bu yüzden!" Sesini aynı seviyeye
yükseltmeye başladı.
"Ve bu yüzden, burada olman senin için güvenli değil, lütfen senden istediğimi yap ve bu gece benim dairemde kal."

Bu akşamın tüm olası sonları arasında Satoru'nun geceyi evinde kalmam için bana teklif edeceğini düşünmemiştim. Ona bakıyorum ve yüzünde yalvaran bir endişe ve şefkat ifadesi var. Hayır diyemeyeceğim biri.

Üstelik bu gece burada kalmayı
hiç düşünmüyordum, kendimi korumaya hazır olmadığım konusunda söyledikleri beni çok sinirlendirdi.

"Tamam." Sanki burada kalmakla
bu gece onun evinde kalmak arasında kalmışım gibi cevap veriyorum.

"Sırf bu kadar çok güzel sordun diye" diye devam ettim ve sinirlenmediğimi göstermek için ona bir gülümseme gönderdim, o da gözlerini devirdi ve ardından gülümsedi.

Artık kapalı olan yatak odamın kapısına doğru bakıyorum. Düşününce pencereye nasıl ulaşabildiler?
Kafamda milyonlarca soru dolaşırken,
sanırım yüzüme endişeli bir bakış yayıldı.