22112023
~~~
"Çiçeklerim soluyor."
"Bu kadar endişelenme Seunghan! yarın getir hepsini buraya sorunları neymiş anlarız."
"Benden pek hoşlanmadılar sanırım."
"Dert etme bu kadar. Nasıl geçti günün?"
Wonbin büyükannesinin tanımadığı kişiye bu kadar cana yakın davranmasını bir miktar kıskanmış olabilirdi ki çatık kaşlarıyla uzatmıştı kafasını.
Eğitimi için yaşlı kadından bir süre uzak yerlerde yaşamak zorunda kalmıştı, bugün dünya üzerinde en çok özlediği kişinin yanında geçirdiği ikinci günüydü.
Büyükannesinin işlettiği şirin çiçekçi, aynı zamanda kütüphaneyi andıran bir atmosfere sahipti.
Geçen zamanın güzelliğini bozmasına asla izin vermeyen kadın, yaşamı boyunca okuduğu kitapları artık kendisiyle bütünleşmiş bu dükkanın duvarlarında saklıyordu.
Aynı zamanda çiçeklerin dinlemesi için kısık bir klasik müzik eşlik ediyordu bu güzel mekana. Çalan her kaset ve plak yaşlı kadının çiçeklerin tohumlarını arama yolculuklarından parçalar barındırıyordu.
Büyük gözleri Seunghan olduğunu düşündüğü genci buldu önce.
Büyükanesine bakarkenki gülümseyişi fazlaca samimiydi. Ki kadına çiçeklerinin soluğundan bahsederken sesindeki hüzünü iliklerine kadar hissetmişti Wonbin.
Belki de bu yüzden dikkat kesildiği kitabını okumayı bırakıp onlara bakmıştı.
Yaşlı kadının rahatlatıcı tonda kurduğu cümle Seunghan'ın içini bir nebze olsun rahatlamış olacak ki güzel gülümseyişini saklamamıştı genç.
Büyükannesi, parmaklarını Seunghan'ın saçlarına götürüp hafifçe karıştırırken Wonbin kendisini küçük bir çocuk gibi hissetmişti.
Kaşlarının çatıldığına yemin edebilirdi.
Ses etmeden kitabını okumaya devam etti, büyükannesini başka çocuklardan kıskanacak yaşta değildi.
~~~
22112023
Syglr
Svglr
Seunghan'ım umarım ki çok iyidir ve güzelce zihnini dinlendirip hiçbir şey için kendini suçlu hissetmiyordur :""
ŞİMDİ OKUDUĞUN
solan bitkiler ve birazda güzelim gülümsemeler / hanibani
Fanfiction"Belki de çiçeklerle sohbet etmiyordur?"
